Twisted • SM ✔️

Hoofdstuk 5

Ik was voor een paar dagen vrij dus moest ik wel me houden aan de tijdsindeling van Shawn. Ik zag ertegen op. Het was ochtend en ik werd wakker op de stoel in de zolder. Ik weigerde bij het bed van Shawn te slapen. Catherine en Parker deden dat wel, zoals dat eigenlijk moest.

Ik liep naar de badkamer waar Parker ook stond. Ik liep naar hem toe en wikkelde mijn armen om zijn midden en kuste zijn schouder. Hij was zijn tanden aan het poetsen. "Hey babe," zei ik. De deur ging open. Shawn kwam binnen en keek ons aan. Ik liet Parker los en keek Shawn aan. Shawn zuchtte en sloot de deur. Ik pakte mijn tandenborstel en begon mijn tanden te poetsen. Ik kamde mijn haar en deed wat make up op.

Wanneer ik naar beneden liep zat Shawn aan de keukentafel. Hij had een kop met thee in zijn handen en in de andere zat zijn telefoon. Hij negeerde me. "Hoe laat wil je naar de ouders gaan?" Vroeg ik. Hij nam een slok van zijn thee. Ik pakte een appel en nam een hap. "Shawn," zei ik. Hij keek op.

"Over een uur," zei hij en keek verder op zijn telefoon. Ik zuchtte. Ik keek nu al tegen op om hem iets te vragen wat ik heb wilde vragen. Catherine liep naar binnen en maakte een bakje met yoghurt en liep weer terug naar de kamer. Ze zei eigenlijk niets tegen ons.

Na een uur in de keuken te hebben gestaan, wachtend tot Shawn een beweging nam. Maar niets, hij leek mijn bestaan niet eens te merken. Ik deed mijn best om op een normale manier de dag te beginnen. "Laten we gaan," zei ik. Shawn keek op en stond ook op. Hij liep naar de deur om zijn schoenen te pakken. Ook ik deed gympen aan en we gingen naar de auto. Hij heeft geen woord tegen me gezegd, toen we aankwamen bij zijn ouders was alles weer goed.

De ouders van Shawn waren gezellige mensen en Shawn zelf leek een kind aan huis. We hadden het over de studie van Catherine, het leven van Catherine en de relatie van Shawn en Catherine. Ik kreeg pas later door dat de ouders van Shawn niet het verschil konden zien tussen mij en Catherine.

Zou Catherine de ouders van Shawn niet veel spreken? Kwam ze ooit wel bij de ouders van Shawn? Het viel me op hoe blij de ouders waren om mij, zij dachten natuurlijk Catherine, te zien. "Jullie zien er zo leuk uit samen," zei de moeder van Shawn. Ik lachte.

"Kun je dat zien vanuit uiterlijk, mam?" Lachte Shawn. Ik zag de twinkelingen in de ogen van Shawn wanneer hij met zijn moeder praatte. Zijn moeder lachte.

"Nouja dat is gewoon mijn moedergevoel. Hebben jullie zoiets niet? Dat je twee mensen ziet en denk:" ze dacht even na. "Die twee zijn voor elkaar gemaakt," en knipte in haar vingers. Shawn en ik moesten beide lachen.

"Nee mam," zei Shawn. Hij rolde wat met zijn ogen.

"Nouja, ik snap wel wat je moeder zegt," zei de vader van Shawn. Hij keek ons twee samen eens aandachtig aan. "Soms heb je gewoon dat twee gezichtjes zo leuk met elkaar zijn." Shawn werd helemaal rood.

"Terwijl ik dat met jou zus niet heb, Catherine," zei ze. Ik bedacht me dat ik dat zelf was. "Joh, haar hadden ze opnieuw moeten opvoeden," zijn moeder rolde haar ogen. Een schuldgevoel bekroop me. "Elke dag kwam Shawn wel thuis met een kale plek in z'n haar, een blauwe plek," ze schudde haar hoofd.

"Sterker nog, een keer een gebroken pink en een keer een gekneusde knie," zei zijn vader. De vader van Shawn tikte op zijn hoofd.

"Pap, mam," zei Shawn en keek ze wat boos aan. "Laat het zitten."

"Nee ik snap het volkomen, het is niet hoe je medemensen hoort te behandelen," zei ik. "Ze zal vast veel spijt ervan hebben,"

Toen we nog een uurtje bleven hadden we besloten terug te gaan naar huis. Het was alweer 3 uur en hoogste tijd om mijzelf klaar te maken voor vanavond. We zaten in de auto. Nogmaals was het enorm stil. Shawn had zijn nieuwe horloge om die hij vandaag gekregen had van zijn ouders. Het was een horloge gemaakt van een donker hout.

"Shawn," zei ik. Hij keek op.

"Ja?" Vroeg hij. Het was even stil.

"Wil je mij een gunst doen?" Vroeg ik. Hij haalde zijn schouder op. "Vanavond heb ik een presentatie en daar mogen wij iemand voor meenemen. En aangezien Parker niet mee kan omdat hij vast zit aan Cat, kan ik niet anders,"

"Ik weet het niet, wat is de gunst?"

"Of je vanavond kan doen alsof je mijn vriend bent." Zei ik voorzichtig. Shawn keek me aan wanneer hij stil stond voor een stoplicht. "Alsjeblieft," zei ik.

"Wat voor iets is het?" Vroeg hij.

"Een presentatie. Daarna is er een borrel voor de mensen van ons bedrijf," vertelde ik.

"Is goed, als je mij dan ook een gunst doet," zei Shawn.

"Prima," zei ik. "Wat is de gunst?"

"Dat zal ik je dan wel vertellen," zei Shawn. Hij trok op en haalde een andere auto in. "Moet ik iets speciaals aan voor de presentie?" Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd.

Het was stil voor de rest van de tijd. Mijn gedachtes vloeide weer weg. Zal dit wel goed gaan aanstaande avond?

Nieuwe cover!!!! Gemaakt door Aerwyna-Writer dankjewel!!!!