Twisted • SM ✔️

Hoofdstuk 24

"Waarom mag ik niet naar binnen?! Gisteren kreeg ik dit ook al te horen! Ik ben diegene niet. Dit is die jongen die ze bedoelt. Dat ben ik niet!" Hoorde ik een stem zeggen vanaf de gang. Dat was de stem van Shawn. Er was duidelijk een misverstand gekomen. Ik besloot ernaartoe te gaan.

Ik wist niet zeker of mijn buik het ging redden. Ik legde mijn voeten op de grond en besloot voorzichtig te gaan staan. Ik liep naar de deur. Daar pakte ik even de deurklink vast. Bij de balie zag ik Shawn aan staan. Hij keek wat boos naar de vrouw die tegen hem aan het praten was. Ik liep ernaar toe. Ze keken beide mijn kant. Ik liep naar de balie. "Mevrouw, dit is niet de jongen die ik heb gevraagd niet bij me langs te komen. Hij is wel iemand die langs kan komen," legde ik haar uit. de vrouw zuchtte

"Nou vooruit dan maar," zei de vrouw.

"Kan er vandaag een dokter langskomen die kan besluiten of ik het ziekenhuis uit mag?" Vroeg ik. Ik wikkelde kort mijn arm om die van Shawn. De vrouw knikte. "Dankuwel," zei ik. Shawn en ik liepen naar de kamer. Ik merkte dat Shawn me hielp met lopen.

Wanneer we binnen mijn kamer kwamen keek Shawn me wat aan. "Ik wist niet dat je kon lopen," zei Shawn.

"Het spijt me dat dit moest gebeuren," zei ik zacht. Shawn legde zijn hand op de mijne en keek me aan.

"Het is niet erg," zei Shawn. Ik glimlachte naar hem. Ik bekeek Shawn kort. Elk aspect van zijn gezicht was nog steeds als een geheel. Ik verbaasde me enorm hoe zoiets kon. Zijn haar was wat rommelig, maar ik zag wel dat hij moeite had gedaan voor zijn haar.

Hij had een foute blouse aan, maar het stond hem zo prachtig. "Heb ik ooit gezegd dat je er echt heel goed uit ziet?" Vroeg ik zacht. Shawn begon te blozen. Hij schudde zijn hoofd.

"Heb ik al eens gezegd dat ik de afgelopen week elke nacht over jou heb gedroomd?" Zei Shawn. Ik lachte.

"Waarover?" Vroeg ik. Shawn haalde zijn schouders op.

"Gewoon over dingen," mompelde Shawn. Ik grinnikte.

"Zoals wat?" Vroeg ik nogmaals.

"Gewoon over ons. Je weet wel, hoe het nu tussen ons zit." Het was even stil. "Maar dan verder dan dit," zei Shawn. Ik giechelde wat 

"Verder dan dit?" Vroeg ik plagend. Shawn moest lachen.

"Je probeert me echt uit te dagen," grinnikte hij. "Ik ben verliefd op je, Camila. Al 5 of 6 jaar lang. Nooit is het veranderd en ik val alleen maar dieper voor je," ik zuchtte even en moest glimlachen. Ik wikkelde mijn armen om zijn lichaam. Hij keek me in mijn ogen aan. Voorzichtig legde ik mijn lippen op de zijne. Ik legde mijn hand op zijn wang. Ik voelde dat hij zich geschoren had. Zijn huid was zijde zacht.

Ik trok even weg. Ik zag dat hij zijn ogen langzaam opende. "Ik ook op jou," zei ik zacht. Hij moest glimlachte en zoende mij verder. Ik voelde hoe zijn lippen teder mijn onderlip kuste.

We werden verstoord door wat gekuch. We trokken terug en keken naar de deur waar het geluid vandaan kwam. "Mevrouw Cabello?" Vroeg een man. Ik knikte. "Mag ik je geboortedatum weten?"

"3 maart 1997?" Zei ik.

"Je ben ontslagen uit het ziekenhuis. Je mag je spullen pakken en lekker naar huis gaan. Aangezien je weer goed kan lopen en je weinig de pijnstilling gebruikt is het een goede moment om jou te ontslaan. Ik zal de infuuslijnen verwijderen, ik wil nog voor de laatste keer naar de wond kijken," ik knikte. Hij begon met de infuus naalden.

Shawn besloot te beginnen met mijn spullen te verzamelen en het in mijn koffer te stoppen. De dokter bekeek de hechtingen. "Kom je over een week terug? Dan verwijderen we de hechtingen," zei de dokter.

"Wanneer kan ik beginnen met werken?" Vroeg ik.

"Wat voor werk doe je?"

"Ik doe kantoorwerk. Niet heel spannend,"

"Neem je rust, en rustig aan kan je weer beginnen met werken," zei de dokter. Ik knikte. Hij gooide zijn handschoenen weg en gaf mij een hand. Hij verliet de kamer. Ik zag dat Shawn naar de kaartjes die ik gekregen had. Ik liep jaar hem toe en keek mee.

"Ik heb ook een kaartje gekregen van je ouders," zei ik. Ik pakte een kaartje van de plank. Ik gaf het aan hem, hij begon te lachen. Ik pakte nog een kaartje van de plank. Ook die pakte hij van mij over. "Zelfs een aparte van je zusje," Shawn moest nog breder glimlachen. Ik pakte andere kleding van de grond af. Ik legde alles in de koffer. Ook de kaartjes gingen erin. We besloten gelijk weg te gaan. Shawn had de koffer in zijn handen. Hij pakte voorzichtig mijn hand en sloot ze in een.

Ik heb al vanaf 2 december niets geschreven (het is al 17 december)