Twisted • SM ✔️

Hoofdstuk 38

Ik schaam me rot voor dit hoofdstuk  oké daar gaan we

Shawn

Ik liep door de stad, Toronto. Mijn favoriete stad. Camila en ik hadden onze handen in een. We wilde wat nieuwe kleding kopen voor de winter omdat die er alweer aan zat te komen. We gingen eerst naar de Sting, forever21 en de g star raw. Ik had al een broek en trui gekocht.  Camila had een nieuwe jas. We liepen de Victoria secret in. "Moet ik echt mee?" Vroeg ik.

"Je moet er toch tegen aan kijken," grijnsde Camila. Ik grinnikte.

"Ik houd ervan om verrast te worden," grijnsde ik. Camila grijnsde naar me. Ze liet mijn hand los en liep de winkel in. Ik besloot om nog wat rond te kijken en voor schoenen te kijken. Plots hoorde ik mijn telefoon afgaan. Ik pakte hem en keek naar het bericht. Een bericht van Camila.

Ik opende het. Ze had mij een foto gestuurd. De foto moest laden en besloot daarom om haar bericht te lezen.

Camila💕: Heb je al spijt dat je niet mee bent gegaan?

De foto was geladen. Het was een foto van haar, in een lingerie setje. Ik slikte even. Ik voelde hoe mijn wangen warmer werden en hoe de spanning in mijn buik opliep.

Shawn: Is de keukentafel al leeg? We zullen hem zo nodig hebben.

Ik beet op mijn lip en deed mijn telefoon in mijn broekzak. Ik liep de winkel uit. Ik besloot terug te gaan naar de winkel waar Camila nog was. Opeens zag ik Parker langs lopen. Ik voelde woede in me opkomen. "Hoi," zei Parker. Hij stopte voor me.

"Wat moet je van me?" Zei ik boos. Ik voelde hoe ik gelijk in de aanval kwam. Parker maakt me boos door alleen zijn uiterlijk. De beelden hoe Parker met Camila probeerde te zoenen schoten door mijn hoofd. De adrenaline schoot door mijn bloed.

"Ik hoef niets van jou," zei Parker. Hij had een vieze glimlach op zijn gezicht. "Vind je het nog steeds zo vervelend dat ik Catherine heb?"

"Ik vind het eerder vervelend voor jou, Lakefield," zei ik. Parker lachte even. "Wat zal jij ongelukkig worden met haar," voor even verbaasde ik mij hoe gemeen ik kon zijn.

"Wist je dat Camila mij probeerde te zoenen? Twee dagen terug? Ik was het niet hoor" Zei Parker. Nu is het genoeg! Ik spande al mijn spieren aan. Ik balde mijn vuist. In een klap kwam mijn vuist tegen de kaak van Parker. Ik hoorde het kraken. Hij kwam op de grond terecht. Uit woede gaf ik nog een schop in zijn rugwervels. Ik liep weg van hem.

"Parker!" Gilde een stem nog. Dit was een hele bekende stem, de stem van Catherine. Ik liep de Victoria secret binnen. Ergens kreeg ik toch een schuld gevoel, maar ik drukte het weg. Ik zocht naar Camila. Ze kwam met een soort tasje uit de kleedkamers. Ze zag me en liep naar me toe.

"Heb je hem gelezen?" Vroeg ze zacht. Ik kreeg een brede glimlach op mijn gezicht. "Ik heb hem nu aan," fluisterde in mijn oor.

"Je zal hem ook snel weer uit doen," zei ik met een grijns in haar oor. Ze keek me glimlachend aan en liep naar de kassa. Ik liep achter haar aan. Ze betaalde haar kleding. We besloten om naar huis toe te gaan.

We liepen langs de ambulance, Parker lag nog op de grond. Ik hoorde hoe hij het van de pijn uitschreeuwde. Camila zag het en wilde er naartoe gaan. Maar hield haar tegen door mijn hand op haar rug te zetten. Ze liep met mij mee. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ze geschrokken.

"Ik heb geen flauw idee," zei ik. We pakte het parkeerkaartje, terwijl Camila de auto ging halen. Ik betaalde het bedrag en liep naar de auto toe. Camila stapte uit en liet mij op de bestuurdersstoel zitten. Ik reed verder terug naar huis. Het was stil in de auto.

Ik reed harder dan de maximumsnelheid, ik wilde snel thuis zijn. Ik parkeerde mijn auto voor de deur. Ik stopte de sleutel in het sleutelgat. We liepen naar binnen. Ik sloot ook de deur weer. Camila drukte me tegen haar aan. Ze maakte me gek. Ze trok aan mijn shirt waarna ik haar hielp hem van mijn lichaam te verlossen. Ik verloste haar ook van haar shirt. Voorzichtig pakte ik haar op, ze wikkelde haar benen om mijn middel. Ze kuste teder mijn nek. "Ik wil je," fluisterde ze in mijn oor.