Twisted • SM ✔️

Hoofdstuk 30

Alweer was er een week voorbij. De tijd vloog als je druk bezig was met je huis inrichten. Ik werkte weer volop. Vandaag gingen Shawn langs bij zijn vrienden. Shawn zijn vrienden dachten nog steeds dat hij een relatie had met Catherine Cabello. Hij wilde dit de wereld uitwerken. Daarna zouden we met z'n alle naar een festival in de buurt gaan.

Maar voordat wij weg gingen moest ik nog wat apparatuur terug brengen naar Parker. Ik besloot dat te doen op de brandkazerne zelf. Hij moest toch werken vandaag. Ik had de fiets gepakt en had in mijn rugtas de twee apparaten gelegd. Ik reed naar de brandweerkazerne. Ik liep naar binnen en liep naar de balie toe. "Ik kom voor Parker Lakefield," zei ik.

"Hij komt zo terug, je kan even wachten in zijn ruimte," zei de man. Ik liep ernaartoe. Ik ging op zijn stoel zitten en wachtte rustig af tot zijn komst. Ik voelde me ergens boos, toch nog steeds ergens verdrietig. Ik had nog steeds een gebroken hart van hem. Ergens wilde ik hem terug, maar toch wilde ik hem nooit meer zien. Ik hoorde wat gelach, de typische lach van Parker.

Parker kwam daarom binnengelopen terwijl hij een papieren handdoek in zijn hand had. Hij was bezig met zijn gewassen handen te drogen. Onze ogen kruisten. Hij schrok er wat van. "Camila?!" Zei hij. Ik stond op van zijn stoel. "Wat doe je hier?!" Zei hij met een botte toon.

"Ik kom je spul terug brengen," zei ik. Ik opende de rugtas en legde de apparaten op de bureau. Op de bureau lag nog steeds een foto van ons twee. Een foto waar wij twee in het bos elkaar kuste, alleen had Parker zijn hand half voor de lens. Een enorme kinderachtige foto, maar wij vonden dit toen een leuke foto.

"En daarvoor wacht je op mij?" Vroeg Parker. Hij gooide zijn jas over de kapstok. Ik keek hem aan. "Ga mijn kantoor uit," zei hij bot.

"Het zal vast meevallen hoe graag je mij het kantoor uit wil heb, is het niet Parker?" Zei ik.

"Ga weg," zei hij. Ik trok een wenkbrauw op.

"Hoezo staat er nog een foto van ons op je bureau? Is Catherine niet wie je hoopte dat ze was?" Vroeg ik.

"Ik vergeet hem steeds weg te gooien," zei Parker. Ik keek hem even ongeloofwaardig aan. "Ik ben enorm gelukkig met Catherine,"

"Enorm leuk voor je!" Zei ik oprecht blij voor hem. "Shawn en ik houden ook enorm veel voor elkaar," Parker en ik keken elkaar voor even vurig aan. Ik merkte dat ik beter weg kon gaan, voordat er een echte ruzie ontstond. Gelukkig was de brandweerkazerne niet ver van mijn huis.

Wanneer ik de woonkamer in liep en ik de radio aanzette met muziek van het jaar 2000. Ik zong wat mee. Ondertussen maakte ik een koffie voor mezelf. Ik bekeek wat berichten op mijn telefoon. Plots hoorde ik de toilet doorspoelen. Ik schrok op. Ik wachtte het even af. Er kwam een persoon de woonkamer binnen. Shawn. Hoe kon ik het ook raden? Shawn begon te dansen op de muziek. Ik huppelde naar hem toe en begon mee te dansen. "Ben je al klaar voor het festival?" Vroeg Shawn boven de muziek uit.

"Ik moet me alleen nog omkleden," zei ik. Ik huppelde naar de radio om het muziek zachter te zetten. "Je begint je wel meer thuis te voelen hier," merkte ik op. Shawn lachte even.

"Cameron, Rory, Toby en iris komen zometeen hier heen, toch?" Vroeg Shawn om het onderwerp te veranderen.

"Dat hadden we toch afgesproken," lachte ik. Shawn knikte. Toen we het erover hadden ging de deurbel af. Ik liep naar de deur. Iris stond voor de deur samen met Rory. Ze kwamen binnen. Rory had een fles met drank in zijn handen. Ze liepen gelijk door naar woonkamer. Vol bewondering keken ze rond.

"Wanneer kan ik bij je intrekken?" Vroeg Iris. Ik moest lachen. We moesten lachen.

"Ik heb je nog even nodig, die glitter als highlighter wil ik ook," zei ik tegen haar. Ik greep haar hand en we liepen naar boven. Ik liet haar zien wat ik aan wilde trekken. Ze keurde alles goed. De deurbel ging weer, ik wist dat Shawn de deur open zou doen. Ik maakte me daar die geen zorgen om. Iris hielp me met de highlighter.

Wanneer iedereen klaar was besloten wij te gaan.