"Eeeeeehhhh!"nakikilig pa din ako hanggang ngayon pag naaalala ko yung kiss ni Nathan kanina. Syaaaks! Palibhasa kasi ngayon lang ako nagkalikelife buong buhay ko. Nakakaloka talaga pag NBSB.
Umupo ako sa study table ko saka inopen ang laptop ko. Nagfacebook at hinanap ang name mi Nathan sa chatbox baka online pero hindi. Wala ang name nya. Huhu baka tulog na. Nakakainis miss ko na agad sya.
Beep! May nagchat.
Tristan: so youre having fun with Nathan.
Me: excuse me sir?
Tristan: why? why you can be friends with him while i cant?
Me: sir? i dont get what you mean. im sorry.
Tristan: i just want to get to know you.
Me: correct me if im wrong sir. Pero hindi po ba you want to be friends with me, to know me all because i look like you ex grilfriend who died? Because you see her in me?*seen*
Hindi nagreply? Seen lang ako? Hmm.. nagtype ulit ako.
Me: im sorry sir. but if thats the reason you have i dont think its right. kasi kahit ano po gawin nyo iba ako kay Ms. Alyson.Patay na po si Ms. Alyson sir. Baka po kasi magaan lang loob nyo sakin dahil iniisip nyo ako sya.Gustuhin ko din pong maging makilala rin kayo pero sana po kilalanin nyo rin po ako bilang ako hindi po dahil bilang kamukha ang ex nyo. Gusto ko din po kayong tulungan na makamove on. Ayoko po na everytime makikita nyo ako, makikota kong nasasaktan kayo o nalulungkot dahil namimiss nyo lalo ang ex nyo. Sorry po sir.*seen*
Hala. Nasaktan kaya yun sa mga sinabi ko? Nakakaloka naman kasi eh. Naiilang lang ako pagkasama ko sya. Siguro naman tama lang na sinabi ko sa kanya yun para malaman nya din.
Beep! Tumunog ulit chatbox ko. Sumagot si sir Tristan!
Tristan: im sorry. what you said was right. It is because i am seeing her in you that i feel like i have the need to get close to you. you were right that im supposed to know you as you. Im sorry again.
Me: okay lang po sir. Si Ms. Alyson po, magiging masaya po yun kung magiging masaya din kayo.Sige po sir.
At naglog out na ako. Sana maging masaya na kayo sir Tristan. Mahihiga na sana ako ng marinig ko si nanay sa bintana ko na may kausap sya sa telepono sa labas. Akala siguro nito tulog na ako.
"Oo dinalaw ko sya kanina."mangiyakngiyak si nanay habang nakikipagusap sa telepono.
"Dinalaw ko din ang puntod ng tatay nya. Oo. Napanaginipan ko nga sya kagabi eh. Sobrang antagal kong dala dala ang bigat na to sa loob ko. Sinubukan ko silang hanapin matagal na. Tapos malalaman ko na lang na patay na pala sya. Teka.. yung kwintas.. yung kwintas na binigay ko? Alam mo ba saan na? Dalawa yun eh. Yung isa nandito sa anak ko."
Kwintas? Agad ko hinawakan ang suot ko. Uto va tinutukoy ni nanay? Muli pinakinggan ko sya.
"Hindi ko akalaing hindi ko na sya tuluyang makikita. Ang sakit sakit kasi pinagsisisihan kong iniwan ko sya. Ni hindi man lang nya ako nakita. Ni hindi man lang nya ako nakilala."
Nay? Sino ba sinasabi nyo? Si Alyson ba? Bakit? Kaano ano nyo ba sya? Ano bang nangyayari nay?
"Oh sige. Bukas magkita tayo. Sige."at natigil na ang usapan nila. Pumasok na din sya sa loob. Nay may tinatago ka nga sa akin. Kilala mo si Alyson Li. Yung kwintas? Nasa kanya ang kapares nitong kwintas ko? Pero bakit? Ano ba talaga meron?
-------------------------
"Good morning Jam!"
"Uy mars sino yan?"sabay kuha ng phone ko."Sinong Jam?"
"Ako. Akin na nga yan!"sabay agaw ko sa kanya ng phone ko.
"Kaylan ka pa nahing Jam?"
"Sabi nya yun daw itatawag nya sakin para maiba naman daw. Sonce ang full name ko naman ay Jamailla Marie so.."sinagot ko naman ang text ni Nathan.
