Ağanın karısı

1. Hasret yolculu

Sene 2015

Yine sıcak bir yaz günüydü. Bu sefer köy dışındaki kayalıkların arasında buluşacaktı genç Ağa sevdiği kadınla.
Emirhan Taşkıran büyük bir aşiretin oğluydu.
Herkez onu tanır sayar ve severdi.  Emirhan Ağa sert ve acımasız olabilirdi. Ama eğer birisini severse ona dünyaları sunabilirdi. Esini sevdiği gibi.
Bir kayanın üstünde oturup mardinin kavrulcu sıcağı içine cekti. Bu yaz baya sıcaktı. Demek dağlar, taşlar bulutlar ve güneşte dahi onun aşkına şahitti.

Yavaş, ama emin adımlarla gelmişti sonundada Esin. Sevdiği kadın.

Çok özlemişti Esin Emirhan Ağayı. Onu ilk gördüğü günden beri sevmişti. 2 sene önce tesadüfen görmüştü genç adamı. Emirhan Ağa da Esin'e deliler gibi aşık bir erkekti.

"Geldin Esinim",demişti. Kızın küçük ve narin ellerini eline aldı.

"Geldim Emirhan, seni çok.. özledim. Hiç vaktiniz olmuyor ağam", demişti genç kadın utanarak.

Emirhan Esin'e yaklaştı. Esmer adam Esin'in yanında baya boylu duruyordu. Esin daha narindi ve uzun kahverenkli  saçlarıyla en çok 20 yaşında bir kıza benziyordu. Yeşil gözlerine aşık olan adam genc kadının gözlerine baktı.
Sıcaktan mi yoksa adamın yaklaşmasından heyecanlandı genç kadın.

"Esinim beni iyi dinle", diye başlatmıştı Emirhan cümlesinine.

"Babam beni Dubai'ye yollayacak. Oradaki işleri halletmemi istiyor. Bu çok önemli birşey ve bu fırsatı kaçıramam. Eğer oradaki işleri başarıyla tamamlarsam şirkette konumum yükselir ve dönüşümde hemen düğünümüzü yaparız", diye tamamlamıştı cümlesini.

Esin başını kaldırıp Emirhanın yüzüne bakmişti. Adam Dubai diyordu, iş diyordu. Ama ayrılık demiyordu. Bilmez miydi bu bir ayrılık olduğunu. Tabiki evlenmek istiyorlardı ama ayrılığı dahi düşünmek istemeyen kadın birden soldu. İçinde tuhaf bir his vardi.

"Emirhan, ben ne deyim ki. Sen kararını verdin bile belli. Bana seni beklemek düşer" dedi üzgünce. Elinden birşey gelmiyordu.

"Benim güzel gözlüm, İnan ki bende istemem senden ayrı kalmak. Ama şirketi düşünmeliyim. Hem sonrasında hemen düğünümüzü yaparız. Ben en çok 10 ay kalırım orda. Sonra bizi kimse ayıramaz. Sen benden haber bekle sevdiğim", demişti genç ağa.

Esin'in saçlarına bir öpücük kondurup gitmişti.
Acelesi vardi.

2 gün olmuştu Emirhanın Dubai gittiğiniden.
Esin ve kardeşi Dilan avluda ekmek kızartıyordu.
Anneleri öleli çok olmuştu. Küçük bir evin içinde yaşayan aile anca geçiniyordu.
Birden avlunun kapısı açıldı.

"Kalkin kızlar kalkın. Akşama özel misafir gelecek. Esin, Taşkıran Ağam seni oğluna istemeye gelecek. Çabuk hazırlan her şeyi hallet", demişti yaşlı adam.

Sözünü tamamladıktan sonra eve girmişti.
Taşkıran aşireti tüm Mardin'in en güçlü ve zengin ailesiydi. Talih kuşu onlara da konmuştu sonunda.
Çok sevinen Esin inanamayordu, demek buydu. Emirhan benden haber bekle demişti.
Demek bunu kast etmişti. Ama bu kadar çabuk olacağını o bile tahmin etmemişti. Genc kadın bütün evi temizleyip yemekler, tatlılar ve şerbetler hazırlamıştı. Çok heyecanlanmıştı. Artık Taşkıran ailesinin gelini olacaktı.

Akşam olmuştu. Misafirler gelmişti ve herkes yerini bulmuştu. Esin ve kardeşi Dilan, yan odadan kapıyı dinliyordu

"Mahmut bey, ziyaretimizin nedeni belli. Sen köyde bilinen namuslu ve şerefli bi adamsın. İyi iş yaparsın ve dürüstlüğünü biliriz. İşte bizim konağa, bizim oğlumuza da böyle bi gelin yaraşır. Kızın Esini oğlum Bedir'e istiyoruz"

Bedir. Bedir mi! Esin şoktaydı. Emirhana isteyecek sandı. Bedir nasıl ve nerden çıkmıştı. Bedir'i tanımıyordu bile. Emirhan bir aralar sadece bir abisinin olduğunu söylemişti. Bu o olmalıydı. Esin şoktaydı ve ne yapacağını şaşırdı. Buz gibi dondu. Ta ki babasi konuşmaya başlayana kadar.

Çok kitap başladım ve hiç birisini bitirmedim.
Bu kitabi bitirmek istiyorum ve o kadar konu var ki bu kitapla ilgi kafamda. Yani sizin desteğinize ihtiyacım var. Lütfen nasıl bulduğunuzu bölümlerde yazın.

Eğer kitap sevilirse uzatırım yada seri şeklinde 2. Kitap olarak devam ederim.

Yurtdışında doğdum büyüdüm ve istikamet ediyorum. Onun için hatalarım olabilir. Kusura bakmayın. İyi okumalar.