Ağanın karısı

15. Onun karısı

Bedir yanında duran karısına baktı. Elini birden niye bıraktı.

"Oğulum" demişti Fatma hanım ve aylardır görmediği oğluna sarılmıştı.

O an kardeşine baktı Bedir. Fatma hanımın gözleri yaşarmıştı. Emirhan da ailesini çok özlemişti. Ama sadece annesini değil. Annesine sarılırken bile gözlerini Esin'den ayırmadı. Niye burdaydı. Buna anlam veremiyordu.

"Hepinizi çok özledim ana" dedi Emirhan.

Emirhanın sesini duyan Esin'in bacakları titredi. Sevdiği adamdı o ve şimdi karşısındaydı, aylar sonra. Ne olursa olsun o artık Bedir'in karısıydı. Ondan hamileydi ve Bedir'i seviyordu. Emirhanı görmeyince yavaş yavaş kalbinden sökülmüştü sanki. Şimdi ise karşında duruyordu. Onu gören Esin artık duygularından emin değildi. Aklı o kadar karışıktı ki.

"Oğul gel oturtalım hep beraber çay içelim" dedi Hasan Ağa hüzünü bozmak istercesine.

Bütün aile salona gitti. Esin ise hala avluda duruyordu. Hareket etmiyordu. Emirhan gözlerini Esin'den ayırıp içeriye girdi. Bedirde içeriye girecekti ama dikili duran karısını hareket dahi etmiyordu. Karısı iyi değildi, belliydi.

"Ne oldu iyi değil misin" diye sordu Esin'e.

"İyiyim. Sadece midem bazen bulanıyor ondan az durdum" diye yalan konuştu yine kocasına.

Başka ne söyleyebilirdi ki.

"İyi o zaman, sende gel içeriye tanış kardeşimle" deyip karısının elinden tutup salona girdiler.

Bedir bilse Esin'in Emirhanı ne kadar iyi tanıdığını hala tanıştırmak ister miydi.
En son salona evli çift girdi. Bedir oturdu. Yanına da boş olan yere Esin'e ayırmıştı ve yanına çağırdı.
Esin'in kalbi o kadar hızlı atıyordu ki. Durmak bilmiyordu. Bedir'in yanına ağır adımlarla gidip oturdu sonunda. Emirhan konuşmadı. Aslında anlatacak soracak o kadar şeyi vardi ki ama sustu. Sanki anlamıştı. O da artık ne diyeceğine şaşırmıştı.

"Anlat oğul, erken geldin hayırdır" diye sordu Hasan Ağa.

"Baba ihaleyi kazandık. İnşaat başladı. Herşey yolunda olduğu için erken geldim. Baba aslında erken gelme sebebim başka"

Esin'e baktı. Onu kast ediyordu. Acaba evlendiğimi mı duydu ve erken geldi diye düşündü Esin.

"Gelme sebebim evlilik baba. Gitmeden önce sevdiğim vardı ve evlenmek istiyordum" dedi babasına dönüp.

Bunu duyan Fatma hanım sevindi. Oğlunu yeniden kavuştu ve oğlu mutlu bir haber getirmişti. Demek ki ondan gelmişti. Esinin evlendiğini duymadı kendisi evlenmek istedi.

"Emirhan ben de evlendim. Yeniden. Esin 2 karım ve hamile" dedi Bedir ve Esin'e baktı.

İşte bu cümle yetti. Sanki zaman durdu ve o odada sadece Emirhan ve Esin vardı. Sanki kimse yoktu. Emirhan ne diyeceğine şaşırdı. Evet anladı Esin buraya onun için gelmemişti. Bedir'in elini tutuyordu neticede ama bunu beklemiyordu. Sevdiği kadındı o. Sevdiği kadın artık abisin karısıydı. Ona o değil abisi dokundu. 6 ayda neler olmuştu. Emirhan 6 ay sonra sevdiği kadını bıraktığı yerde görecek sandı. Onu bekleyen ve seven bir kadın var sandı ama öyle değildi. 6 ay önce sözünü veren Kadın abisiyle evlenmişti.

"Hayırlı olsun ağabey. Ben Yorgunum odama gidiyorum. Herkese iyi geceler" deyip odadan ayrıldı.

Merdivenlerden çıkan genç adamın kalbi sızlıyordu. Hala anlamıyordu. Neden evlenmişti. Nasıl bırakabilirdi.
Bu durumdan rahatsız olan tek Emirhan değildi. Esin de baya kötü olmuştu. Baş ağrısı olduğunu söyleyen genç kadın odasına gitti. En üst kattaki odada olduğu için Emirhanın odasının yanından geçti. Artık burdaydı. Bir vakit deliler gibi sevdiği adamdı. Onu görünce tüm duygular yeniden canlandı. Bedir'in odasına gelirken de aklına kocası gelmişti. Kötü başladı herşey. Hala iyi değildi ama onu seviyordu. Esin'in aklı karışı. Kimi seviyordu artık o bile emin değildi.
Kendini zor atmıştı yatağına.
Geç de olsa Bedir de geldi karısının yanına.
Kocasının sesini duyan Esin uyandı. Bedir yatağa uzandı. Esin kocasına sarıldı. Kokusunu içine çekti.

"Seni seviyorum Bedir. İnan ki çok seviyorum"

Ağlıyordu. Bedir'e sarılıp güç alacağını düşündü genç kadın. Bırakmayaya da niyeti yoktu sanki.

"Esin neyin var" diye sordu Bedir.

Esin sanki eskisi gibi değildi. O da özlemişti karısını. Ona eskisi gibi sert ve acımasız davranmak istemezdi ama başka çaresi de yoktu.

"Yok birşeyim. Hamilelik herhalde biraz beni duygusallaştırıyor"

Dayanamayıp kocasının yanağını öptü.
Korkuyordu herşeyi öğrenir diye. Bedir'i kaybetmek istemiyordu. Tüm gece ağlayan kadın Bedir'in kolarında uyuya kaldı.

Kahvaltıya uyanamayan çift öğlen uyandı.

"bende seni seviyorum Esin" dedi Bedir sessizce.

Karısını izliyordu. Belki gerçekten onu ihmal etmişti. Onunla konuşmamıştı haftalarca. Esin'in psikolojisi kaldıramadı diye düşündü. Belki ondan böyle oldu. Başka bir cevap veremiyordu Esin'in haline.