Ağanın karısı

17. Seni sevdim

Gelecek kontrolda bebeklerin cinsiyeti belli olacaktı. Çok sevinen Bedir Ağa karısını eve bıraktı.
Zöhre ve annesi misafirliğe gitmişti ve geç eve geleceklerdi.
Bedir Seheri alıp alışverişe gitmeye karar verdi. Ne olursa olsun onu ihmal edemezdi.
Evde kimse yokken salona girdi Esin ve biraz keyif yapmak istiyordu.
Evde kimsenin olmadığını düşünen genç kadın koltukta uzandı.
Tam uzanırken kapı açıldı. İçeri Emirhan girdi.
Artık Esin'le baş başa konuşacaktı.
Kapıyı sertçe kapatan adam Esin'e doğru illerledi. Esin korkudan uzanacağı yerden kalktı. Emirhan Esin'e yaklaştı ve önüne dikeldi.

"Neden" diye sordu.

Esin sustu. Ne dese artık çok geçti. Bir zaman deli gibi sevdiği adam karşısındaydı ve ağzını bile alamıyordu.

"Neden dedim sana, neden" diye bağırdı bu sefer Emirhan.

Esin'e yaklaştı. Birbirilerini bir kaç santimetre ayırdı. Esin Emirhanın sıcak nefesini hissedebiliyor.
Emirhanın gözleri koyulaştı. Sinir olduğu zamanları hep böyle oluyordu. Esin gözlerine baktı.

"Senin gözlerine bakmaya doyamadım"

Derin bir nefes aldı.

"Senin kokuna doyamadım. Sen niye ben gider gitmez abimin koynuna girdin"

Esin susuyordu. Gözleri dolmaya başladı. Ağlamak istemiyordu. O da çok özlemişti Emirhanı ama artık çok geçti.

"Ağa olmak istemediğim için mi abimle evlendin. Sevdiğim kadına yenge mi diyecem" diye bağırdı.

"Emirhan... sus" diyebildi Esin sessizce.

"Abim seni yatakta nasıl susturdu! İnanmamıyorum sana! Benim elimi tutun sonra abimin elini tutun. Bir orda bir orda oruspu gibi! Sırf para ve Ağalık için mi. Sevmedin mi hiç beni"

Esin göz yaşlarına hakim olamıyordu artık. Başını yere eğdi.

"Bana bak ve cevapla" diye bağırdı Emirhan.

Esin'in yüzünü ellerine aldı ve onun ona bakmasını sağladı. Kadının göz yaşlarını gördü genç adam. Bu kadının gözlerine aşıktı.

"Seni çok sevmiştim öyleki"

Esinin yüzünü kendine yaklaştırdı. Tam dudağını onun dudağına değdirmek isterken geri çekildi.

"İstesem de öpemem. Senin gibi ucuz değilim. Abimin öptüğü sevdiği ellediği Kadını öpmem" deyip arkasını dönmeden odadan çıktı.

Kapı kapanır kapanmaz yere düştü genç kadın. Dayanacak gücü yoktu artık. Her gün ağlıyordu bu kontakta. Doğru dürüst mutlu bile olamıyordu.

O arada Bedir Seheri eve bırakıp şirkete gitti. Yerde öylece oturan ve ağlayan genç kadın odaya Seherin girdiğini fark etmemişti.

"Eve gelir gelmez sizinle mi uğraşacağım be! Emirhan kapıdan sinirle çıktı sende burda ağlıyorsun. Yine ne yaptın" diye sordu kumasına.

"Seher git başımdan" dedi Esin.

Bu kadınla hiç bir zaman anlaşamıyordu. Zor olsada yerden kalkıp salondan çıktı.

"Birşey var sende Esin. Yoksa Emirhan niye böyle bir sinirle çıksın"

Seher birşeylerden şüphelenmiş gibiydi.

Bedir gece geç gelmişti ve Esin'in odasına girdi. Esin uyumuyordu. Kocasını bekliyordu.

"Esin niye uyumadın. Neyin var. Bu aralar çok tuhafsın" diye sordu.

" Bedir dayanamıyorum. Lütfen gidelim burdan. Yada canımı al"

Bedir şaşırdı. Esin'e birşey olmuştu ve karısının ona söylemediği birşey vardi. O bile fark etmişti.

"Neyin var Esin. Benden birşey mi saklıyorsun" diye sordu.

"birşey Yok. Mardin'de kalmak istemiyorum artık" diye yalan konuştu.

Bedir Esin'e yaklaştı. Esin'in yüzüne ellerine aldı. Emirhanın yaptığı gibiydi. Bir an Emirhan karşısındaymış gibiydi genç kadın için. Kocasının yüzüne bakamadı. Yere baktı.

"Artık gözlerime de mi bakmayacaksın" diye sordu Bedir.

"O kadar mı nefret ediyorsun benden"

"Hayir Bedir. Seni seviyorum ama burda mutlu olmayacağım"

Kocasına sarıldı. Kocası boylu olduğu için anca göğsüne yaslandı.

"Esin bence de burda mutlu olamayız ama Seheri de tek bırakamam. Biz burdan hiç bir zaman gidemeyiz bunu anla"

Karısının dudaklarına baktı genç Ağa. Dudaklarıma dokunmayalı çok olmuştu. Ona yaklaşıp dudaklarını öptü. Ne kadar özlemişti. Hiç kopmak istemezmiş gibi dudaklarını onun dudaklarıyla birleştirdi. Başta yavaş ve şefkatli olan öpme hırçınlaştı.
Nefes nefese kalan Bedir Esin'in gözlerine baktı. Bu kadın ne kadar da değişmişti. Daha 6 ay önce ona bakmaz istemeyen kadın artık onun dudaklarınla aynı ritimdeydi. İstemeyerek bağlandı Esine. Sevmeyecekti onu ama karşı koyamadı. Esin onu değiştirdi. Aklını almıştı. Ne yapacağını bilmiyordu artık Bedir. Bir yandan senelerdir sadık olan Seher vardı. Diğer tarafta genç güzel ve sevdiği Esin.

Ertesi gün Emirhan evden erken çıktı.
Dilanın babası hasta olduğunu öğrenen genç adam Dilanın evine gitti.
Dilan evde olmadığı için babası kapıyı açtı.

"Ağam" dedi Mahmut bey kapıyı açtıktan sonra.

"Mahmut bey içeriye girebilir miyim. Konuşacaklarımız var"

Ayakta zor duran Mahmut Bey Emirhanı içeri buyurdu. Zor adımlarla salona girdi.

"Buyurun Ağam"

"Hastasınız. Borcunuz var. Dilanla evlenmek istiyorum. Karşılık olarak para vereceğim"

Mahmut bey böyle birşeyi asla beklemiyordu.

"Ağam para için büyük kızımı sizin konağa gelin verdim. Şimdi yine para için Dilanımı veremem. Yine bir kızımın hayatını zorla değiştirmek istemiyorum. Dilan daha 15 yaşında"

Esin'i verdikten sonra pişman olmuştu. Kızının yüzüne bakmayı utanıyordu. Aynı hatayı yine yapmak istemiyordu.

"Sana sormadım Mahmut bey. Sadece onunla evlenmek istediğimi söyledim. Dilanı üzmem. Onu gördüm beğendim"

Yalan söylüyordu. Dilanla evlenmek istiyordu, çünkü Esin'i pişman etmek en iyi buydu onun düşüncesine göre.
Ayağa kalkan Emirhan Mahmut beye son kez baktı.

"Yarına hazır olsun. Yarın nikahı yapacağım"

Değerli okuyucularım. Sizden çok yorum aldım ve sevindim.
Emirhan herşeyi öğrensin artık, Esin mutlu olsun artık dediniz.

Emirhan herşeyi öğrenecek ama şimdi değil. Muhtemelen bir kaç bölüm sonra. Esin ise de biraz daha mutsuz olsun konu çünkü bu. Tabiki de mutlu olacak ama şimdilik böyle.

Hatalarıma gelince. Yazmada, kendimi ifade etme konusunda hatalarım olabilir çünkü Türkiye'de doğmadım, büyümedim. Eğer konu hakkında hata varsa lütfen bana bunu illetin.

Bir yazar için bence en güzeli okuyucunun yorum bırakması.
Siz bir yorum bıraktığınızda ben çok seviyorum ve kendimi kitaba daha da bağlıyorum.