Ağanın karısı

27. karar

3 gün tatil başladiği gibi bitmişti. Seher Mardin'deki kumasını unutmuştu ve kocasıyla tatilin keyfini çıkarttı.

Uçakla yolculuk çokta sürmemişti ve evli çift sonunda Mardin'e geri döndü.
Konağa vardıklarında Esin ortalıkta yoktu. Seher odasına gidip bavullarını boşaltmaya başladı.

Esin yatakta uzanıyordu. Bedir genç karısına yaklaştı ve onu izliyordu. Hareketsizdi ve sadece nefes alıyordu.

"Esin" dedi Bedir ve eliyle Esin'in şaçlarını geriye kıvırdı.

Esin birden yerinden kalktı. Uyumuyordu. Kocasına uyumuş numarasını yapan genç kadın, hemen denge sağlayıp ayağa kalktı.

"Bana bak Bedir! Çekil önümden. Görmek istemiyorum seni" diye bağırdı Esin.

Özlemişti kocasını ama içindeki öfke özlemi bastırıyordu.

"Ya ne oldu birden" diye sordu Bedir şaşkınca.

"Artık beni beğenmiyor musun. Seherle ne işin olur senin" diye bağırdı tekrar.

„benimle nasıl konuştuğuna dikkat et. Seher benim karım ve ne yapacağımı sana soracak değilim" diye bağırmaya başlayan Bedir sinirlenmişti.

Meğer karısı 3 gün içinde neler biriktirmişti. Esin'in gözleri dolmaya başladı. Hamilelik onu çok sarsıyordu ve kendisini bu aralar çok mutsuz hissediyordu.

"Bana bak. Yerini bil yoksa ben bildirim sana. Ne olursa olsun o da benim karım ve o senden önce buradaydı. Bir daha bana karşı gelirsen seni babana yolarım"

Bedir sinirlenmişti ve kapıyı çarparak odayı terk etti.
Esin artık dayanamıyordu ve yere yığıldı. Mutluluğu yakaladım derken mutsuzluğun en acı halını tatmış gibi hissediyordu genç kadın.
Bedir odadan cikip konağı terk etti. Sinirlenen Ağa şirkete gidip çalışmak istiyordu. Konak'ta hiç bitmeyen kavga ve kıskançlık vardı ve bu onun moralini bozuyordu.
Esin'in odasından çığlık sesleri geliyordu.

"Aaaa"

Yerde yatan kadın elini karnına koydu. Nedense sancısı vardı.

"Aaaa, aaaa imdat yardım edin" diye bağırdı genç kadın.

Bedir konağı terk etmişti ve Hasan Ağa ile karısı alt katda olduğu için birşey duymuyorlardı.

Odasında bavulunu boşaltan Seher üst kattaki bağırma seslerini duyuyordu.
Başta ilgilenmiyordu ama Esin'in sesi her seferiyle daha sesli ve gür geliyordu.
Sonunda Seher elindeki pantolonu bıraktı ve koşarak üst kata çıktı.
Esin'in odasında vardığında aslında girmek istemiyordu. Esin ise bağırmayı bırakmıyordu.
Seher kapıyı açtı ve içeriye girdi. Gördüğü manzara onu korkutmuştu. Esin yerde yatıyor ve elleriyle karnına sarılıyordu.

"Bana yardım et Seher lütfen" diye yalvardı.

Seher yanına koşup ona ayağa kalmaya yardım etti. Avluya vardıklarında tüm hizmetçiler ve korumalar etraflarına toplandı. Esin'i aceleyle arabaya bindirdiler. Seher de yanına oturdu ve beraber hastaneye gitler.

Şirkete haber gelmişti ve Bedir işi bırakıp hemen hastaneye gitti.

Seheri gördü ve yanına koştu.

"Noldu, Esin nerde"

Bedir korkuyordu ona ve çocuklarına birşey olur diye çok endişelendi.

"Doktor gelir birazdan. Sakin ol Bedir" diyerek kocasını teselli etmek istedi.

Hastanenin koridorunda deli gibi bir yukarı bir aşaya yürüyen genç Ağa konağı terk ettiği için pişman oldu. Karısına sahip çıkamadım diye düşündü.

Sonunda da doktor çıktı.

"Esin hanımın hamileliği çok riskli. Muhtemelen ikizler yakında gelir, yani erken doğum gerçekleşir. Bünyesi zayıf yani güçsüz ve doğuma kadar burada kalmalı"

Bedir duyduğu şeyle yanındaki sandalyeye çöktü. Kendini suçladı. İki kadın arası denge sağlamak isterken, hep birisini ihmal ediyordu. Esine birşey olsun istemiyordu.
En son Esine sert çıkışmıştı ve belki bundan olmuştu herşey.

" Ben karımı burda bırakamam" diyen Bedir Ağa çoktan ayağa kalktı.

"Bakın Bedir bey, siz durumun çiddiyetini anlamadınız. Eğer Esin hanıma bir daha birşey olursa onu kaybedebiliriz. Biz onu burda kontrol amaçlı misafir edeceğiz ve icabında erken doğum gerçekleştireceğiz"

Bedir anlamıştı. Eşeklik yaptı ve artık bir seçim yapıp kararında sadık olmasını biliyordu. 

Doktor gittikten sonra Esinin yattığı odaya girdi.

Karısına yaklaşıp saçına küçük bir öpücük yerleştirdi.
Esin kocasının geldiğini fark etmişti ama ona dargındı. Herşeyden sonra kuma olmayı kabul etmişti ve sadece huzur ve sevgi bekliyordu. Kocası ama ne adaletliydi, nede onu düşünüyordu. Artık Bediri görmek istemiyordu ve çaresizliği tam anlamda yaşıyordu. Babasıyla aylardır konuşmuyordu ve kardeşi ona en büyük ihaneti yapmışti. Tek başına iki bebekle nereye gidebilirdi ki. Kocasına yüzünü çevirmeyen genç kadın sessizce ağlıyordu. Bedir bunu duyuyordu ve yaptıkları için pişmanlık hissediyordu. Onun her dokunuşunda karısı tiksinirmiş gibi hareket ediyor ve uzaklaşmaya çalıştı.

Bedir Esin'in davranışlarıni anlamıştı ve odayı terk etti. Esin hıçkıra hıçkıra ağlarken Bedir kapının önünde bekliyordu. Seheri ve diğer gelenleri konağa geri yollamıştı.
Bir karar almalıydı ve bu karar bir insan için yıkılım olabilirdi. 
Artık o da denge sağlamakta zorlandığını farkındayıdı.

Hastanenin bahçesinde çıkan genç Ağa Derin beyi aramak icin telefonunu çıkartı.

"Derin bey"

"Evet, sizde. Sizden rica ediyorum, Adana'daki evi, mardindeki ve banka hesabındaki 200.000 parayı hazır tutun"

"Yok satmiyorum, dedığımı yapın yeter"

"Evet bir an önce olsun"

"İyi günler"

Telefonunu kapattığında derin bir nefes aldı.
Bir karar almıştı ve bu karar sadece onu değil, başkalarını da etkiliyecekti.