Second Chances? (ThomAra)

Chapter 10-[Meron Ako?]

Thomas' POV

FAST FORWARD>>

After 2 weeks, ayun, nakaka-adjust na pala ulit ako dito. Malapit narin ang exams kaya paspas na kami ng aral.

“Thomas, paturo naman sa Algeb.” Sabi ng isa kong kaklase, si Jude.

“Sure.” Ngumiti ako.

Polynomials pala ipapaturo niya. Sige. Medyo alam ko rin naman 'to.

“Transpose mo muna ‘to sa kabila…blah blah blah”

After 20 mins, na-gets naman niya agad.

“Salamat, Thomas, ha. Wala pa kasi akong tulog eh. Naglakad lang ako pauwi ng bahay kahapon. Nahulugan ako ng pera eh. Hehe.” Sabi ni Jude.

“Hala! Eh bakit hindi ka muna nanghiram sa’kin?”

“Nakakahiya. Hehe. Sige, aaralin ko pa ulit ‘to. Salamat talaga.” Bumalik na siya sa upuan niya.

Bakit ba sa tuwing makikita ko ‘tong si Jude eh naaawa ako? T__T

Maya maya, lumapit naman sa’kin si Monique—Ang muse ng klase namin.

Nagbotohan na pala kami ng officers. Ako ang President.

Eto oh…

-President: Thomas Christopher Torres

-Vice-President: Jeron Alvin Teng

-Secretary: Victonara Galang

-Treasurer: Arnold Van Opstal

-Auditor: Lyka L. Romualdez

-Business Managers: Erika Louise A. Cruz

Kim Fajardo

-P.R.O: Mika Aereen Reyes

-Sargeant at Arms: Ma. Carmela Tunay

Cienne Mary Arielle Cruz

-Muse: Monique D. Arrevallo

-Escort: Ken R. Montez

So, kumusta naman na lahat kaming barkada eh officers?

Ang maganda pa. Pres ako at Sec naman si Ara.

Lagi kaming magkasama. :”>

Anyway.
“Thom, paturo oh. Algeb.”

Bakit ba ako ang puntahan nila pag Algebra? -__-

“Sige.”

Polynomials din. As usual…
“Transpose mo muna ‘to sa kabila…blah blah blah.”

After a few minutes…

“Ohh. Sige sige, thank you!” Sabi sa’kin ni Monique sabay hawi ng bangs niya.

Eh, nagpapacute? -___-

Ara's POV

YEHEY. POV KO. ^__^

Siguro kilala niyo na naman ako diba?

Madalas akong tahimik, pero masayahin akong tao, promise!

Ayun.

Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari. Isang araw eh may lumapit nalang bigla sa’kin at sinabing galing siya sa future at ako daw ang papakasalan niya. Na bumalik lang daw siya dito sa past para siguraduhin na mabubuhay ako sa future na ‘yon. He’ll be changing the future, sabi niya.

O.o

Akala ko sa mga pelikula lang meron nun, meron din pala dito?

At ang hindi ko maintindihan sa sarili ko, NANINIWALA AKO SA KANYA!

Bakit kaya?

Well, wala naman sigurong masama maniwala diba? Tutal, mabait na tao naman si Thomas. Pogi pa. ahihihi.

Ehem, Victonara. Whatcha sayin’? -___-

Papasok na sana ako sa room ng makita ko si Thomas na kausap si Monique talandi.  >_<

Tss. Malanding muse.

Akalain mong 3 weeks palang kami dito sa school eh nakaka-limang boyfriends na ‘yan?

SPELL MALANDI?

Tapos ngayon makikita ko, kausap pa niya si Thomas habang may pangiti-ngiti pa siyang nalalaman!

At hinawi pa ang bangs niya!

Nag-eenjoy naman ‘tong si Thomas! Palibhasa maganda si Monique eh! >.<

HOY HINDI AKO NAGSESELOS HA!

Sino maysabe? -_____-

Pumasok ako nung nakita kong umalis na si Monique Landi sa tabi ni Thomas.
“Hi, Ara, good morning.” Bati niya sa’kin nang may ngiti.

Good morning your face, Thomas. -_-

“Ara?”

“Ano?!” Oops. Natarayan ko siya.

Ano ba kasing nangyayari sa’kin?! Bakit ba’ko naiinis?

“Bakit ang sungit mo?” Sabi niya.

“Wala ka na dun.” Sabi ko nalang. Tutal nasungitan ko na, paninindigan ko na.

“Meron ka ba ngayon?”

“Paki mo ba ha?!”

Hay! Ang init ng ulo ko! BAKIT KAYA? Simula nung nakita ko sila ni Monique, nagsimula na ako mainis.

DI KAYA….

.

.

.

.

.

.

.

.

Oh no!

Baka meron nga ako ngayon! >//////<

=-=-=-=

Yan po, POV ni Aruuh. Kaso maikli lang. hahaha. Ge. Bye!