Chapter 30

2K 95 0
                                    


Elaine


Kulay puti ang pintura ng mga ding-ding. Nasaan ako? Nasa heaven na ba ako?


Hinanap ng mga mata ko kung sino ang nandito. Nakita ko si mommy, tita janice, tita jane at mj. Nang magtama ang paningin namin ni mommy, tumambo siya papalapit saakin



"Anak? Are you okay?" Tanong saakin ni mommy at hinawakan ang kamay ko.

"Asan po tayo?" Tanong ko rin.

"Nasa clinic tayo anak, itinakbo ka ni jasper dito kanina, dahil nawalan ka daw ng malay."



Ah! Oo nga pala. Kaya pala nandito ako ngayon. Pero... 'asan si jasper?



"Ma, 'asan po si jasper? Bakit wala pos siya dito?" Tanong ko.

"Pinauwi na siya ng tita janice mo. Sabi namin sa kanya na magiging okay ka na." Sagot niya.



Pero bakit gan'on? Bakit parang nadismaya ako, dahil wala siya dito? Wait... what?!



"Mommy? Pwede na ba tayong umuwi? Mas gusto kong magpahinga sa bahay, keysa dito."

"O siya sige. Kanina ka pa namin hinihintay magising, sabi naman ng doctor, sobra ka lang napagod kaya nawalan ka ng malay kanina." Tumango nalang ako.



Inalalayan ako ni mommy na tumayo sa pagkakahiga ko.



Nagpa-alam muna kami kay tita janice bago umalis. Pag sakay pa lang namin ng taxi, mukhang lalagnatin pa ata ako.

———*———

Nakarating na kami sa bahay ng 10:00pm. Nag-good night muna ako kay mommy bago pumunta sa kwarto ko.



Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko, agad kong kinuha yung pantulog kong damit at nagbihis na ako.



Argh!! I'm not feeling well gosh! I need to take medicine. Baka mas lalong lumala kapag hindi ko ito pinansin. Kinuha ko malapit sa book shelf yung first aid kit tsaka hinanap ko yung gamot. Ininom ko ito tsaka humiga na ako.



Magkukumot na sana ako nang biglang tumunog yung cellphone ko. Kinuha ko ito at may 1 unread message.



From: Mokong J.

                 Elaine? Are you okay? Nakauwi na ba kayo nila tita? Im so sorry for what I acted earlier :(.



Bigla akong napangiti sa tinext niya. Wait... what? Ano nanaman ba itong ikinikilos ko? Aish jinjja?!



To: Mokong J.

            Im fine. You don't need to say sorry. It is not only your fault. May kasalanan din naman ako eh, kaya wag mong sabihing ikaw lang ang may kasalanan :).

Mokong:

For me, it is not okay. Bukas pupuntahan kita sa bahay niyo. I wan't to say sorry in front of you. SINCERE!

Napatakip naman ako ng bibig sa nireply niya. What the heck?! What kind of guy like you jasper?!

Me:

You don't need to do it. Kapag sinabi ko sinabi ko, kapag sinabi kong okay na yun, okay na!

Mokong:

Bahala ka! Ayan ka nanaman. Sa ayaw at sa gusto mo, pupunta ako diyan! No but's!! Good night! <3



Waahh!! Kainin na ako ng lupa please?! I. CAN. NOT.!!!!!



Hindi ko na siya nireplyan pa. Nagtalukbong ako ng kumot at nagpagulong gulong ako sa kama.



Shit this guy!!



KINABUKASAN...

Gumising talaga ako ng maaga, dahil baka pag tinanghali ako ng gising dat-nan ako ni mokong na hindi pa naliligo at mukhang pulubi ako.



NAKAKAHIYA!!



dumiretso na agad ako sa c.r. darn you mokong! I hate you! I hate youuu!! Muntik ko pang mapiga yung toothpaste, dahil sa pangigil ko! Buwisit!!



After 30 minutes. Natapos na akong maligo. Dumiretso na agad ako sa walk-in closet ko. Naghanap ako ng simpleng dress lang. Kinuha ko sa hanger yung, Simple-Pink-Cocktail-Dress. At hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa! Sinuot ko na ito.



"Pero teka nga! Why am i acting like this? Magsosorry lang naman siya sa harap ko ah? Bakit nageeffort pa ako?" Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa malaking salamin dito sa walk-in closet ko.



***knock!! Knock!!***

Muntik pa akong mapatalon dahil sa lakas ng pagkatok. Kung maka katok eh kala naman hindi ko maririnig.



"Miss elaine, may bisita po kayo." Sabi ng maid.

"Sino raw?" I asked

"Si jasper po." Nanlaki naman yung mata ko nang malaman kong 'andito na pala si mokong. Ke-aga-aga naman ng lokong 'yon!

"Ah okay!! Paki sabi sa kanya, pakihintay nalang ako sa salas." Sabi ko at naring ko yung footsteps niya pababa ng hagdan'



Lumabas na agad ako sa walk-in closet. Kinuha ko yung suklay, pulbos at lipstick sa ibabaw ng drawer ko at ginamit ito.



Lumabas na ako sa kwarto ko at nagsimula nang tahakin pababa nang hagdan'. Sandali naman akong napatigil sa pagbaba ko nang maisip ko na 'ano ba itong ginagawa ko?'. Umiling nalang ako at tuluyan na akong bumaba ng hagdan'.



Natanaw ko sa 'di kalayuan si mokong. Nakaupo siya sa couch. Bigla siyang napalingot sa gawi ko at nagtama ang paningin namin. Linapitan ko na siya.



"Oh ang aga mo naman ata?" Takang tanong ko, napailing naman siya.

"Tsk. Ayokong magsayang ng oras." Seryosing sagot niya.

"Akala ko ba magso-sorry ka?"

"Alam ko."

"Eh bakit hindi ka na magsorry ngayon?"

"Tsk. Hindi ako ganong ka cheep magsorry. Tara na, gagala tayo. Don't worry pinaalam na kita kay tita." Hindi na ako nakapag protesta pa, dahil hinila niya na ako papalabas ng bahay.


Pinaupo niya ako sa sa likod ng kotse at katabi ko siya. Take note po. Hindi siya yung magda-drive. May driver si jasper. 17 palang naman siya eh, hindi pa siya pwedeng magka lisensiya.



At umalis na kami sa bahay.

Haters to Lovers (completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon