TWO BAD WOLF

"chapter 27"

(Bagong anyo ni arturo)

....
Naghahanda na ang lahat sa paglikas nawala sa isip ng dalawa ang pagdududa kay itok nilapitan nila ito at may bagay na sinabi.

"Itok ikaw ang tatayong pinuno nila habang wala kami."

Sabi ni zandro.na ikinagulat ni itok.

"Ka zandro ka gardo papaanong ako ang mamumuno e baka hindi sila magsisunod sa akin."

"Hinde habang wala ka dito naipaliwanag ko na sa kanilang lahat ang bagay na yan at bilin sa kanila ay bawat ipag utos mo ay nanggagaling kay arturo."

Sabi ni zandro.

"Kaya wag kang matakot mauna ka na at bumalik ka dito kapag wala ng makitang mga lobo sa labas saka kami aalis kapag nakapag layag na kayo."

Sabi ni gardo agad umalis si itok lumabas ito ng kampo at agad hinanap si arturo pinuntahan nya ang mga bangkang gagamitin nila at nakita nya doon na nakatayo si arturo ngunit di nya ito nakilala dahil nag mukhang matandang lalaki ito dahil sa baluting sinuot nya.

"Ah manong anong ginagawa nyo dito baka mapahamak kayo't lalo na nag iisa lang kayo dito."

Sabi ni itok natawa si arturo saka nagsalita.

"Aaahahaahaha magaling itok kahit ikaw di mo ako nakilala mahusay ang pagkakagawa ng  baluti ginamitan ko ito ng bulong upang maging balat ko e ang problema matanda na pala ang mag ari nito kaya ganito.

Sabi ni arturo.
Takang taka si itok.

"Papaanong.? At anong bulong...?" Amo yan ba yung baluti kanina lang balat ng kalabaw yan ngayon balat na ng tao.!"

"Ipapaliwanag ko medyo naguguluhan ka e ang bulong ay isang ritwal na namana ng lolo ko sa mga ninuno nya na pinamana sa akin.
At maliban doon ay may anting anting ako yun ang matagal ko ng ginagamit."

"Ibig sabihin amo ang pagiging lobo mo e agimat.?"

"Hindi nahawa ako sa isang lobo sya ang huling lahi ng lobo na nakalaban ko nakiusap sya na wag burahin ang lahi nila sa kasaysayan ng bayan na ito."

"Bakit nyo tinanggap diba salot sila dito.?"

"Hindi sila nga ang may ari ng lupang ito hindi lahat ng lobo masama katulad ng nakaharap ko para sa lupaing ito ang pinaglalaban nya hindi ko sya pinatay ngunit sa mga natamo nyang sugat sa digmaan noon ay unting unti syang nanghina at muli syang lumapit sa akin at nakiusap na isalin ang lahi nya sa akin bilang pagkilala at paghanga ko sa kanya tinanggap ko."

"E amo bakit...?"

"Itok bumalik ka na kailangan mo nang sunduin yung mga kasamahan mo parating na sila tolome mag madali ka."

Sabi ni arturo agad kumaripas ng takbo si itok dali dali syang pumunta sa kampo ng makarating nagmamadali syang nagbilin.

"Mga kasama mag madali kayo parating na si tolome kailangan na nating lumikas."

Nagsipag kilos naman ang lahat kanya kanya dala ng gamit at isa isa ng naglabasan sa kampo.
Samantalang si zandro at gardo ay nagpaalam na kay itok.

"Pano..? Ikaw ng bahala sa kanila siguro naman kasama mo ang amo mo?"

"Oo ka zandro kasama ko sya."

"Mabuti naman kung ganun sige ikamusta mo na lang ako sa kanya ah."

"Opo ka zandro"

"Tara na zandro baka maabutan na tayo ni tolome."

"Sige na itok aalis na kami ni gardo."

Sabi ni zandro at bigla silang umalis ni gardo
Si itok naman ay pinangunahan naman ang mga taong papaalis.

"Sumunod kayo sa akin papalaot tayo."

"Ka itok tanging mga normal na tao lang ang makakapag layag kung sakali.?"

"Oo ka duran upang di mag ka interes si tolome sa abandonadong isla may naisip na paraan si among arturo."

"Ano man ang plano nya sang ayon kami."

"Salamat ka duran."

Sabi ni itok habang naglalakad ng marating nila ang laot si itok lang ang tanging nakalapit kay arturo dahil ang mga kawal nila hindi maaaring lumapit sa dagat.

"Isang bangka limang katao."

Agad na sabi ni arturo.
Na agad sinunod ng mga tao

"Wag kayong mag alala may mga  gagabay sa inyo pagdating doon sa isla."

Muling anunsyo ni arturo at si itok naman ang hinarap nya at ang mga kawal.

"Dito tayo maiiiwan sasalubungin natin si tolome. Magsipag handa kayo lahat."

"Arturo kahit nasa ibang kaanyuhan ka kitang kita ko ang pigura mo sa pamamagitan ng pananalita mo."

Sabi ng isang matandang lalaki.

"Hmmm.. Manong wag kayong mag alala di ako makikilala ni tolome."

Sagot ni arturo sa matandang lalaki.
Pinagmasdan nila ang mga tao na papalaot ng makaalis na ang lahat at habang naglalayag na ang ilan nagpaalam at nagpasalamat pa sila kay arturo.
Bagay na ikinatuwa ni arturo.
Tuluyan ng nakalayo ang mga tao. Muling humarap si arturo sa mga kasamahan nya.

"Ngayon umpisahan na natin ang plano halika'yo sumunod sa akin...

††† ††† ††† ††† †††