Bana Kalan Hediyem

Merhaba bu benim wattpad de ilk hikayem yazım yanlışlarım olursa şimdiden affedin. İlk bölüm hem giriş hem de tanıtım bölümü olduğu için biraz kısa ama diğer bölümler böyle olmayacak  Umarım beğenirsiniz… Lütfen oylarınızı eksik etmeyin… İyi okumalar *.*

1.        BÖLÜM – BANA KALAN HEDİYEM

***

Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum… Annem, babam, Poyraz, Meral Teyze ve Mehmet Amca salonda hararetli bir şekilde konuşuyorlar. Konuşmanın yarınki Poyraz ve benim düğünümüz hakkında olduğunu tahmin ediyorum. İçimde harika bir heyecan var ve eğer şüphelerim doğruysa yarın düğün günümüzde sevdiğim adama en çok hayal ettiği hediyeyi vereceğim. Poyraz ile benim en büyük hayalimiz ikimizden bir parça bir bebeğimizin olması.. Testi elime aldım ve gözlerimi kapatıp beklemeye devam ettim. Ve artık sonucu öğrenme zamanı.. Gözlerimi yavaşca açtım. Çift çizgi inanamıyorum. En büyük hayalimiz gerçek oluyor…

***

Ben Gece Asyalı. Gülçin ve Hasan Asyalı çiftinin kızı aynı zamanda tek çocuğuyum. 23 yaşındayım. Lise hayatımı Fransa’da tamamladım. 18 yaşında liseden mezun olur olmaz İstanbul’a aileme sürpriz yaparak geldim ve o süprizle hayatımın aşkıyla tanıştım. Her ne kadar ailem karşı çıksada dans akademisi mezunuyum, bundan 1 yıl önce Dans Akademisinden birincilikle mezun oldum. Dans eğitimi veren güzel bir stüdyom var. Poyraz Atabey ile nişanlıyım. Poyraz benden 3 yaş büyük ve aile şirketimizin ortakları olan Meral-Hasan Atabey’in biricik oğulları. Onun adını sürekli ailemden duyardım ama uzun yıllar Fransada eğitimm gördüğüm için tanışmamıştık. Aileme sürpriz yaptığım gün onunla tanıştım. Atabey ailesi bizim evde misafirdi. Kapıdan girdiğim an o yeşil gözleri beni ona mühürlemişti. Ben o gün o yeşil gözlere aşık olmuştum. Kardeşi Duygu ve o benim buraya adapte olmama  çok yardımcı oldular ve beni kendi gruplarına kattılar. Bir yıl geçtikten sonra ise Poyraz ile sevgili olduk onunla deli dolu zamanlar geçirdik. Ama asla ailelermizin yanında Poyraz öyle aşkını sevgisini göstermedi. Bundan iki yıl önce ise nişanlandık ve yarın düğünümüz var…

 Hayatımın en önemlileri arasında benim olmayan kızkardeşlerim Damla ve Duygu da var. Duygu Poyrazın kardeşi ona ilk günden kanım ısındı. Benden 1 yaş küçük ve benim gibi dans tutkunu. Ailesinin karşı çıkmasına rağmen beni örnek alıp dans akademisine girdi ve bu yıl son senesi. Damla ise Poyrazın kuzeni aynı zamanda Poyrazın en yakın arkadaşı Ali ile nişanlı gelecek yıl da onlar evlenecek. Damla her zaman sayılarla oynamayı sevdiğinden ekonomisyen oldu ve iki ailenin ortağı olduğu şirkette çalışıyor.

***

Hala inanamıyorum bebeğimiz olacaktı… Ama kontrol için doktora gitmeliydim. Hemen hazırlanıp sessizce merdivenleri indim bizimkilerin yaptığı konuşmada ismim geçiyordu. İşin tuhaf yanı Duygu kızıp ağlıyordu. ‘’ Duygu yeter kendine gel! ‘’ dedi Poyraz ve Duygu daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladı ‘’ Nasıl yaparsınız bunu ya okıza nasıl yaparsınız! Herşey nasıl olur da bir anlaşma için olur.Ya sen abi o kızla 4 yıldır ortaklık anlaşması içinmi birliktesin bu yüzden mi evliliğe bu kadar acele ettin! Atabey veAsyalı aileleri kıytırık ortaklığınız bu kızın duygularından daha mı önemli siz resmen benim kızkardeşim dediğim insana sahte bir gelecek hazırlamışsınız. Ben gidiyorum bu düğünede yarın gelmeyeceğim!!!’’dedi Duygu ve o an dünyam başıma yıkıldı. ‘’ Poyraz Duygunun peşinden git bir delilik yapmasın. Meral bizde gidelim Gece şüphelenmesin. ‘’ dedi Mehmet Amca. O sırada bende jet hızı ile odama çıktım. O sırada telefonum titredi Poyraz mesaj atmıştı. ‘’Aşkım biz gitmek zorunda kaldık düğün yerinde pürüz oldu onları halletmemiz gerek. Seni 2 gündür göremedim ve yarına kadar göremeyeceğim. Yarından sonra artık benimsin seni seviyorum xx –Poyraz ‘’ mesajı bile yalan dolu kimbilir bana daha ne yalanlar söyledi… Odada daha fazla kalamadım arabamın anahtarını alıp aşağı indim babamın ‘’ Şu evlilik olsun artık yıllardır bunu bekliyoruz… Bir başka pürüz çıkmaz umarım. ‘’  dediğini durdum annemde ona hak vermişti. O sırada salona girdim annem ‘’kızım nereye ? ‘’ dedi. ‘’ stüdyoda bir kaç işim var ‘’ deyip evden çıktım. Doğrudan kendimi sahile attım ve bugün duyduklarımı düşünmeye başladım ve gözyaşlarımı daha fazla tutamadım. Allahım bugün neler öğrendim. Yarın evleneceğim hayatımın aşkı olan bu adam beni hiç sevmemiş ben koca bir oyunun içindeymişim. Şimdi anlıyorum neden dışarda farklı ailelerimizin yanında farklı davrandığını. Annem.. Babam.. onlara ne demeli beni bu hayatta her şeyden korumaları gerek ama onlar bana sahte bir gelecek hazırlamış..Herkes bana oyun oynamış ve bu düğünle taçlandırılacak… Yarın düğünüm var ne düğün ama çalınmak üzere olan geleceğimin kutlaması. O sırada elim karnıma gitti. Karnımda bebeğim vardı. Hıçkırıklarım artarken düşündüm ben o masum bebeğin hayatıyla oynayamazdım. O bana kalan tek şeydi o bundan sonra ‘’ Bana Kalan Hediyem ‘’ ve şimdi içimdeki en büyük soru : Bebeğim biz şimdi ne yapacağız?