Bana Kalan Hediyem

Tedavi

25. BÖLÜM -  TEDAVİ

POYRAZ’DAN

Az önce Gece ve Güneş’in uçağı kalktı.

Onları şimdiden deli gibi özledim.

Gece ve Güneş’e sarılıp veda ederken çok zorlandım. Gece’nin ağlaması, Güneş’in sürekli benimde onlar ile gitmemi istemesi işimi baya zorlaştırmıştı.

Güneş kucağımda ona sarılırken diğer taraftan Gece’ye sarılmak bambaşkaydı. Ben nasıl onun kokusunu çektiysem o da benim kokumu çekmişti bunu fark etmiştim. Giderken ise bana özleyeceğini yani özleyeceklerini söylemişti. Artık içimde bir umudum vardı…

Güneş ise dün akşamdan beri kucağımdan kolay inmemişti. Ona da veda etmek beni çok zorlamıştı. Kızımın cennet kokusuna öyle alışmışım ki şimdi onsuz boşluktayım…

Ama ne olursa olsun onlar geldiğinde artık bambaşka bir yaşamımız olacaktı buna eminim.

GECE’DEN

Uçağa binince bir tuhaf olmuştum. Poyraz’ı arkada bırakmak benim için çok zor oldu.

Onlar Güneş ile vedalaşırken ben kötü oldum. Ama bana sarılıp benimle vedalaşırken ise benim için zaman durmuştu. Kalbim yine hızlıca atmaya başlamıştı.

Güneş ise babasından ayrıldığı için hala iç çekip dudak büzüyordu.

“Prensesim bak baban bizi bekliyor tamam mı gidip geleceğiz üzme kendini. Hem sen üzülünce kardeşin ablam üzüldü diye üzülüyor” dedim Güneş’e başını çevirip bana baktı ve konuşmaya başladı.

“Anne geleceğiz, babam bir daha yanımızdan ayrılmayacak değil mi?”

“Hayır meleğim ayrılmayacak” dedim ve başını öptüm. Daha sonra ise Güneş uykuya daldı.

Gerçekten dönünce her şeyin farklı olacağına inanmak istiyordum…

3 Ay Sonra

AMERİKA

GECE’DEN

Bugün Amerika’ya gelişimizin üçüncü ayı, hamileliğimin ise dördüncü ayındayız.

Güneş’in tedavisi gayet iyi bir şekilde ilerliyor.

Beraber kitaplar okuyarak ve oyunlar oynayarak zaman geçiriyoruz. İnternet, bilgisayar, telefon yasak ama odamızda küçük bir televizyonumuz var ve bazen de onu izliyoruz.

Karnım artık baya belli oluyordu. Kontrollerimi aksatmadan yapıyordum. Bebeğim gayet sağlıklı. Hatta gayet obur bir bebek sürekli acıkıyorum…

Doktor geçen günlerde bana cinsiyetimi öğrenmek isteyip istemediğimi sordu ama ben istemedim. Çünkü bunu Poyraz ile aynı anda öğrenmek istiyordum.

Poyraz üç aydır Güneş’in ağzından düşmüyor. Güneş sürekli babası ile dönünce yapacakları hakkında hayal kuruyor. Ben ise onun bana son gün dediklerini hala düşünüyorum.

Biz olmaktan, aile olmaktan bahsetmişti ve haklıydı. Sanırım bunu bende istiyordum ama emin olamıyordum.

Doktorumuz geçen gün Güneş’in ve benim bahçede fotoğrafımızı çekmiş ve üstüne benim söylediğim notu yazıp İstanbul’a yollamıştı bu onlara büyük süpriz olacaktı.

İSTANBUL

POYRAZ’DAN