Bana Kalan Hediyem

Bu Nasıl Olur?

6. BÖLÜM - BU NASIL OLUR?

İSTANBUL

YAZAR’DAN

Herkes Atabeylerin evindeydi ve Sam’in ailesini bekliyorlardı.

Poyraz ve Duygu, Gece hakkında ulaştıkları bilgiyi Gülçin Hanım ve Hasan Beye söylemek için onlarıda çağırmıştı.Duygu ve Poyraz ulaştıkları bilgiyi herkese söylemişlerdi. Herkes adeta şok olmuştu.

Herkes bu haberle yıllar sonra yeniden vicdanlarıyla muhasebe ediyorlardı.

Gülçin Hanımlar kızlarını kazanmak için ne yapabileceklerini düşünüyordu.

Geçtiğimiz yıl evlenen Damla ve Ali arkadaşlarını merak ediyorlardı

Duygu en yakın arkadaşını istiyordu artık..

Poyraz sevdiği kadını deli gibi merak ediyordu..

***

Sam annesi, kardeşi ve Güneş ile her şeyden habersiz Atabeylerin evine gitti herkes bahçedeydi. Güneş utandığı için Nancy nin arkasına saklanmıştı. Onların bahçeye girmesiyle herkes ayağa kalktı.

“Merhaba efendim”(duygu)

“Merhaba kızım” (nancy)

“Hoşgeldinizz” (herkes)

“Ben Nancy bu oğlum Samuel arkama saklanan ufaklık ise benim manevi kızımın kızı kısaca torunum Güneş” (Nancy)

“Hoşgeldiniz türkçenizin bu kadar iyi olması beni şaşırttı doğrusu” (meral hanım)

“Kızım ve torunum Türk o yüzden bu kadar iyi konuşuyorum… Güneş hadi bak herkes seni merak etti prenses merhaba desene” kadının bunu demesiyle herkes çocuğa odaklandı.

Güneşi gördükleri an şaşkınlıktan konuşamadılar. Bu çocuk Gece’ye çok benziyordu bir tek saçları farklıydı ama gözleri, yüz yapısı ve gülüşü aynı onun gibiydi…

***

POYRAZ’DAN

Bu çocuk Gece ye çok benziyordu bütün akşam bana bakıp gülümsüyordu..Aynı onun tek farkı Gece’nin saçlarının onun aksine kahverengi ve hafif dalgalı olmasıydı. Ben bunları düşünürken kendimi onun yanında buldum.

“Merhaba prenses” dedim öyle güzel bir tebessüm etti ki gülüşü bana Gece’yi hatırlattı. Sanırım kaç gündür onu düşündüğüm için bu kızın hareketlerini ona benzettim.

“Merhaba ben Güneş sen kimsin?”

“Ben Poyraz güzelim” dedim o sırada Sam’in kardeşi geldi

“Prenses seni sevdi baksana normalde böyle ortamlarda konuşmaz.”

“Sanırım sevdi.. Ama sanırım daldı gitti baksana durgunlaştı.”dedim çünkü Güneş biraz somurtuyordu.

“O sanırım annesini özledi, normalde annesi her gittiği yere onu ve annemide alırdı ama bu sefer biz buraya geleceğimiz için bizimle geldi.” O sırada Duygu ve Damla da yanımıza geldi onlarında bı kızı Gece ye benzettiğine emindim.

“Peki babası?” dedi Damla, benim aklımdan geçeni söylemişti.

“Babası..Annesi ne kadar kardeşimiz gibi olsada bize bu konuda bir şey söylemedi biz de kurcalamadık.. Sizden ricam bir daha baba konusunu açmamanız.. Neyse ben gideyim Sam beni eve götürecek” dedi. Samuel ve Sam ile eve gittiler.