32. BÖLÜM – AİLEMİZ TAMAMLANDI
POYRAZ’DAN
Erken doğum olduğu için Gece’nin yanında girmeme izin vermemişlerdi.
Şu an bambaşka duygular içindeyim. Gece’yi öyle acı içinde görmek beni gerçekten ne yapacağımı bilmez bir hale getirmişti.
Ama o halde bana cevap vermişti. Evet demişti. Ama şimdi cevaba konsantre olamıyorum, çünkü o içeride acı çekiyor.
İçerden Gece’nin çığlığını duyunca ise daha kötü oluyorum. Başımı ellerimin arasına aldım ve beklemeye başladım.
“Poyraz?”(Damla)
“Abi Gece nerede?”(Duygu)
“Doğuma aldılar” dedim o sırada Gece’nin çığlığını bir daha duyduk.
“Baba annemmm” dedi Güneş ve ağlamaya başladı.
“Kızım korkma prensesim”
“Tamam” dedi ve başını boynuma gömdü.
“Abi daha erken değil mi?”(Duygu)
“Erken evet…”
“Poyraz sen iyi misin?”(Damla)
“Bilmiyorum kızlar” dedim. Gece’nin çığlıkları kesilmişti ama bebek sesi de gelmiyordu ve bir doktor ve birkaç hemşire daha hızla doğumhaneye koşuyordu.
Biz kaskatı kesildik. Koşturan hemşirelerden birini durdurdum.
“Neden koşuyordunuz Gece iyi mi?”
“Beyefendi, hanım efendi dayanamadı ve bayıldı. Şu an bir an önce doğum olmazsa bebekleri kaybedebiliriz şimdi onu uyandıramazsak sezeryana alacağız.”(Hemşire)
İşte şimdi korkmaya başladım. Duygu ve Damla da daha fazla konuşmadan yanıma oturdu.
Birden yeniden Gece’nin çığlığını duyduk ve birbirimize bakmaya başladık.
Hemşire yeniden içeriden çıktı ve yanıma geldi.
“Hanım efendi sizi yanında istiyor gelmeniz lazım”
“Peki geliyorum”
Hemşire ile beraber doğumhaneye girdiğimizde. Terlemiş, kızarmış ve sancı çeken bir Gece ile karşılaştım. Hemen yanına gidip elini tuttum.
“Poyraz ahh beni ahh bırakma”
“Buradayım aşkım korkma”
“Tamam ahh”
“Gece hanım güçlü bir şekilde ıkının bebeklerden birinin başı göründü”(Doktor)
Gece çığlık atarak güçlü bir şekilde ıkındı ve o sırada bir tane ağlama sesini duyduk.
İkimizde bir birimize baktık ama sonra Gece’ye yine sancı geldi.
“Ahhhhh Poyraz…”
“Meleğim hadi bak biri doğdu sıra ötekinde ıkın aşkım ıkın”
Gece sancılar eşliğinde ıkınmaya başladı ve bir ağlama sesi daha duyduk. Gece ile birbirimize bakmaya başladık ikimizde ağlıyorduk.
Hemşireler bebekler ile yanımıza geldi. Birini bana birini Gece’ye verdi ama ben kucağımdaki bebeği de ona yaklaştırdım. İki bebeği de öptü. Hala ağlıyorduk.
“Ailemize hoş geldiniz canavarlar” dedim gülümseyerek.
“Bebeklerime canavar deme Poyraz” dedi Gece kısık ve zorlanan sesi ile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Kalan Hediyem
Romanceİlginç bir aşk ve ayrılık hikayesi sizi bekliyor... Bir yanda hayatındaki her şeyin sahte olduğunu öğrenen Gece, Bir yanda aşkı için sessiz kalan Poyraz... Ve öte yanda her şeyden habersiz masum bir çocuk... *** “Gece’m hayat ışığım.. Keşke sana en...
