Bana Kalan Hediyem

Lütfen

10.BÖLÜM - LÜTFEN

GECE’DEN

Sabah zorlukla gözlerimi araladım. Bütün gece sancılarımdan ve düşüncelerden dolayı uyuyamamıştım. Herkesle karşı karşıya geldikten sonra nasıl uyuyabilirdim..

Dün yıllardan sonra ailemi gördüm.

Sevdiğim adamı Poyraz’ı gördüm.

Hepsinin gözünde pişmanlığı da gördüm. Ancak hala yaşadıklarımı sindiremiyorum.

Poyraz bana ikimizin konuşacağını söylemişti ama onunla konuşacak gücüm var mıydı bilmiyorum.

Bu arada sabah Samuel’ den aldığım mesaj ile biraz daha moralim bozulmuştu. Acil bir durumdan dolayı Nancy ile ilk uçakla Fransa’ya gitmişler ve Güneş’in eşyalarını Sam’e bırakmışlardı. Sam’de bana mesaj atıp akşama Duygu ile bana geleceğini, eşyaları getireceğini söylemişti. Sanırım onlarla da yapmam gereken uzun bir konuşma vardı.

***

“Anneee” dedi Güneş ve gözlerini araladı. Onu bir haftada çok özlemiştim.

“Günaydın meleğim” dedim ve onu gıdıklayıp öpmeye başladım.

“Anne ben seni çok özledim”

“Bende prensesim. Hadi kalk şimdi evimizin balkonuna güzel bir kahvaltı hazırlayalım”

“Peki” dedi ve kalkıp sabahlıklarımızı giydik.

Güneş ile mutfağa gidip harika bir kahvaltı hazırladık. Balkona çıkacaktım ki sesler duydum. Sanırım komşularımız da balkondaydı.

YAZARDAN

Damla sabah erkenden kalkıp terasa güzel bir kahvaltı hazırlamıştı.Yeni komşusu akşam gelmişti , bunu yıllar sonra o evde yaşam belirtisi görmesinden anlamıştı ve komşusunu da merak ediyordu.

Meral Hanım ile Mehmet Bey, Gülçin Hanım ve Hasan Bey, Poyraz da çok geç olmadan Damla ile Ali’nin evine gelmişti.

Herkesin habersiz olduğu nokta ise Gece ve Damla’nın komşu olmasıydı.

***

Aile terasa çıkmış sessiz bir biçimde kahvaltı yapıyordu. Hepsi dün akşama göre biraz daha umutluydu.

Gece ise herkesten habersiz elinde tepsi balkona çıkıyordu. Balkon kapısının açılması ile herkes ufak çaplı bir şok geçirdi. Gece tüm aileyi karşısında görmenin şaşkınlığı ile ailesi ise onu burada görmelerinin verdiği şaşkınlık ile konuşamıyordu.

Ortam sessizken Güneş’in sesi duyuldu

“Heyo herkes burada”

O sırada Damla :

“Gece inanmıyorum beni komşum sen misin yani?”

“Sanırım öyleyim” dedi Gece o sırada Poyraz ise sevdiği kadını tekrar görünce mutlu oldu.

GECE’DEN

İki gündür yaşadığım tesadüflere inanamıyorum. Damla benim komşumdu ve sanırım tüm aile artık  evimi biliyordu.

Poyraz yine karşımdaydı. Dünden sonra onunla karşılaşmak kendimi tuhaf hissettirmişti.

***

“Gece hadi gelin bizimle kahvaltı edin görüyorum ki hala kahvaltı yapmamışsınız” dedi Damla elimdeki kahvaltı tepsisine bakarak.

Gözüm Güneş’e kaydığında büyük bir gülümseme ile bana bakıyordu.