IMMURE ACADEMY

Chapter 8

It's easier to forgive the betrayal of an enemy than to forgive the betrayal of a friend.

-Anonymous.

* * * * *
Unaccustomed Revelations

( Bliss )

Pumipikit-pikit man ay pinili kong bumangon. Dumako ang paningin ko sa orasan at laking gulat ko nang makitang alas nuwebe na pala.

"Sht! Sht! Hindi na ko makakapasok sa Accounting class ko!"

Napabangon ako bigla nang makita kong parang may kakaiba sa dorm ko. Para kasing may gumulo sa mga gamit ko. Dali-dali kong nilibot ang tingin ko para masuri kung ano ito. Napagtanto ko na tila may nawawala sa mga gamit ko kaya hinalughog ko lahat ng drawer ko. Nanlumo ako ng makitang wala na 'yong bag ni Cass na kagabi ay nilagay ko sa ilalim ng kama ko. Mabilis kong sinuri ang paligid at nakita kong bukas ang isa sa mga bintana ng dorm ko. Holy Sht! Sa pagkakaalam ko ay sinarado ko ito kagabi. Teka! Sino nga ba ang huli kong nakasama kagabi?

It's DALE.

-

It's 10 a.m already and here I am standing in front of our classroom. I don't know what to say why I'm late so nagpagdesisyunan kong 'wag na lang pumasok since isang oras na lang naman ay dismissal na. Dumiretso ako sa cafeteria para makapag-almusal at biglang uminit ang dugo ko nang makita si Dale na masayang nakikipagkwentuhan sa mga barkada niya. Sinamaan ko siya ng tingin bago ako umorder ng kakainin ko. Matapos kong makapag-order ay umupo ako sa kasuluksulukang bahagi ng cafeteria. I hate seeing people pretending to be good while in fact they're not.

Pinagkatiwalaan ko siya. Nakipagkaibigan ako tapos ano? Nanakawan niya lang ako!

Yung bagay na 'yon na ang makakasagot sa lahat ng tanong ko pero nasa'n na? Kinuha niya, ninakaw niya. Sigurado akong sinadya niyang utuin ako sa pamamagitan ng mga kwento niya. Sinadya niyang kunin ang loob ko para maisagawa ang plano niya. Kaya pala hindi maalis ang paningin niya sa ibabaw ng kama ko kung saan nakalagay ang bag ni Cass na natatabunan lamang ng isang manipis na kumot.

"Hey there Collins!" bati ni Dale na ngayon ay nakaupo na sa harapan ko. Tsk.

"Oh shut up, you asshole!" wika ko.

"Easy, what have I done? Akala ko ba magkaibigan na tayo. We even share our secrets last night."

"Well, that's the worst decision I've ever made in my entire life. I don't wanna be friends with you anymore," wika ko bago siya tuluyang iwan.

Naiwan siyang tulala at tila nagtataka sa inasal ko kaya't napagdesisyunanan kong sabihin sa kanya ang ikinagagalit ko.

"You fvcking stole Cassidy's bag last night, right? Well played Dale. You we're all a living demon," wika ko saka tuluyang umalis.

-

Pagkagaling sa cafeteria ay dumiretso ako sa mini-forest kung saan ako madalas tumatambay. Isang chocolate ice cream lang ang katapat ng pagkamuhi ko. Napitlag ako nang maramdaman kong tila may nakaupo sa likod ng puno. Nasundan pala ako ng mokong.

"Bliss," ani ni Dale ngunit hindi ko siya pinansin. Nagpatuloy lang ako sa pagkain ng ice cream.

"I never stole anything in your room. Hindi ko nga alam na nasa'yo pala ang ebidensyang matagal ng hinahanap ng mga watchers at keepers. Maniwala ka Bliss, malinis ang konsensiya ko," pagsusumamo niya but I didn't even care. Stupid, lame excuse.

"Kung talagang malinis ang konsensiya mo, then why aren't you going to speak up? I know that you know the reasons behind Cassidy's death. Please Dale, just tell me what is it and I will shut the fvck up."