Serendipity-7

1.4K 169 6
                                    

"..ကူညီေပးပါ..

                        .....ေက်းဇူးျပဳၿပီးး...."

စိတ္ထဲတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းကာေနမိေတာ့သည္....

အရမ္းျမန္ေနေသာ ႏွလံုးခုန္သံေတြ...
က်မ ေၾကာက္တယ္...

အရမ္းေၾကာက္တယ္ ..
ဒီလိုနဲ႔ေတာ့ အဆံုးမသတ္ပါရေစနဲ႔ဦး...

အေမ့ကို..
အေမ့ကို ေစာင့္ေရွာက္ရဦးမယ္.....

ေဒၚေလးကိုလည္း စိတ္မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး ....
သူ႔ေၾကာင့္ဆိုၿပီး ရင္ထုမနာ ဝမ္းမနည္းေစခ်င္ဘူး...

ၿပီးေတာ့ ...
ၿပီးေတာ့.....

JIMIN??

"..Jimin....jebal...

                   ကူညီေပးပါ......

...ဒီလိုနဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘဝကို အဆံုးရႈံမခံႏိုင္ဘူး...

           ေျပာေတာ့..ခ်စ္တယ္ဆို....

         က်မကို လာကယ္ေပးပါဦး..."

က်မကို ကယ္တင္ေပးႏိုင္တာ သူတစ္ေယာက္တည္းလို႔ သာခံယူၿပီး...

ရင္ထဲကေနေသာ ေတာင္းဆုေတြ ေႁခြေနမိတယ္...

" အား...ေျခေထာက္.."
က်မ ေျပးေနတာ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ေက်ာ္ေတာ့မယ္..

ဒါေပမယ့္...
ဒီမွာတင္ ရပ္လိုက္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး..

ဆက္ေျပးရမယ္...
ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ဘဲ နာက်င္ေနပါေစ..
ေတာင့္ခံထားမွျဖစ္မယ္...

ဒါကိုသိရဲ႕လား...
စိတ္ထဲကသာ မရပ္တန္႔ခ်င္ေပမယ့္...
အျပင္မွာ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ..

အခုေတာ့ လူရွင္း၊ ကားရွင္းတဲ့ လမ္းမႀကီးထက္မွာ ဒူးေထာက္လ်က္ လဲက်သြားေလၿပီ...

အေနာက္ကေန မျပတ္တမ္း လိုက္ေနတဲ့ ထိုလူေတြ...
က်မကို လက္ေမာင္းမွ ဆြဲကာ ဘယ္ေနရာမွန္းကိုမသိေခၚေဆာင္သြားေလၿပီ။
ၿပီးေတာ့...
က်မ ဘာမွမသိႏိုင္ေတာ့ဘူး......

က်မ ဘဝ ဒီမွာတင္...
အဆံုးသတ္သြားၿပီ...

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

အေမွာင္ထုႀကီး...
အရာအားလံုးက ေမွာင္မိုက္လို႔ေနတယ္.....

သို႔ေပမယ့္ အဲ့အေမွာင္ထုၿငီးထဲကေန ..
ေသးငယ္တဲ့ အလင္းစေလး တစ္စ ထြက္ေပၚလာတယ္...

sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ [✔]Where stories live. Discover now