sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ [✔]

Serendipity-5

"..ကိုယ္ မင္းကို အခုထိ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနတုန္းဘဲ"

"ဒီ အခါ လက္လြတ္ခံေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး...."

လက္ေကာက္ဝတ္အား အတင္းအက်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားထာ လက္ရာမ်ားထင္ကာ အနီေရာင္ သန္းလို႔ေနၿပီ..

ရုတ္တရက္ JK ၏ ထူးဆန္းေသာ အျပဳအမူက..
Jin Hee အား ထိတ္လန္႔ေစသလို...

ေျပာလိုက္ေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္လည္း နားလည္ရခက္ ျဖစ္ေနသည္။

သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္မွာ Jin Hee လြတ္ႏိုင္မည္ မထင္သည့္ ရႈံးၿပီးသား ၿပိဳင္ပြဲ ကဲ့သို႔ပင္ JK ၏  လက္ထဲမွ ရုန္းထြက္ရန္ လမ္းမျမင္ေတာ့ေပ။

တစ္ေယာက္ေယာက္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ က်မကို လာကယ္ေပးပါ!! ကယ္တင္ေပးပါ!!

တျဖည္း့ျဖည္း နီးကပ္လာေသာ သူ၏ မ်က္နာေၾကာင့္ က်မ မ်က္လံုးမ်ားအား တင္းတင္း မွိတ္ထားမိသည္...

တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရုန္းထားေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ အားမရွိဘဲ ေပ်ာ့ေခြ သြားေသာ္လည္း ရုန္ထားသမွ် အလကားသာ ျဖစ္ေလေတာ့..

ဒီအတိုင္းအရႈံးေပးလိုက္ရေတာ့မွာလား?ဒီအတိုင္း အဆံုးသတ္သြားၿပီလား??

မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္ထားရင္း ၾကက္သီးမ်ားပါ ထလာေတာ့သည္။

ဒါေပမယ့္..
သူ..
ဘာလို႔..
က်မကို..
ဘာမွမလုပ္ေသးတာလဲ..

ရုတ္တရက္ က်မ၏ လက္ကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ထိုလက္အစံုေတြ ေျဖေလ်ာ့သြားေလၿပီ..

တင္းက်ပ္ကာ ေၾကာက္စိတ္မ်ားျဖင့္ လႊမ္းမိုးေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာလည္း မရွိေတာ့သေယာင္..

ထူးဆန္းလြန္းသျဖင့္ မ်က္လံုးမ်ားဖြင့္ကာ ၾကည့္မိေတာ့...

အေရွ႕တြင္ တိုက္ခိုက္ေနေသာ..

လူႏွစ္ေယာက္..

တစ္ေယာက္က JungKook..

သို႔ေသာ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က က်မကို ေနာက္ေက်ာေပးထားေသာေၾကာင့္ မည္သူမည္ဝါမွန္းမသိရ...

ဒီအခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ကာ...အိမ္ေအာက္ထပ္အ ျမန္ဆင္းသြားမိသည္။