YÜREK SIZIM (TAMAMLANDI)

EY AŞK

     Günlerce konuşmaz, yazmaz, aramaz sormaz; sonra gelir bir 'MERHABA' der. Yine o kazanır...

            🍂🍂🍂🍂🍂🍂

Yok yanı bu seferde yoldan geçerken gördüm derse Adama dalacağım kesin! Şirkette karşılaşmak nedir ya?

- Giray senin burda ne işin var? Bir arkadaşa bakmak için mi uğramıştın yoksa? Bunu söylerken resmen sinirle söylüyordum. Yani Cengiz'le aralarında olan sorun yüzünden karşıma çıkmaya başladığını düşünmeye başlamıştım.

- şirketime uğrarken senden izin alacağımı bilmiyordum!

- yok tabiki izin alma.. Pardon anlamadım şirketim derken?? Bu şirket senin mi?
Allahım kesin olarak öldüğümün ispatı bu. Zaten başka şirkette çalışmama kızacağını tahmin ediyordum bide bu şirketin Giray'ın şirketi olduğunu öğrendiğinde kıyamet kopacağı kesinleşmişti.

- evet koskoca ATEŞHANLI yazısını görmemiş olma ihtimalin yok dimi?
Adeta benle dalga geçiyordu suratımı asıp sinirli bakışlarımı ona çevirdim.

- pardon da senin soyadını ezberimde tutmak zorunda olduğumu hatırlamıyorum?

Açılan asansörden hızlı bir şekilde çıkarken Giray'da yanımda yürümeye başladı. Zemin katta ki tüm çalışanların bakışları bize dönerken hızlı bir şekilde başımı önüme eğdim.
Çalışanlar Giray'a selam verirken ben daha da hızlanıp şirketten kendimi resmen dışarı attım.
Cengiz'i aramam gerekiyordu ama şu an ki Halimle aramam pek iyi olmazdı.

- hadi gel seni eve bırakayım?

- teşekkürler gerek yok ben taksiyle gidicem.

- hayırdır neden böyle davranıyorsun? Kötü birşey mi yaptım sana??
Doğru diyordu bana kötü birşey yapmamıştı ama Cengiz'le aralarında ki sorun yüzünden arada benim kalmam an meselesiydi.

- birşey yapmadın kusura bakma görüşürüz olur mu hadi by diyerek gelen taksiyi durdurup içine attım kendimi.
Cengiz'in sırf Giray'la aralarında ki sorun yüzünden benden uzaklaşmasını istemiyordum. Onu bu kadar severken kaybetmeyi göze alamazdım.
Cengiz'i eve gittikten sonra aramaya karar verirken ne diyeceğim konusunda kafamda cümleleri toplamaya çalışıyordum. Evin önünde duran taksiden hızlı bir şekilde inip kendimi eve attım. Üstümde ki kıyafetlerden kurtulup. Salaş beyaz bluz ve kırmızı şort giyerek aşağı indim.

Şimdi sıra Cengiz'i aramakta! Allahım sen beni koru. Amin!

Telefonumu elime aldığım gibi ekranda gördüğün 13 cevapsız arama yazısı beni daha da korkuturken kırılacakmış gibi çalan kapıyla beraber adeta korkudan zıpladım.
Hızlı bir şekilde kapıyı açmaya giderken içimde ki korku yüzünden tamamen titriyordum. Kapıyı açmamla beraber öfke dolu bakışlarıyla adeta beni öldürmeye hazır Cengiz'i görünce yutkunmadan edemedim.
Evet maya bir Fatiha oku kendine çünkü birazdan öleceksin. İşte iç ses her zamanki gibi kötü konuşmaya başlamıştı.

- lan ben sana o telefon ben aradığım da açılacak, açılmazsa olacaklardan ben sorumlu değilim demedim mi?
Sen Nasıl benim aramalarıma cevap vermezsin? Oda yetmezmiş gibi meşkule attın! Bu cesareti nerden buluyorsun? Bu saate kadar nerde geziyordun da telefonlarıma cevap vermeye vakit bulamadın??
Maya konuş! Yoksa sinirden bir yerlere saldırıcam! Ve emin ol canını yakmaktan zerre çekinmem.!!

Cengiz'in sinirli haline şahit olmuştum ama bu sefer ki hali çok başkaydı. Baya korkunçtu! Adeta kükreyerek bağıran Cengiz'in korkusundan dilimi yutmuştum. Tabi korkudan akan gözyaşlarımdan bahsetmeden geçemeyecektim.
Koluma yapışan ellerle Cengiz Ateş saçan gözleriyle gözlerimi birleştirdi.

- bana birşey söyle maya burayı yakıp yıkmamam için bir sebep söyle yoksa birazdan cidden ortalığı yıkıcam!

Bunları söylerken gözlerim Kocaman açılırken, söylediğini yapacağını adım kadar emindim.

- be..ben iş gör..görüşmesine gittim. Bu yüzden de telefonuna cevap veremedim.
Bir taraftan açıklama yapıp bir taraftan da ağlayıp burnumu çekiyordum. Büyük ihtimal şu an iğrenç gözüküyordum ama Nasıl göründüğümü düşünecek bir durumda değildim.

-iş görüşmesine gitmek nerden çıktı. Ben sana benim şirketimde çalışacaksın demedim mi? Ne diye başka yerde çalışmak istiyorsun hayırdır amacın ne?

- Cengiz senin şirketinde çalışamam. Orda işe başladığım gibi insanların benim hakkım da neler düşüneceklerini tahmin edebiliyorum. Ben o aşağılayıcı bakışları kaldıramam.

Sırf insanların Cengiz'le aramdaki ilişki yüzünden iğrenç bakışlarla beni izleyeceğini hatta tüm şirket çalışanlarına dedikodu malzemesi olacağımı biliyordum. Böyle bir durumun içine bile bile düşemezdim.

- maya delirtme beni. Başlarım milletin bakışlarından! Senin hakkında konuşacak kişi ilk önce karşısında beni bulur. Benim olana dil uzatmak değil, yan gözle bakanı bile doğduğuna pişman ederim.

İçimi eriten sözlerle Hızlı bir şekilde Cengiz'e sarıldım. Beni bu kadar sahiplenmesi o kadar hoşuma gidiyordu ki! Dediği gibi onundum; ona aittim. Ruhum ona kul köle olmaktan çekinmiyordu. Deliler gibi aşık olmanın tabirini Cengiz'le beraber öğrenmiştim;
Onu gördüğüm gibi bütün aklım başımdan uçup gidiyordu, mantıklı düşünmek bir yana dursun düşünmeyi bile beceremiyordum.

Eyy Aşk Nelere Kadirsin!! 😍😍😍😍