YÜREK SIZIM (TAMAMLANDI)

ÖLÜM SEBEBİ

 
Masallar Albayım. Bu dünyada sonu mutlu biten tek şey onlar...

             🍂🍂🍂🍂🍂🍂

Hayatın bize sunduğu güzellikleri düşünüyorum! Yani çok şükür elim ayağım tutuyor, kimseye  muhtaç değilim. Başımı sokabileceğim bir evim var.
   Tüm bu şeylere rağmen yinede insan hayatında eksiklikler hissediyor. Örneğin anne ve baba şefkatine, karşılıksız birilerinin sizi sevmesine ihtiyacınız oluyor.
   Ne zaman gökyüzüne baksam o an çok yalnız hissediyorum kendimi. Beraber aynı gökyüzüne bakıp hayaller kurabileceğim birisinin varlığını arıyorum bazen..

Sonunda final haftasıda bitip okulların kapanmasına haftalar kala tatil için plan yapmaya başlamıştık.
  Elif her sene yaptığı gibi Ankara'ya gidecekti. Tabi tüm tatil orda kalmıyordu en fazla 1 ay kalıp geri geliyordu. Bende gidince 1 bilemedin 2 hafta kalıp dönüyordum. Elif'in annesi ve babası benim ikinci ailem gibiydi. Asla Elif'ten ayrı tutmazlardı beni.

Bu yıl bir değişiklik yapıp Elif'le beraber değilde 1 hafta sonra Ankara'ya gitmeye karar vermiştim. Staj yapacağım şirket belli olmadan İstanbul'dan ayrılmak istemiyordum.

Elif staj yapacağı şirketi önceden ayarlamıştı, Kerim amca sağolsun yani Elif'in babası aile dostlarını araya sokup en pleystijli şirketlerin birine Elif'i aldırtmıştı.
  Tabi bana da yardım teklifinde bulunmasına rağmen nazik bir şekilde geri çevirmiştim. Kendi başıma birşeyleri başarma hissiyatını hiç birşeye değişmem.

İnsanın kendi eliyle başardıklarının verdiği mutluluk muhteşem birşeydi. Kendinizi çok güçlü ve yıkılmaz hissetmenize neden oluyordu.

2 hafta sonra:

  Elif Ankaraya gitmiş bende tek başına İstanbul'da kalmıştım. Yakuşuklu kardeşim kuzeyde ailesinin yanına gitmişti. 1 ay sonra hep beraber Antalya'ya gitmek için plan yapmıştık.  Her sene illaki beraber tatil yapardık. Ayrılmaz üçlüydük :)
  Tatil diye İstanbul boşalmıştı baya. İşte İstanbul'un bu haline bayılıyordum. Araba gürültüsünden kısa bir süreliğine kurtulmuştum. Üstüme pudra rengi sporcu tişörtü giyip altınada bebe mavisi dar pantolon giyerek saçlarımı açık bırakıp güneş gözlüğümü takıp evden çıktım. Sinan'la buluşmak için sözleşmiştik evde tek oturmaktan sıkılınca Sinan'dan gelen kahve teklifini hemen kabul etmiştim.

Cengiz'den ses seda yoktu. Onu ne kadar merak etsemde gururum artık onun için kendimden ödün vermeme izin vermiyordu.
  Onu arayıp nerde olduğunu öğrenme şansım vardı yada bara gidip onu görebilirdim. Fakat yorulmuştum cidden. Artık onun birşeyler yapmasını istiyordum yani umut ediyordum.

Her zaman okul çıkışı gittiğimiz Cafeye girerken cam kenarında oturan Sinan'ı görünce gülümsedim. Cidden Sinan çok iyi bir dosttu. Onu reddetmeme rağmen benim yanımda kalıp her sıkıntımda desteğini eksik etmiyordu.
   Cengiz'in şuan yanımda olmasını isterdim ama istediğimiz herşey olacak diye bir kaide yoktu maalesef.
Beni görünce ayaklanan Sinana sarılıp merhabalaştık.
Karşılıklı oturup kahve isterken havanın fazla sıcak olmasından dolayı kolumda ki saç lastiğiyle saçlarımı tepemde toplayıp derin bir nefes verdim.

Yüzüme gülümseme yerleştirirken, kahvemden bir yudum aldım.

- ne Zaman Ankara'ya gideceksin ? Sinan'ın merak dolu sorusuyla elimde ki kahve fincanını masaya bırakıp bakışlarımı Sinan'a çevirdim.

- 1 hafta sonra diye anlaştık ama şu staj işini halletmeden bir yere gidemem. Başvuru yaptığım şirketlerden geri dönüş bekliyorum.
Şu son seneyide kazasız belasız bitirirsem herhalde benden iyisi olmaz.

- Anladım merak etme sen herşeyin üstesinden gelirsin.

Sinanın sözlerinden resmen gurur akıyordu. İnsanların benden daha çok bana inanıp güvenmesi tarif edilemeyecek bir duyguydu.

- Babamın yerinde staja başlıycam istersen sende stajını orda yapabilirsin. Hem beraber çalışmamız çok güzel olur diyerek gülümseyen Sinan'a tebessüm ettim.

- sağol Sinan ama başvuru yaptığım şirketlerden biri illaki geri dönüş yapacak. Biraz daha beklesem iyi olur

- teklif var ısrar yok.

- teşekkürler yinede. Eee sen bir yerlere gitmiyor musun?

- bizimkilerle İngiltere'ye gidicez onun öncesinde vermem gereken bir dersim var onu bekliyorum.

- Hım anladım hayırlısı bakalım diyerek gülümsedim.

Sinanla beraber hararetli bir sohbete tutuşurken, cengizle ilgili tüm düşüncelerden uzaklaşmanın yarattığı mutlulukla yüzümde resmen güller açıyordu.
Sinan sayesinde kendimi bu kadar huzurlu hissetmem ne kadar ironikti. Cidden dostlar böyle anlarda çok iyi geliyordu.

Birden yanımda ki sandalye çekilirken başımı yana çevirmemle birlikte Cengiz'le gözgöze geldik.
   Neye uğradığımı şaşırmıştım resmen, Sinan'ın sinir dolu bakışlarını da yok saymamak lazımdı!!

Her gittiğim yerden çıkması yetmiyormuş gibi bide masama kadar gelme cesaretini de göstermişti.

Bu Adam Cidden benim ölüm sebebim olacaktı...