YÜREK SIZIM (TAMAMLANDI)

GERÇEK

Onda aşık oIduğum şeyIerden sadece birisiydi; güIüşü.

Aşık olunca sadece ona aşık olmuyorsunuz! dünyaya aşık oluyorsunuz, aldığı nefese aşık oluyorsunuz. İşte bende Cengiz'le beraber dünyaya aşık olmuştum. Aldığı nefes bile başkaydı. Bakışına, gülüşüne onun her zerresine tutulmuştum.

Doğru diyordu benim ilkimdi. Onunla beraber aşkla tanışmıştım, gerçek aşkı her yürek taşıyamazdı ben bile nerdeyse her seferinde Cengiz'i kalbimden söküp atmak için kalbimle savaşa girmiştim.
   Seviyorum demek kolaydı zor olan bunu hissettirmekti. Kaç kişi sevgisi için herşeyi göze alabilirdi ki? Senin için ölürüm diyip ölen birilerini hiç gördünüz mü?? Yani pek gördüğümüz söylenemez di!

Cengiz'le yan yana oturmuş birbirimize sorular soruyorduk. Cengiz hakkında tonlarca şey merak ediyordum ama her soruma cevap alamıyordum maalesef.

- ailenden bahsetsene biraz! Cidden Cengiz'in ailesi hakkında hiç birşey bilmiyordum. Merak dolu bakışlarımı Cengiz'e diktim ve Koltukta tamamen  bedenimi ona çevirdim.

- ailem hakkında söyleyecek pek birşeyim yok. Babam şirketlerin başında. Annem ev hanımı bide 19 yaşında baş belası kız kardeşim var.
  Vayy Cengiz'in kız kardeşi varmış! Yani onun bir kardeşi olabileceğini bile tahmin etmezdim.
Cengiz şanslı bir insandı cidden. Tüm ailesi yanındaydı, biran kendi ailem aklıma geldi. Annem, babam ve teyzem...
  Onların yanımda olması için neler vermezdim ki!

- aileni çok özlüyorsun. Cengiz'in sesiyle ellerime diktiğim bakışlarımı Cengiz'e çevirdim.

- özlüyorum. yalnız kaldığım vakitler onların yoklukları daha da ağır basıyor. Çocukken annemin tekrar geri dönüceğine dair hayaller kurardım. Hatta annemlerin beni teyzeme bırakıp kaçtığını düşünüp aylarca teyzeme  yapmadığımı bırakmamıştım.
  Bunları söylerken gülümsemeden edemedim. Zavallı teyzem neler çekmişti benim yüzümden.

Cengiz yanıma yanaşıp bana sarılınca bende ellerimi beline sardım.

- artık yalnız değilsin! Her zaman yanında ben olucam. Seni asla bırakmıycam!!

İşte yüreğime huzur veren cümleler bunlardı. Her sözüne tereddütsüz güveniyordum. Benim dünüm, bugünüm ve yarımında sadece Cengiz olacaktı.
   Onsuz bir dakika bile nefes alamayacağımı biliyordum. Aldığım nefes gibi her hücreme işlemişti. Bir bebeğin anne sütüne muhtaç olduğu gibi muhtaçtım ona..

Saat ilerledikçe Cengiz'in gidecek olma ihtimali beni geriyordu! Ama bu gece burda kal diyemezdim ki. Cengiz'in çalan telefonuyla bakışlarımı telefon ekranına çevirdim. Saat 12 yi geçiyordu ve bu saatte cidden kimin aradığını merak ediyordum.

- efendim Mehmet?
-...
- kim yapmış?
-...
- anladım tamam geliyorum hemen sende mekana geç bekle beni.

Telefonun kapanmasıyla merak dolu bakışlarımı Cengiz'e çevirdim. Anlaşılan gidiyordu peki bu saatte nereye gidecekti??

- benim gitmem gerek. Sende kapıları kilitle öyle yat.
Düşünceli mafyam benim:)

- nereye gideceksin bu saatte?

Sorduğum soruyla kaşları çatılan cengize bakmaya devam ettim. Merak ettim şimdi! Sormasam çatlardım. İçimde kalacağına sormak daha iyi olmuştu.

- Mehmetin yanına gidicem. Sonuçta onunla konuştuğumu duydun,Neden soruyorsun ki?

- tamam da bu saatte ne işiniz var ki? Mekan derken barımı kastettin? Bu saatte bara gitmek hiç mantıklı değil bence.

- bak maya Cidden bu gece yeterince soru cevapladığımı düşünüyorum başka sefere devam ederiz. Tek söyleyeceğim bara gitmiyorum tamam mı şimdi gitmem gerek diyerek salondan çıkan Cengiz'i takip ettim.
En azından bara gitmiyordu buna da şükür. Kıskanıyorum napim?

Kapıyı açıp Cengiz'i bahçe kapısına kadar geçirirken, başka bir arabada bekleyen adamları farkettim. Cengiz'in korumaları olduğu açıktı. Bu saatte bu adamlarla nereye gidecekti merak etmeden duramıyordum.

Belime sarılan elle bakışlarımı Cengiz'e çevirdim.

- kendine dikkat et, kapıları ve pencereleri kilitle bide aklım sende kalmasın diyerek başıma öpücük kondurup geri çekildi.

- sende kendine dikkat et diyerek zor olsada gülümsemeye çalıştım.

- ben her zaman dikkatliyim.
Heee ya kesin dikkatlidir. Adam kendine fazla güveniyor.!

- olsun ben yinede söyleyeyim de sonradan söylemediğim için pişman olmak istemem Diyerek gülümsedim.

-tamam hadi geç içeri ve telefonun açık olsun. Aradığımda ulaşamazsam hiç iyi şeyler olmaz ona göre.

- emredersiniz komutanım
Diyerek gülmeye başladım.

- maya geç içeri hadi.
Daha fazla kapıda durmayıp içeri geçtim. Cengiz'in gitmesi pek hoşuma gitmese de bugün yaşanan herşeyin muhteşemliği karşısında resmen ölüyordum.
  Ben ve Cengiz'in isimlerini bile yan yana getirmek hayal gibi dururken. Resmen Adamla öpüşmüştük. Düşününce bile utançtan yanaklarımı alev basıyordu.

Peki bundan sonra hayatlarımız Nasıl değişecekti?