YÜREK SIZIM (TAMAMLANDI)

MİNİCİK BİR UMUT

Attığım her adımdasın,
Sol yanımsın ❤️❤️

1 Hafta Sonra:
Cengiz'in içeriye girmesinin üstünden tam 3 hafta geçmişti, Giray'lar sonunda egemen denilen şerefsizin en yakın adamını bulup yakalamışlardı.
Geriye Adamı konuşturup delil olarak mahkemeye sunmak vardı. Cengiz'in içerden çıkmasına az kaldığını bilmek biraz olsun içimi ferahlatmıştı.
Tam olarak huzuru bulmam için, Cengiz'in o iğrenç yerden çıktığını görmem lazımdı.

-maya Demirsoy
Doktorun seslenmesiyle daldığım düşüncelerde kopup odaya girdim.
1 haftadan beri süren mide bulantılarım ve baş dönmelerim yüzünden kontrole doktora gelmiştim.
Cengiz'in karşısına hasta bir şekilde çıkmak istemiyordum.

- kan tahlilleriniz çıkmış.

- peki sorun ne? Yani bu mide bulantılarının sebebini öğrenebilirmiyim artık?

- merak edecek birşey yok. Herşey yolunda gayet iyisiniz. İlk aylarda gayet normal bu mide bulantıları. İlerleyen aylarda azalmalar olacaktır.

- anlamadım? İlk aylar derken? Doktor hanım biraz açık konuşurmusunuz? Tam olarak neyim var!

- hamilesiniz!
Donmuş bir şekilde öylece kaldım. Doktorun lafları kulaklarımda çınlayıp duruyordu. Hamileydim, karnımda Cengiz'den bir parça taşıyordum.
Peki buna hazırmıydım? Daha okulum vardı; en önemlisi Cengiz bu bebeği isteyecekmiydi?

- iyimisiniz maya hanım? İsterseniz bebeğimizin ultrasondan durumuna bakalım. Hem ne kadarlık olduğunu öğreniriz olur mu?
Sadece başımı tamam dercesine salladım. Konuşacak durumda değildim. İlk seferde hamile kalabileceğimi asla tahmin edemezdim.

- evet bakın bebeğimiz şurada;
Doktorun gösterdiği beyaz fasulye gibi noktaya bakarken yüzümde ki şaşkınlığı gizleyemedim,

- ama o çok küçük!

-öyle daha 3 haftalık bebeğimiz. Kalp atışlarını dinlemek istermisiniz?

-hı hım
Doktor ultrason cihazında bir düğmeye bastığı gibi odanın içini o mucize ses doldurdu.
O an gözümde ki yaşları serbest bıraktım. Bu anın mükemmelliği karşısında nutkum tutulmuştu.

Karar vermiştim böyle büyük bir mucizeyi dünyaya getirmek kadar güzel bir şey olamazdı. İster Cengiz istesin yada istemesin bu bebeği doğuracaktım.
Sevdiğim adamdan bir parça taşımak Nasıl desem bilmiyorum; resmen rüyadaydım. Tek eksik olan cengizdi. Oda en kısa sürede yanımızda olacaktı.

Onun da bu bebeği isteyeceğini umut ediyordum; yani kim kendi canından bir parçayı istemez ki!!

3 gün Sonra:

Mehmet bütün herkesi evde toplamıştı; duruşma günü ayarlanmış ve Cengiz'in serbest bırakılması için bir sorun kalmamıştı.
Mutluluktan resmen uçuyordum. Tabi Bebek konusunu kimseye söylememiştim, yani ilk Cengiz'in öğrenmesini istiyordum.

- 5 gün sonra duruşma var. Artık herkes biraz rahatlasın. Sonunda kardeşimi kurtarıyoruz
Diyerek gülümseyen Mehmet'e sıkıca sarıldım.

- herşey için teşekkürler, siz olmasaydınız asla Cengiz'i ordan çıkarmanın yolunu bulamazdık.

- valla evde terör estirince mecbur bu kadar uğraştık yoksa beni öldürürsün diye korkmaya başlamıştım.
Mehmetin bu lafına karşı omzuna bir tane geçirdim.

- yavaş vursana kızım, Canımız acıyor.
Hep beraber Mehmetin haline gülerken, yakında yanımızda Cengiz'inde olacağını bilmek yüzümdeki gülümsemeyi daha da arttırdı.

Yatağıma uzanmış elim karnımda tavanı izliyordum. Daha küçücük olmasına rağmen şimdiden bana güç vermeye başlamıştı.
Yüzümde ki tebessümle karnımı okşamaya başladım.

Merhaba bebeğim.
Hayatıma öyle bir anda girdin ki, bana umut oldun. Küçücük olmana rağmen ayakta durmam için güç veriyorsun bana. Eminim babanda seni öğrenince çok Mutlu olacak. Onun Kocaman bir yüreği var seni en güzel yere koyacağından şüphem yok.

İçimde ki mutluluk tohumları tekrardan filizlenmişti. Cengiz, ben ve bebeğimiz çok güzel bir aile olacaktık. Hikayemiz Mutlu sonsuz olacaktı...