YÜREK SIZIM (TAMAMLANDI)

ÖZEL BÖLÜM❤️❤️

İlk final biraz sönük oldu bu yüzden, bu bölümü yazmaya karar verdim.
Bir kez kafaya taktım mı tam takıyorum işte.
Bu arada 2.hikayeme başladım onuda en kısa sürede bölümlerini yayınlamaya başlıycam.

❤️❤️❤️❤️

Her masal mutlu sonu hakeder. Bizse mutlu sonsuz bir hikayeyi hakettik. Elif ve kuzeyden başka kimsem yokken cengizle beraber kocaman bir ailem olmuştu.
Anne, baba dediğim birileri, ömrüm, ruhum dediğim bir adam ve candan öte yakın dostlarım vardı.
Cidden aklımın ucundan bile geçmeyen bir hayatın içine düşmüş ve bu hayatın bağımlısı olup çıkmıştım. Yaşadığım acıları bile hatırlamıyordum artık...!!

Değişmiştim, sırf bir ADAM için tüm hayatımı baştan sona değiştirip, bambaşka bir maya olmuştum.
Aşk kelimesinin anlamını bilmezken, insana neler yaptıracağından habersiz yaşıyordum. Sonra....
Evet sonra aşkla tanışıp onu hayatımın tam merkezine oturttum. Aşkım için gözüm kapalı ölüme gittim.
Pişman olmadım asla. Çünkü; öyle bir adama aşık olmuştum ki, ADAM kelimesinin anlamını sonuna kadar hakediyordu.
Birde karnımda ki minicik oğlum var. Bana hiç tatmadığım duyguları tattıran, daha dünyaya gelmeden beni ve cengize dünyaları vadeden prensim...

- Ne yapıyorsun güzelim?
Bakışlarımı elimdeki kitaptan çekip başımda dikilen yakışıklı adama çevirdim.

- kitap okuyordum, sen ne ara geldin? Duymadım!

Saçıma öpücük kondurup üstünde ki ceketi çıkarıp gömleğinin kollarını katlamaya başladı.

- yeni geldim. Sen neden odada tek başına oturuyorsun. Aşağıya inip bizimkilerle otursana.

- arada tek kalıp, kendimi kitaplara gömmeyi seviyorum. Hem oğlumda bu durumdan gayet memnun.

Cengiz dizlerinin üstüne çöküp elini şişmiş göbeğimin üstünde gezdirip, başını karnıma koydu.

- oğlum bak baba geldi, bugün yaramazlık yapıp anneyi üzmedin dimi?

Cengizin saçlarını okşayıp, bu güzel tabloyu kafama kazıdım. Cengize babalık ciddi anlamda yakışıyordu.

- merak etme babası, oğlumuz bugün çok usluydu. Beni hiç rahatsız etmedi.
Bunu söylerken cengizin saçlarını okşamayı bırakmadım.
Cengiz başını karnımdan kaldırıp yüzüme baktı.

- doğuma ne kadar var? Artık onu kucağımda görmek istiyorum!

Cengizin bu masum sorusuyla yüzümde sıcacık bir tebessüm oluştu.
Her gün aynı soruyu sorup duruyordu. Ve bende bıkmadan sorusunu cevaplıyordum.

- tam 3 ay var hayatım. Benden de sabırsız çıktın sen.
Cengiz dudağıma küçük bir öpücük kondurup ayağa kalktı.

- benim oğlum olacak,tabiki sabırsız olurum. Dünyaya yeni bir Şahlaroğlu gelecek ve benim namımı sürdürecek.

Cengizin göğsünü kabarta kabarta söylediklerine gülümserken, biraz onu süründürtmekten birşey çıkmayacağını düşünüp yüzümde sinsi bir sırıtış oluştu.

- erkek yerine kız olsaydı da bu kadar sevinecekmiydin acaba?
Yüzümü asıp cengizin cevabını bekledim.

-bu nasıl soru? Saçmalama maya tabiki sevinirdim.