Bad influence (voltooid)

Ik lieg niet

Het is pauze en het staat 33:30 voor onze school. Ik loop richting het veld. Daar gaan we dan mijn eerste keer als cheerleader.

We gaan op onze positie staan 'Ready girls?' Vraagt Mandy. 'East side high where are you we're coming with the cheerlead crew. Scream it out hard and loud wohoeeee' 

Ons optreden ging goed en we lopen weer terug naar onze plek op de tribune wanneer de wedstrijd weer begint. Kane loopt langs mij zonder maar ook even naar me te kijken. Ik ga zitten en blijf hem volgen. Hij zegt wat tegen zijn coach en loopt het veld op.

'East side high heeft gewonnen met maar liefst 45:37!!!! Laat je horen!!!' Word er omgeroepen. Heel de tribunes gaan uit hun dak. De jongens die bespringen elkaar haast op het veld. Iedereen loopt het veld op maar ik blijf zitten. Kane wilt me duidelijk niet zien.

Ik loop richting de kleedkamer en pak daar mijn spullen. Ik hoor het gejuich buiten op het veld en tuurlijk wil ik daarbij zijn maar het voelt niet juist. Ik stap op mijn scooter en rijd alleen naar huis toe zonder Kane.

P.O.V Kane

'We hebben de eerste wedstrijd van het seizoen gewonnen jongens!!! Dit word ons seizoen!!' Roep ik door de kleedkamer heen waardoor iedereen begint te juichen. Doordat we gewonnen hebben is er zo nog een groot feest bij James thuis. Ik moet even Eva zoeken om te vragen of ze mee gaat. 'Ik ben zo terug' zeg ik tegen Guido en loop richting de meisjes kleedkamer.

Giorgia komt naar buiten gelopen 'is Eva daar?'Vraag ik ze kijkt achter haar rug om. 'Nee en haar spullen zijn ook weg' zegt ze en loopt weer door.

Is Eva weggegaan waarom? Heb ik te onaardig tegen haar gedaan vanmiddag want dat was niet mijn bedoeling.

De volgende dag....

Ik word wakker door het zonlicht met een enorme kater. Mijn hoofd bonkt aan alle kanten. Ja het feest gister was echt gaande. Ik heb heel de avond niks van Eef gehoord en mijn berichtjes antwoord ze ook niet. Ik kijk uit mijn raam en zie haar in haar vensterbank zitten.

Wanneer ze mij zit worden haar ogen groot en verstijft ze. Ik zwaai naar haar maar ze draait zich om en loopt weg. Ze is dus zeker boos. Ik trek mijn sweater en jogging broek aan.

Ik loop de voordeur uit en stop voor de deur van hun huis. Haar moeder doet open 'Ohh hallo Kane' zegt ze iets te opgewekt. 'Dag mevrouw is Eva thuis?' 'Ik zal haar even roepen'.

Eva komt in een legging met een crop top naar beneden gelopen. Ik kan mijn glimlach niet onderdrukken. In de deur opening wil ik haar een kus geven maar ze draait haar hoofd weg.

Verward kijk ik haar aan 'wat is er Eef?' Vraag ik en pak haar hand. Ze zucht 'kunnen we praten buiten?' Ze loopt de deur opening uit en gaat om het hoekje staan. Ik volg haar voorbeeld.

Ik kijk naar het meisje voor mij. Ze is zo mooi. Haar blonde haar glanst in het zonlicht.

'Ik heb nagedacht' zegt ze om de stilte te verbreken. 'Dit gaat niet werken tussen ons' vervolgt ze. 'Hoezo niet?' Ik ben verbaast waarom dit opeens?.

'Hoe je elke keer tegen mij doet je verbergt wat voor mij en ik wil geen geheimen voor elkaar' er loopt een traan over haar wang. 'Maar ik-k' ik kom niet uit mijn woorden. 'Het word niks Kane we hebben wel pas een week maar het werkt zo niet we zijn te verschillend' ze wilt weg lopen maar ik pak haar arm beet.

'Wat wil je weten? Ik vertel je alles, alles wat jij nodig hebt om een relatie met mij te hebben' zeg ik in paniek. 'Met wie bel je elke keer waardoor je die stemmingswisselingen hebt?' Kut dat had ze net niet moeten vragen.

Ik blijf stil en bedenk wat ik kan zeggen. 'Nou?' Vraagt ze op een dreigende toon. 'Ik kan die vraag niet antwoorden maar de rest wel. Ik zal niet liegen beloofd' zeg ik. Ze verliest nog een traan en schud haar hoofd. 'Nee Kane je moet me alles kunnen vertellen' 'ik kan het je niet vertellen en ik lieg niet tegen je' zeg ik smekend. 'Dan gaat het niet werken' zegt ze en loopt weer naar binnen zonder om te kijken.