Bad influence (voltooid)

Mij ontwijken

Het is inmiddels anderhalve week later. Wat betekend dat Kane vandaag is terug gekomen. Hij heeft mijn appje van vorige week wel gelezen maar niet meer geantwoord. Hij zal vast wel boos op mij zijn.

Ik zit hier in de vensterbank van mijn raam te wachten tot hij thuis komt maar er is geen beweging te zien. Uren lijken voorbij te gaan en het is inmiddels 5 uur en er is nog geen beweging bij hem thuis te zien.

'Kom je eten?' Vraagt Bas ik schrik van zijn onverwachte bezoek. 'Wat is er aan de hand Eva? Je zit al de hele dag voor dat raam' zegt hij en neemt plaats naast mij. 'Je hebt gelijk, ik wacht op Kane we hadden ruzie en toen ging hij op kamp zonder dat aan mij te vertellen. Hij zou vandaag thuis komen en ik wil graag met hem praten' hij knikt.

'Tja ik ken heel die gozer niet maar hij lijkt me wel oké. Stap misschien niet gelijk de eerste dag bij thuiskomst weer op hem af maar wacht een paar dagen. Nu hij thuis is zal hij vast weer aan je gaan denken en dat weet hij wat hij mist' Bas aait over mijn hoofd. 'Dankjewel grote broer' zeg ik lachend.

De volgende dag.....

Ik sta met Bas in zijn auto voor school. Hij wilde me graag brengen en halen vandaag na aanleiding van ons gesprek. 'Succes zusje' zegt hij en drukt een kus op mijn hoofd. Ik loop de school binnen en zie de vrienden van Kane aan het einde van de gang staan. Kane zelf zie ik niet.

Ik loop zo normaal mogelijk langs ze om te kijken of ik Kane zie maar ik zie hem niet. 'Hey Eva' zegt Guido ik glimlach naar hem. 'Weet je misschien waar Kane is?' Vraag ik zo nonchalant mogelijk.

Hij kijkt om zich heen en schud dan zijn hoofd. 'Hij zal vast niet ver zijn' zegt hij dan. Ik knik en loop door.

Tijdens biologie hebben we altijd de vaste plekken. Wat betekend dat ik naast Kane zit. Heel de klas stroomt langzaam binnen maar van Kane is er nog geen spoor te bekennen.

Teleurgesteld kijk ik naar mijn tafel.

'Hij komt zo wel' zegt Miley die binnen komt gelopen en gaat achter mij zitten. Ik hou mijn schouders op 'ik weet het niet meer hoor'.

De docente komt binnen gelopen en wilt de deur sluiten. Maar ze word tegen gehouden door iemand die vanaf buiten naar binnen komt gelopen.

Het is Kane...

Hij kijkt even vluchtig rond en ziet dat er alleen naast mij nog plek is. Hij komt hijgend naast mij zitten en zegt niks.

'Jullie mogen nu het laatste kwartier zelfstandig gaan werken' zegt de docente opeens waardoor ik uit mijn gedachte word getrokken.

Kane zit wat op zijn telefoon en heeft nog geen een keer naar mij gekeken. 'Je hoeft niet te doen alsof ik er niet ben hoor' sis ik tegen hem.

Hij kijkt mij zogenaamd verbaast aan. 'Waarom zou ik wat tegen je moeten zeggen dan?' Vuurt hij terug.

'Je had het wel aan mij mogen vertellen dat je twee weken weg zou zijn of was je dat niet van plan' sis ik nog een keer.

Hij slaat hard op zijn tafel waardoor heel de klas stil word. 'Nou moet je godverdomme je bek houden ja! Zoek het lekker uit!' Schreeuwt hij en loopt met zijn spullen het klas lokaal uit.

Iedereen kijkt mij verschrikt aan. Ik voel de tranen in mijn ogen prikken en ren de klas uit richting de wc. Ik loop het eerste en beste wc hokje in en sluit mezelf op om in huilen te kunnen uitbarsten.

'Waarom ik' fluister ik snikkend in mezelf. Ik hoor de deur open gaan en probeer zo stil mogelijk te zijn. 'Eva? Vraagt Miley.

Ik open zonder iets te zeggen het wc hokje en loop naar haar toe. Ze vouwt haar armen open zodat ik daar in kan lopen.

Haar armen houden mij stevig vast waardoor ik begin te huilen. 'Ik wil helemaal geen ruzie meer met hem' zeg ik jankend. 'Ga gewoon wanneer je thuis bent met hem praten en leg alles rustig uit. Hier op school is gewoon niet de juiste situatie' mileys advies doet me goed en mijn ogen klaren alweer een beetje op.

'Kom laat zien dat je sterk bent' zegt ze en trekt mij mee de wc uit.