Deli Unicornlar

Bölüm 29; Çevrimiçi

Selen'den

Arya' nın bir iki gün hastanede kalmasından sonra iyi olması ve hastaneden çıkması ile herkesin içine neredeyse su serpildi.

Neredeyse deme sebebime gelirsek, Arya' nın o gün neden koşarak bizden uzaklaşmasıydı.

Ne oldu, ne gördü ya da duydu bilmiyorum ama bir yolunu bulup Arya' yı da kötü hissetmesini sağlamadan öğreneceğim.

Kaza, hastane derken Arya' nın anne ve babası kısa bir süre en azından Arya iyi olana kadar bizde kalacaklardı.

Bu duruma sevinsek mi, üzülsek mi bilemedim.

Sevinme sebebim; GERÇEK ANLAMDA YEMEK YİYEBİLECEK OLMAMIZ.

Üzülme sebebim; HERAN KURALLARA UYACAK OLMAMIZ.

Bu düşüncelerim arasına güzel bir şekilde dalış yapan unicorna ve o unicornu atan Arya' ya baktım.

Arya: Ne oldu? Daldın gittin. Sabahtan beri sana güzelim sesimin adını seslenmesi ile ulaşmaya çalışıyorum.

Bana attığı unicornu alıp sarılmış bir şekilde Arya ile konuşmaya başladım.

- Sesi kıymetli mükemmel ötesi kardeşim, senin kafan fazla mı güzel?

Sorunun mükemmelliğinin farkındayım.

Arya: Ayıp ediyorsun. Fazla güzel tabi ki... En az benim kadar hem de.

Üşenmeden ayağa kalkıp Arya' nın yatmakta olduğu yatağına oturdum. Ardından elimi alnına bir süre tuttum.

- Ateşin de yok. Sen normalde kendini bu kadar övmezdin. En azından bir olay yaşadıktan sonra. Yoksa kazanın yan etkisi beyninde hasar bırakmak mı oldu?

Arya: Yooo gayet normal değil anormalim.

- En azından bu cümlen anormal Allah' a şükür.

Kısa bir kıkırdamalarımızın ardından Arya' ya sormak istediğim o soruyu sonunda sormaya cesaret buldum.

- Arya (Biraz nefes aldım ardından devam ettim) Kaza günü ne oldu da o duruma geldin?

Arya: Ne olduğunu sen de biliyorsun. Koşmam sonucu ve arabayı fark edememem ile araba bana çarptı. Bu da nasıl soru (ardından kısa ve sahte bir biçimde gülümsedi)

Verdiği cevabın benim sorumun cevabının olmadığını o da fark etmişti. Kendince geçiştirmek ve unutturmak istiyordu.

Uzun bir süre gözlerinin içine baktım. İstediğim cevabın ya da sorduğum sorunun cevabının bu olmadığını belirtircesine.

Bir süre ona bakmamdan sonra artık kendini zorlamadan konuşmak için bırakmıştı kendisini gülmeye zorladığı ifadesini.

Gözleri ile açık olan kapıyı işaret etti.

Hemen kapıyı kapatıp bende yatakta uzanmakta olan Arya' nın ayak ucuna yani tam karşısına bağdaş kurmuş bir biçimde oturdum.

Arya: Meriç...

Az çok tahmin etmeliydim, şuanda her zaman olduğundan daha bir sinirliydim Meriç' e karşı.

Arya yine hüzün dolu bir ifadeye bürünmüştü. İçim burkuldu. Boğazımda bir öksürme isteği oluştu, öksürsemde geçmeyeceğini bildiğim bir öksürme isteği.