Deli Unicornlar

Bölüm 8; Geçmiş

Seeeelaaaaam😜😜

Öncelikle bölüm geç geldiği için hepinizden özür dilerim.

İkinci olarak bundan sonra düzenli olarak atmaya çalışacağız.

Ve son olarak hepiniz seviliyosunuz..

Haa bide multi Irmak aşkem in eseri...

*******************

Arya' dan

Bir insanın en zayıf noktasıdır geçmişi.

Geçmişte yaşadıkları yaşamak zorunda kaldıkları.

Peki bunları nasıl unutabilir bir insan.

Geçmişi silebilir miyiz ki? Silebilme gibi bir imkanımız olur mu? Maalesef ki öyle bir olasılık yok, silemeyiz. Peki silmek istediğimiz konu hakkında ne yapabiliriz? Cevap yeterince net: Hiç bir şey.

Biz geçmişimizde o kadar çok yara aldık ki o yaranın aynısını artık bizi üzemez hale getirdi. Belki de zamanla mutlu olmayı farklı açılardan öğrendik.

Ama en acısı da ne bilir misiniz?

Geçmişdeki acıların önünüze beklenmedik bir şekilde çıkması. Unutma vakti gelmiş geçmişti hatta.

Selen' in  odasına gittiğini fark edince bende odama gittim. Bugün Levent ve Berkay' ı iyice bir yorup çok eğlenmiştik. Ama o sırada parkta karşılaştığım manzara kısa süreli olan mutluluğumu bitirmişti.

Meriç bir kızla sarılıyordu. Yani sevgililerdi. Hatta biliyo musunuz kız da bizimle beraber gezdi. Bir ara Berkayla Levent beni kucaklarına aldılar. Kolum kırık diye. Ama o zaman bile eğlenemedim. İçim paramparça oldu.

Bir kez daha paramparça olan duygularımın ardından bir karar verdim. Artık unutma vaktiydi. Dolabımın sağ alt köşesinde bulunan siyah dosyamı elime alıp yatağıma oturdum. Tek tek bakmaya başladım.

Yazdığım sözler. Meriç ile olan çıkarttığım resimler ve daha nicesi.

Bir kaç resim alıp balkona çıktım. Cebimdeki çakmağı da yakıp resimlerin üzerine attım. Onlar yanarken ben yanağımdan süzülen yaşları tek elimle sildim.

Arkamı döndüğümde kafasını balkon kapısına yaslamış bir adet Selen ile karşılaştım. Benim ona  baktığımı fark ettiğinde tessüm etmeye çalışır bir vaziyette bana baktı.

Selen: senin için sıkıntı olmuyacak mı?

- Sorun değil.

Kurduğum cümleyi söylemem pek zor olmadı ama yutkunmam 10 saniyemi aldı.

Ertesi Gün (Pazar)

Sabah her zamanki gibi alarmın sesiyle uyandım.  Bugün köleliğin son günüydü. Yani bugün yine kölemiz olucaklardı.

Dün Selen ile biraz film izlemiştik. Tabi biraz da dertleşmiştik. Sonra da uykumuz gelince odalarımıza dağılmıştık.

Elimin izin verdiği şekilde yatakta doğrulup hazırlanmaya başladım.

Siyah pantalon ve beyaz tişört giyindim. Belime de gömlek bağlamaya çalıştım.

Tek başıma yapamayınca Selen' den yardım almamın iyi olacağını anladım.

-Seeeeeeeleeeeeeeen.