Forbidden Love #Starterliste2019

Κεφάλαιο 4ο

Σαστησα λίγο στην αρχή γιατί okey, βρισκόμουν στο σπίτι ενως άγνωστου άντρα χωρίς να θυμάμαι τίποτα, και ο συγκεκριμένος άντρας φαινόταν αρκετά μεγαλύτερος μου. Τον κοίταξα διστακτικά και συστήθηκα, στην συνέχεια τον ρώτησα τι ακριβώς συνέβη χθες. Αφού μου εξήγησε (και ένιωσα ΤΕΡΆΣΤΙΑ ντροπή) τον ρώτησα αν έχει κάτι να φάμε. Τι; Γίνεται ξύπνημα χωρίς φαγητό; Αυτός χαμογέλασε και με οδήγησε στη κουζίνα.

"Και δε μου λες.." είπε, "γιατί ήπιες τόσο πολύ χθες βράδυ;"

"Προσωπικές ανοησίες" απάντησα

Τότε με κοίταξε και χαμογέλασε πονηρά, λες και κατάλαβε ακριβώς το τι είχε συμβεί και ξέσπασα στο ποτό. Δεν είπα τίποτα παρόλο που με κοιτούσε επίμονα περιμένοντας μια ξεκάθαρη απάντηση, αλλά δεν τον γνώριζα καν, πως θα του ανοιγομουν για τα προσωπικά μου;

"Να σε ρώτησω.." είπα

"Ότι θέλεις"

"Που ακριβώς βρισκόμαστε.. εννοώ περιοχή, οδο... κατάλαβες"

Μου εξήγησε το που ακριβώς ήμασταν κι ότι αυτό ήταν το σπίτι στο οποίο έρχεται όταν θέλει να ηρεμήσει λίγο, thanks god δεν είναι μακριά απ'το δικό μου. Ακολούθησε awkward silence μέχρι που αποφάσισε να σπάσει λίγο τον πάγο.

"Θα θελες να γνωριστούμε, ή να φύγεις αφού τελειώσεις το πρωινό σου;"

"Ε...ας γνωριστούμε, μιας που μας δόθηκε η ευκαιρία"

Τότε άναψε το τσιγάρο του και με κοίταξε με ένα βλέμμα ικανοποίησης, δεν ξέρω πως αλλά αυτός ο άνθρωπος με κάνει να μη θέλω να φύγω από δίπλα του παρόλο που τον ξέρω τόσο λίγο, είναι λες και μπορεί να προβλέψει την κάθε μου απάντηση. Μόλις τελείωσα το φαγητό μου μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω στο σαλόνι, κάτσαμε στον καναπέ, αυτός κάπνιζε κι εγώ τον κοιτούσα.

"Τι μάρκα ειναι;"

"Και να σου πω, θα ξέρεις;"

"Μη με υποτιμάς τόσο"

Χαμογέλασε πάλι, σηκώθηκε κι έφερε ένα τσιγάρο απ'το πακέτο, μου το έδωσε και μου είπε

"Μη το πας γύρω γύρω, αφού ξέρω ότι στη τελική αυτό θα ζητούσες"

Δεν είπα τίποτα απλά άναψα το τσιγάρο και προσπάθησα να χαλαρωσω, το είχα ανάγκη. Για αρκετή ώρα δεν είπαμε τίποτα, πάλι. Δεν υπήρχε περίπτωση να ανοίξω εγώ την κουβέντα ακόμα κι αν ήξερα πως αυτό ήθελε να κάνω, η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν είχα συνειδητοποισει τι γινόταν, δεν ήξερα καν τι ώρα είναι. Έστρεψε το βλέμμα του προς τα πάνω μου και ξεκίνησε τη κουβέντα.