Forbidden Love #Starterliste2019

Κεφάλαιο 36ο

Το σήκωσα και αντί να με ρωτήσει αν είμαι καλά ή οτιδήποτε άλλο μου είπε να του δώσω αμέσως τον Nathan, πήγα να τον ρωτήσω γιατί φέρεται ετσι και μου είπε μόνο ότι δεν έχει ώρα για βλακείες. Έδωσα το κινητό στον Nathan και πήγα στο σαλόνι κλαίγοντας, ένιωθα τελείως παραμελημένη και ειλικρινά δεν περίμενα πως μετά από τόσες δυσκολίες Θα καταλήγαμε έτσι. Αφού τελείωσε την κλήση ο Nathan ήρθε στο σαλόνι και κάθισε δίπλα μου, τον κοίταξα περιμένοντας να μου πει ότι ο James ήθελε να μου πει κάτι, οτιδήποτε, αλλά όχι.

Δεν είπαμε τίποτα για αρκετή ώρα, κάποια στιγμή έκανε κίνηση να με φιλήσει και τραβήχτηκα, φαινόταν και ο ίδιος πολύ χάλια ψυχολογικά αλλά δεν είχα δύναμη να τον ρωτήσω γιατί είναι έτσι.

"Εχω να σου πω κάτι"

Κούνησα το κεφάλι μου σε ένδειξη απορίας και περίμενα να μου δώσει μια απάντηση, του ήταν δύσκολο να το πει αλλά πήρε μια βαθιά ανάσα και μου τι ανακοίνωσε.

"Πρέπει να φύγω από εδώ, ο αδερφός μου δεν... Βασικά άσε τον λόγο απλά πρέπει να φύγω, είναι η τελευταία φορά που με βλέπεις"

Τον κοιτούσα επίμονα χωρίς να λέω τίποτα, σηκώθηκα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου, συνέχισα να κλαίω μέχρι που μου ήρθε η έντονη επιθυμία να φύγω από αυτό το σπίτι. Πήρα την βαλίτσα μου κι άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα, θα πήγαινα να μείνω μαζί με την Ann για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να καθαρίσει το μυαλό μου, μεχρι να ξεχάσω τον James... Τον Nathan...

Βγήκα στο σαλόνι με την βαλίτσα στο χέρι, ο Nathan με κοίταξε και σηκώθηκε γρήγορα, εγώ άνοιξα την πόρτα και ήμουν έτοιμη να φύγω μέχρι που τον ένιωσα να με τραβάει απ'το χέρι.

"Που πας;"

"Φευγω, δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα"

"Έλα μαζί μου Victoria..."

Εκείνη τη στιγμή έμεινα και τον κοιτούσα όπως κάθε άλλη φορά, σκεφτόμουν για πολύ ώρα τι έπρεπε να κάνω. Στο τέλος απλά έκανα μια γρήγορη κίνηση και έφυγα από το σπίτι, αυτός ήρθε από πίσω μου αλλά για καλή μου τύχη εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα ταξί και πρόλαβα να φύγω πριν μου αλλάξει γνώμη. Στον δρόμο σκεφτόμουν μήπως έκανα την λάθος επιλογή αλλά Όχι, δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Ακόμα κι αν ο James είχε γίνει άλλος άνθρωπος, ακόμα κι αν μου φέρθηκε σκαρτα δε μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο.

Έφτασα στο σπίτι της Ann, φυσικά και της έκανε εντύπωση το γεγονός ότι με είδε με μια βαλίτσα στο χέρι. Μπήκα μέσα και άρχισα να της λέω όλα όσα είχαν γίνει τις τελευταίες μέρες, μου έκανε πολύ καλό που τα έβγαλα από μεσα μου.

"Victoria δε ξέρω γιατί αλλά νομίζω ότι έκανες βλακεία που δε πήγες μαζί του"

"Μη με κάνεις χειρότερα αλήθεια..."

"Ρε συ, φαινόταν να νοιάζεται για σένα, ήταν από την αρχή αληθινός και ανοιχτός σε αντίθεση με τον James που όλα σου τα έλεγε σιγά σιγά, κρυβόταν και στη τελική αδιαφορεί πλήρως"

Σκέφτηκα για λίγο τα λόγια της Ann και ομολογώ πως είχε δίκιο σε κάποια πράγματα, είχα ακόμα λίγο χρόνο μπροστά μου για να αποφασίσω τι θα κάνω, εξάλλου ο Nathan θα έφευγε το επόμενο πρωί.