Forbidden Love #Starterliste2019

Κεφάλαιο 32ο

Το βράδυ με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ, ήμουν πολύ εξαντλημένη για κάποιο περίεργο λόγο. Την ώρα που κοιμόμουν άκουσα την εξώπορτα να κλείνει, κατευθείαν σηκώθηκα κι άρχισα να ψάχνω τον Nathan ό οποίος τελικά δεν βρισκόταν στο σπίτι. Χωρίς δεύτερη σκέψη βγήκα απ'το σπίτι κι άρχισα να κοιτάω δεξιά κι αριστερά για να τον βρω. Κάποια στιγμή τον είδα να κάθεται απέναντι από το σπίτι με ένα τσιγάρο στο χέρι και να μιλάει στο τηλέφωνο, μόλις σήκωσε το βλέμμα του και με είδε πέταξε γρήγορα το τσιγάρο στο πάτωμα και έκλεισε το τηλέφωνο. Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος Μου, ήμουν αρκετά νευριασμένη γιατί του είχα πει να μην βγει κι όμως αυτός δεν άκουσε, αν κάνω κάτι λάθος ο James θα θυμώσει και θα έχει δίκιο.

Ήρθε κοντά μου και έπιασε το χέρι Μου, με κοίταξε στα μάτια διστακτικά και μου ζήτησε να μπω ξανά μέσα στο σπίτι. Εγώ αρνήθηκα, δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω μόνο του, έδωσα μια υπόσχεση και θα την κρατήσω.

"Ωραία μην μπεις μέσα αλλά τουλάχιστον μην πεις στον αδερφό μου τίποτα απ'όσα είδες ή θα δεις, ούτε καν για το τσιγάρο"

"Γιατί;"

"Θα σου εξηγήσω αργότερα"

Δεν πρόλαβα να πω κάτι άλλο και εμφανίστηκε ένα μαύρο αυτοκίνητο το οποίο σταμάτησε μπροστά από το σπίτι. Απ'το αυτοκίνητο κατέβηκε ένα παιδί που ήταν ηλικιακά κοντά με τον Nathan, αρχικά δεν είπε τίποτα και με κοιτούσε περίεργα.

"Θα έρθει κι αυτή μαζί μας;"

Ο Nathan με κοίταξε, μετά ξανά γύρισε το βλέμμα του στο παιδί και δεν έδωσε κάποια απάντηση. Ήξερε πως δεν θα τον άφηνα από τα μάτια Μου, ήξερε πως δε μπορούσε να πάει κάπου χωρίς να ειμαι μαζί του.

"Δε θα ρθω σήμερα..."

"Άντε καλα"

Ο νεαρός ξανά μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε απότομα, ο Nathan με κοίταξε νευριασμένος, σαν να ήθελε να με κατηγορήσει που δεν πήγε εκεί που ήταν να πάει. Είχε πλέον καταλάβει πως δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω σε ησυχία εάν δε μάθαινα κάποια πράγματα για τη ζωή του. Συνέχισα να τον κοιτάω επίμονα χωρίς να λέω κάτι, αυτός αναστέναξε και μου είπε να μπούμε μέσα για να μιλήσουμε.

Μπήκαμε στο σπίτι αλλά αντί για να ξεκινήσει συζήτηση πήγε προς το δωμάτιο του, τον έπιασα απ'το χέρι και τον τράβηξα στο σαλόνι. Αφού συνειδητοποίησε ότι αργά ή γρήγορα θα μάθαινα γι αυτόν αποφάσισε να μου τα πει από μόνος του, πριν να είναι αργά.

"Λοιπόν επειδή η ιστορία είναι μεγάλη θα σε παρακαλούσα να μη με διακόψεις"

"Έγινε, ξεκίνα"

"Λοιπόν, όταν ήμουνα 3η Γυμνασίου ο James ήταν περίπου 23 χρονών, γενικότερα με βοηθούσε σε όλα κι εγώ ήμουν πολύ καλό παιδί. Στην 1η Λυκείου άρχισα να απομακρύνομαι πολύ και από τον James και από την οικογένεια Μου, κάποιες φορές χρειαζόταν να προσέχω την Kate αλλά αντί γι αυτό εγώ έφευγα κρυφά απ'το σπίτι κι όλα τα σχετικά. Όλο αυτό επειδή είχα ερωτευτεί μια κοπέλα με τον οποία και κανένας δεσμό, δεν ήταν καλή επιρροή όμως. Γενικότερα είχε κακές παρέες με τις οποίες έμπλεξα κι εγώ. Τα πράγματα άρχισαν να γίνονται χειρότερα όταν χώρισα μετά από ένα μισή χρόνο, η μητέρα μου είχε αγανακτήσει. Γυρνούσα στο σπίτι ότι ώρα ήθελα, πιωμενος ή χτυπημένος για διάφορους λόγους. Ό James δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με την πρώην γυναίκα του την Megan, όταν εγώ ήμουν 18 κι αυτός 28 είχε κάνει σχέση με μια άλλη κοπέλα κι εγώ ζήλευα πολύ, δεν μπορούσα να τον βλέπω χαρούμενο, γενικότερα είχα αλλάξει πολύ απότομα. Άρχισα να της κάνω δώρα, να της την πέφτω και να της βάζω λόγια μέχρι που τα κατάφερα και τους χώρισα, όταν ο αδερφός μου έμαθε πως εγώ ήμουν υπεύθυνος για τον χωρισμό του σταμάτησε για να μιλάει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μόλις συνειδητοποίησα ότι τα έχασα όλα πλέον γιατί είχα μείνει χωρίς φίλους, με είχαν αφήσει για καινούργιες παρέες, και χωρίς οικογενειακή στήριξη άρχισα να εθιζομαι στο αλκοόλ. Πολλές φορές οι γονείς μου έρχονταν να με πάρουν από το αστυνομικό τμήμα είτε επειδή έμπλεκα σε καυγάδες είτε επειδή με έβρισκαν αναίσθητο στο δρόμο. Όταν έκλεισα τα 19 άρχισα να έχω θέμα με τα νεύρα Μου, ξεσπούσα όπου να'ναι επειδή δεν είχα να μιλήσω σε κανέναν, δεν είχα καταλάβει πως είχα φτάσει σε εκείνο το σημείο. Προσπαθούσα να μιλήσω με τον αδερφό μου αλλά δεν ήθελε ούτε να με δει. Εμένα με τους γονείς μου αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να τους πληγωνω με το να γυρνάω σπίτι και να σπάω πράγματα ή να παραπαταω απ'το ποτό..."

"Και τελικά πως βρέθηκες εδω;..."

"Στα 20 μου μπήκα φυλακή μέχρι τα 23, τον λόγο Άστον καλύτερα. Μετά τον ένα χρόνο που έμεινα έξω δεν είχα καν που να μείνω, οι γονείς μου δεν άντεχαν άλλο αυτή τη κατάσταση. Έμεινα σε έναν παλιό μου φίλο που έτυχε να κρατάμε επαφή, αλλά έμεινα μόνο για ένα μήνα ώσπου οι γονείς μου με πήραν τηλέφωνο να γυρίσω σπίτι. Γύρισα, αλλά η κατάσταση μου δεν ήταν πολύ καλύτερη. Γι αυτό το λόγο με πήγαν σε κέντρο αποτοξίνωσης, έπινα πάρα πολύ. Έμεινα εκεί περίπου 2 χρόνια και τώρα ειμαι εδω για να τα ξανά βρω με τον James αλλά κλασικά, τα κάνω όλα λάθος.."