Forbidden Love #Starterliste2019

Κεφάλαιο 27ο

Victoria's P.O.V
Καθόμουν και τον περίμενα να γυρίσει, είχα πολύ αγωνία για το τι θα ακουγα, βασικά ανησυχούσα. Ήμουν στο σπίτι του Alex μαζί με τα κορίτσια και δε μπορούσα να ηρεμήσω καθόλου, είχα ένα πολύ κακό προαίσθημα. Ξαφνικά με πήρε τηλέφωνο ο James και μου είπε πως φτάνει και πως τα ηχογράφησε Όλα, οι άλλοι δεν είχαν ιδέα για το τι πραγματικά συνέβαινε οπότε εγώ κατέβηκα κάτω να τον περιμένω. Έφτασε, πάρκαρε και βγήκε απ'το αυτοκίνητο. Φαινόταν πολύ περίεργος, χωρίς να πει τίποτα με πήρε απ'το χέρι και κάτσαμε σε ένα παγκάκι λίγο πιο κάτω, έβγαλε τα ακουστικά και μου έβαλε να ακούσω. Αρχικά δεν έλεγαν κάτι ιδιαίτερο αλλά όσο προχωρούσε το θέμα τόσο πιο πολύ νευρίαζα, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτά που άκουγα. Κάποια στιγμή δεν ακουγόταν τίποτα για λίγο, μετά απλά άκουσα τον James να λέει "Τι νομίζεις ότι κάνεις". Κατευθείαν έκλεισα το κινητό και τον έσπρωξα, δεν ξέρω γιατί αλλά νευρίασα τόσο πολύ μαζί του. Χωρίς να του πω τίποτα σηκώθηκα και πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε απ'το χέρι.

"Αλήθεια τώρα θεωρείς ότι φταίω Εγώ;"

"Άσε με"

"Σκέψου καθαρά γαμω..."

Εκείνη τη στιγμή με γύρισε προς το μέρος του και με κοίταξε στα μάτια, κάθε φορά που με κοιτάει στα μάτια μπορεί να με κουμαντάρει με τον τρόπο του. Έσκυψα το κεφάλι και ζήτησα συγγνώμη, ασυνείδητα άρχισα να κλαίω, όλα αυτά ήταν απλά τόσα πολλά για μένα. Με αγκάλιασε και μετά μου ξανά έδωσε το κινητό να ακούσω το τέλος, και αποτι είχα καταλάβει το γεγονός ότι ο James μπορεί να είναι πατέρας του Alex ήταν απλά ένα ψέμα, μα πόσο ψέμα πια.

Χωρίς να πω τίποτα τον τράβηξε και ανεβήκαμε πάνω, άνοιξα την πόρτα μιας και είχα αντικλείδι και μπήκα μέσα με ένταση ενώ από πίσω μου βρισκόταν ο James.

"Alex, η μανα μας τελικά είναι χειρότερη αποτι νομίζαμε"

Ο James μου έκανε νοήματα να μην πω τίποτα αλλά δεν άντεχα, έπρεπε να το πω, δεν είναι δυνατόν να λέει τόσα ψέματα. Δεν συγκροτήθηκα και τα είπα όλα, ο Alex φάνηκε τόσο... απογοητευμένος, πέρασε μια δύσκολη κατάσταση άγχους για ένα τίποτα.

"Παω να την βρω, να είστε σίγουροι πως δεν θα ξανά ενοχλήσει απολύτως κανέναν"

Η Ann προσπαθούσε να τον σταματήσει αλλά δεν κατάφερε τίποτα απολύτως, έφυγε και δεν είπε κουβέντα για το τι θα έκανε. Τελικά καθίσαμε οι υπόλοιποι στο σπίτι του και δεν λέγαμε τίποτα, εγώ απλά είχα βυθιστεί στις σκέψεις μου. Όλα όσα συνέβησαν από τη στιγμή που γνώρισα τον James είναι τόσο περίεργα, περνούσαν από μπροστά μου όλες οι στιγμές και αναρωτιόμουν πως άντεξα τόση πίεση από ένα σημείο και μετά. Για κάποιο λόγο όμως ένιωθα μια ανακούφιση, ήλπιζα πως το όλο σκηνικό με την μαμά μου θα ήταν και το τελευταίο, ήλπιζα πως μετά από όλα αυτά θα μπορούσαμε να είμαστε ήρεμοι εξάλλου σε λίγο κλείνω τα 18 και τελειώνω το σχολείο.

Εκεί που σκεφτόμουν με πήρε ο ύπνος στον καναπέ, δεν ξέρω πως το κατάφερα αυτό και γιατί δε με ξύπνησε κανείς αλλά καλά τα κατάφερα. Ξύπνησα απότομα από έντονες φωνές, άνοιξα τα μάτια μου και είδα μπροστά μου τη μάνα μου.

"Τι βλακείες είναι αυτές που πας και λες στον αδερφό σου; δε ντρέπεσαι να λες τέτοια ψέματα για μένα;"

Δεν άντεχα άλλο, σηκώθηκα και την έσπρωξα, κάνεις δεν έλεγε τίποτα απλά ήταν όλοι τριγύρω. Ήμασταν μόνο εγώ και αυτή και είχε έρθει η ώρα κάποιος να της δείξει ότι δε θα της περνάνε όλα έτσι.

"Άκουσε με, λείπεις ένα χρόνο χωρίς να με παίρνεις καν ένα τηλεφώνημα για να δεις αν είμαι Καλά, ήρθα Γαλλία και κάνατε σαν να μην υπάρχω, και εσύ και ο μπαμπάς. Ξαφνικά ενδιαφέρθηκες και ξες τι; χάρηκα αλλά μου το έβγαλες ξυνο. Άκουσα και όλα όσα έλεγες στον James πριν σε πετάξει έξω απ'το αυτοκίνητο και ξέρω πολύ καλά ότι είπες ψέματα για την πατρότητα του, δε φτάνουν όμως όλα αυτά έρχεσαι εδώ και τα ρίχνεις όλα πάνω μου, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να φύγεις μια και καλή, και μην αγχώνεσαι για τα λεφτά τα βγάζω πέρα και μόνη μου, αρκετά πια. Όχι ότι σε νοιάζει κιόλας"

Δεν έλεγε τίποτα, κοιτούσε γύρω της ανέκφραστη, μας κοιτούσε έναν έναν. Μετά κοίταξε και μένα, όχι μέσα στα ματια, με το κεφάλι κατεβασμένο. Μετά ανέβασε το βλέμμα της και πήγα να με χτυπήσει αλλά ο James την σταμάτησε.

"Έχεις μόνο λίγα δευτερόλεπτα να φύγεις Rachel.." Της είπε χαμηλόφωνα

"Δεν τελειώσαμε ακόμα"

"Μη παίζεις με τη φωτιά"

Την κοίταξε στα μάτια, αυτή γουρλωσε τα μάτια της και είπε "αντίο". Ελπίζω αυτό να είναι το οριστικό της αντίο, γιατί εγώ προσωπικά... δε θέλω να την ξανά δω.