THE FORGOTTEN WORLD -İLK KİTAP TAMAMLANDI-

''Öleceğiz!''

-KISA BİR NOT- 

 Multimedya : Daemon

evet arkadaşlar YERALTI türkçe isminden ingilizcesine geçtik :D nedenini bilmiyorum. ayrıca yeni bir kapak'ta  artık yayınlanıyor. bilmiyorum bir çok olumlu mesaj aldım çok mutlu oldum. Öncelikle :') ve gerçekten olumlu yorumlar alıyorum. Bunun için hepinize teşekkür ederim! Ancak küçük bir konu var. Artık hikayemizde aşk konusunu -Maybe Niamon? :D - azıcık askıya alalım dedim. Hızlı gitmek hiçkimse için iyi olmaz diye düşünüyorum :D 

Ve bir diğer soruda kitabın tek kitapmı yoksa serimi olacağı yönünde...

mmm hayır. açıkcası tek kitap bırakmayı düşünüyorum ama bilemiyorum :D belki 2. kitap gelebilirde...GELMEYEBİLİRDE :D

NEYSE...İYİ OKUMALAR :3

-Melly 

----

 Daemon'un gözlerinin koyulaştığını farkettim. Gerçekten çok öfkelenmişti.

''Ne dedin sen?'' diye gürledi. Zavallı Leo, ellerini saçlarının arasına geçirdiğinde direksiyona doğru eğilip başını sertçe vurdu. ''Bilmiyorum! Sanırım Full'emeyi unuttum!''

''Leonard!Bu unutulacak bir şey gibi mi duruyor! Lanet olası bir görevde dışarıya çıktığımızda böyle bir şeyin olabileceğini mi düşünüyorsun!''

''Öleceğiz!''

ikiside arkasını dönüp benim tiz çıkan bağırışımla sessizleştiler.

Daemon daha sonra önüne dönüp hızla etrafa bakınmaya başladı. ''Pekala..Jeep fazla uzakta değil. Yani yürüyebiliriz.'' sonra  torpidoyu açtı ve içinden bir şey çıkarttı. ''Sen bunu al.' ' elindeki kutuyu Leo'ya attı ve arabadan indi. 

Bagajın açıldığını duyunca camdan arkaya bakmaya başladım.

Zııııııııtt....

''Lanet olsun.''  Leo hemen kapıyı açıp dışarı çıktı.

''Yaklaşıyorlar.'' Daemon arkasına bir iki saniye baktıktan sonra tekrar bagaja bakmaya başladı. Bagajın kapağını sertçe indirdiğinde elinde bir tüfek olduğunu gördüm. Şaşkınlıkla ona bakıyordum.

O şeylerle dövüşmeyi planlıyordu!

Leo, benim bulunduğu tarafa gelip kapıyı açtı.

''Gidiyoruz'' dedi. 

Sert bir şekilde yutkundum. ''N-nereye?''

Leonard gözlerini kısıp Daemona baktı. 

''İn şu arabadan Niyana!'' diye kükrediğinde donup kalmıştım.

Ben ne yaptım şimdi?

''Sen nereye gidiyorsun?'' diye sorduğumda bakışları benimkileri bulduğunda biraz utanmama neden olmuştu.

Bana böyle bakmayı kesmeliydi. HEMEN!

''ben..geri döneceğim.''

''Ne?!Hayır!'' diye çıkıştığımda, Leo, kolumdan nazikçe tutup beni arabadan çıkarttı. Hemen arkasından çuvallarıda sırtına yüklendi ve önden yürümeye başladı. Ortalarında bekliyorken derin bir nefes verip hiçbir şey demeden Leo'nun arkasından koştum. Bir kaç adım mesafemiz kaldığında mesafeyi azaltmadan aynı uzaklıkta peşinden yürümeye başladım.

Sessizliği Leo bozdu.

''İlk önce lanet olası bir sığınak buluyoruz.'' Sonra bir harabeye dönmüş binanın kapısından içeri bakıp geri döndü.Açık Kahve gözleri etrafı o kadar hızla tarıyorduki nasıl bu kadar hareketli olduğuna şaşırmamıştım.