CHAPTER 31.1 - Spending a day with my Baby <3

159 5 0
                                    

Nika's POV

"Master...." sabi ng taong andito na nasa harapan ko ngayon.

"Pasok. What brings you here Carrier?" sabi ko sakanya at pinaupo sya sa sofa dito sa living room. Tama kayo. Si Carrier ang unexpected visitor ko.

"I know MC that you already know that they're after you. What are you planning Master? They're already getting into my nerves! Arghhh " sabi nya naman. Alam ko kung ano ang binabalak nila.

"Malalaman mo din Carrier. Basta wag kang kikilos hangga't wala akong sinasabi. If they want a game, I'll give them one. Haha So pano mo naman nalaman na naandito ako?" sabi ko tapos tinanong ko na din sya about kung pano nya nakuha ang location ko.

"You know me that much Master so I don't think I need to give you further explanations I guess?" ahhh okay alam ko na nga. Pshh ngumiti nalang ako sakanya.

"Okay okay hahaha so do you want juice or any drinks? And when you're talking to me will you please talk in our native language. Psh baka kasi maubos na dugo ko sa inyo eh. Haha" sabi ko naman sakanya. Kasi naman kahit dati di ko pa naririnig magtagalog 'to kahit na marunong naman sya ata. Nauubos na english ko sakanya eh haahaha

"Okay sorry Master. I'll do whatever you say Master but don't expect me to do that. I just arghhhhh! Just please Master not that one. And I think I need to leave now I just want to say something about those f*ckng idiots. Gotta go Master and get well soon." sabi nya sakin. Jusmee magsasalita lang ng tagalog eh.

"Bakit ba ayaw mo? Okay bahala kana nga. Basta wag mong sasabihin sakanila kung nasan ako. Bukas papasok na din ako siguro at salamat na din. Sure ka bang ayaw mo ng kahit anong drinks? or food?" sabi ko naman. Tumayo na sya mula sa pagkakaupo sa pink kong sofa at naglakad na papunta sa may tapat ng pinto. Habang ako naiwan dito na nakatayo sa may malapit lang sa sofa ko. Tapos saka lang sya nagsalita.

"I already ate something before I came here. Bye Master" sabi nya at binuksan na yung pinto pero di nagbukas hahaha kasi ewan ko ba pag di ata ako yung magbubukas eh wala ayaw makisama nung pinto ko. Siguro para in case na may magnanakaw siguro eh di makakalabas agad kahit na nagawan nya ng paraan sa passcode. Natawa naman ako sa naging reaction nitong alagad ko na kapatid na kaibigan na loyal. Hahaha kasi naman yung parang dramatic exit nya eh biglang naudlot dahil dun. Tinry nya pa kasing ipihit pihit yung doorknob haha

"Hahaha let me help you. Osya ingat sila sa'yo ah." tapos ayun sya naglalakad palayo at itinaas nalang ang right arm nya. Tapos isinuot ulit yung hood nya. Si Carrier, hirap spellingin talaga nyan minsan. Isinarado ko na yung pinto at naupo sa may sofa para manuod ng T.V. kaso dahil sa di naman ako mahilig manuod eh I just end up turning it off. Ayan napapa-english na din tuloy ako hahaha si Carrier naman kasi nakakahawa minsan. Dahil bored ako eh pumunta naman na muna ako sa kusina para maggawa ng isa sa specialty ko tutal dadating naman si Aiden eh maghahanda na din ako ng breakfast namin. Kahit wala naman akong panlasa gaano kasi nga may lagnat pa din ako eh I'm still capable of preparing such thing.

Nakabili na din kasi ako nung mga stocks ko dito sa condo. Ang niluto ko nalang eh sunny side up tapos tocino tapos syempre kanin. Hihintayin ko nalang si Aiden para sabay na kaming kumain. At ilang minutes lang din ng pagpeprepare ng food and ng specialty ko eh nakarinig ako ng doorbell. Pumunta na ko agad sa may pinto kahit medyo nahihilo pa ko eh tinakbo ko yung pagpunta dun hahaha excited lang eh no? Eh sa na-miss ko 'tong lokong ito eh. His one of my special someone pero di yung parang yung pang magkarelasyon lang ang peg. Basta yun di ko kasi alam exact na tawag dun eh. Gulo ko 'no? Hahaha

Aiden's POV

After her call. I immediately went out of the campus and obviously I do have my car with me. I drove as fast as I can, I really can't wait to see her. I don't know why, but all I know right now is that I feel obliged to be at her side. After almost an hour of driving, I'm finally here. I went starightly to where the elevator is and here I am now standing in front of her condo's door. I push a button just beside where the door is and in just a minute she opened it. I ran towards her then I hugged her as tight as I can. I thought I lost her, I thought that.... Okay okay guys. I don't know when did it start but I think I already love her. I know it's wrong and too fast, but everytime that her presence is around I just can't help it but to smile and feel something familiar. Until one day I woke up and realized that I already have feelings for her. I can't live a day without her. Even though in the end I'll be in pain. I know she have her personal reasons of why did she do that.

Our Love Story (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon