"These are my terms and conditions" seryosong wika niya. Aba't, may pa ganito ganito pa siya. Ako nanga itong tinanggalan niya ng karapatamg maging photographer,may paterms and conditions pa siya.
Naka upo siya sa kanyang swivel chair at nakatuko ang dalawang kamay sa mesa, ang mga palad niya ay pinagsiklop, inilagay niya iyon sa harapan niya habang nagsasalita. Tumingin lang ako sakanya, politely ofcourse.
"I don't want an incompetent employee, i want you to be attentive, always ready, i don't want an slouchy one. " deretso niyang wika.
"Your time is 7 am to 5 pm. After that, you are free to go" dagdag niya pa.
Tumango tango ako sa mga sinabi niya. Noted sir.
"Are we clear?" Tumingin siya sa akin at nakita ko ang kulay asul niyang mga mata. May american feature talaga si sir. Gwapo, matangkad, matikas ang katawan, suplado,antipatiko, demanding. Lahat lahat na, nasakanya(note the sarcasm)
"Sir, pwede na po umuwi?. Its 5:37 pm already" wika ko sabay tingin sa relo ko. Tumango lang siya, hudyat para okay!. Pwede nanga umuwi!
I live in a condo apartment here in Vancouver. Maayos nadin ito. Nag offer ang tita ko na tumira ako sa bahay nila pero tumanggi ako, sa kadahilanang malayo ito sa trabaho ko at ayokong malate. maayos naman ang pamumuhay ko dito sa Vancouver. Pag 8 pm,pumupunta ako sa bar na nasa tabi lang ng inuupahan ko, hindi para uminom kundi para kumanta. Malaki laki ang nakukuha kong tip kaya naman siya pa.. i'm like the typical OFW na kayod ng kayod.
Ibinaba ko kaagad ang bag ko sa sala at agad dumeretso sa kusina para uminom ng tubig. Andaming nangyari ngayong araw na ito. 6:56 na, umaga palang sa pilipinas. I went to my room and opened my PC.
"Eii!" Bungad ni ate.
"Ate!. Kumusta na?" Umayos ako ng upo para maka usap sila ate ng maayos.
"Maayos naman kami, ikaw?. Kumusta ka, namamayat ka hah" alalang tanong ni nanay.
"Kayang kaya nay, malapit ng matapos ang kontrata ko dito" kumaway kaway ako sa mga nasa kabilang linya. Buhat buhat ni ate Vii ang baby niyang si Temmy.
"Umuwi kana nak. Miss na miss kana namin" punong puno ng pagsusumamong sabi ni nanay.
"Opo nay. Malapit na po "paninigurado ko.
"Si tatay at Nii, nasa park, nagjajogging" wika ni ate. Tumango naman ako. Miss na miss ko na sila. Uminit bigla ang gilid ng mata ko. Huwag ka munang tutulo!. Mamaya nalang.
"Kagagaling lang ni Simon dito kahapon" wika ni nanay.
"Hmmmm. Kumusta siya nay?"
"Maayos naman. Gwapong gwapo padin. Wala kabang balita sakanya?" Wika ni ate. Kung alam mo lang ate. Kumusta lang ang madalas niyang chat. Isang beses sa isang buwan?.
"Sige na nay, ate,. Magsasaing nadin ako, miss na miss ko na kayo" we said our goodbyes. I dropped the call and went to the kitchen.
I cooked pancakes for dinner. My gosh. Wala na akong oras magluto pa ng mga bonggang putahe dahil mahal ang bawat oras dito. Hindi ko naman pinababayaan ang sarili ko, kumakain parin naman ako ng sapat. Pagkatapos kumain ay nagbihis na ako kaagad. I'm like the typical OFW na kayod ng kayod para maka ipon.
"You're early" pamungad ni betty. May ari ng bar na pinag sa sidelina'n ko.
Tumango naman ako "early out too". She laughed and nodded.
Dumeretso ako sa stage at umupo sa high chair na nasa gitna. Inayos ko ang gitara at tinimpla ito. I strum, hmmmm. Maayos na.
Tinapik tapik ko ang mic gamit ang daliri ko.
BINABASA MO ANG
LOVE TAP💔💖#watty2018
Chick-LitHighest rank on chicklit is #73. Thankyyy. Please do read my story. Matatawa ka, maiiyak ka, masasaktan ka, mababaliw ka. Heheh. Joke lang. Enjoy ********** Are you willing to take a risk? Kahit alam mong hindi na siya para sayo. Are you willing t...