LOVE TAP💔💖#watty2018

Love tap special😍😍

Gab's POV

"Maaga ka ata ngayon, gab"puna ni mama.

"Yes,ma" wika ko sabay halik sa pisngi niya.

"Ma, he has someone he likes already" singit ni kuya habang pababa ng hagdan.

Inirapan ko lang ang sinabi niya.

Natawa si mama sa panunudyo sa akin ni kuya Vam

Yes, i like her. Maybe.

Sino ba kasi siya?.

Para sa akin, Siya lang naman ang kauna unahan kong empleyado na nalate sa unang araw ng trabaho.

Hindi ko pinansin ang pang aasar ni kuya..

"Ma,  Alis na ako" wika ko sabay labas ng bahay.

(2 DAYS EARLIER)

Hindi naman ako laging dumadaan sa roads ng Orpheum, i suddenly felt the urge na kailangan doon ako dumaan ngayong araw.

Now, i know the reasons why.

I stopped by, waiting for the people to empty the pedestrian lane.

One lady caught my eyes. Kinuha ko ang camera sa bag ko at hinintay ang tamang tyempo.

Naiirita ako dahil sa tagal nilang maglakad, sana, isinakay nalang niya sa wheelchair ang lola niya.

But then, i don't know, i caught myself staring at her.

She's a natural beauty.

More like, an Asian beauty.

Nagising ako sa ulirat ng narinig ko ang sunod sunod na busina ng mga sasakyan na nasa likuran ko.

Damn.

Luminga ako sa paligid para makitang wala na doon ang kanina'y tinititigan ko.

.

I wish to see her again.

Ibinalik ko ang camera sa bag at pinaandar na ang kotse.

"Goodmorning,sir" bati ng lahat sa akin.

I don't know, hindi naman ako masungit sa pagkaka alam ko pero ramdam ko na lahat sila ay parang takot sa akin.

Maybe because, i don't smile often.

I nod at them and went directly to my office.

"Amy" i paged my secretary.

"Yes, sir?" Nangangatog ang tuhod niyang pumasok sa office ko.

"Where are the newly hired photographers?" I asked.

"Ahh, sir, they..'re down.. .stairs" nginig niyang wika.

What da ef. Ano bang tingin neto sa akin?..nangangain ng tao?.

Umirap lang ako sa kanya at iwinagayway ang kamay, hudyat na pinalalabas ko na siya.  Makahanap lang talaga ako ng bagong sekretarya eh. Tsk.

Bumaba ako sa hall para sa orientation ng mga new employees.

Tumayo ako sa hindi kalayuan, I looked at them one by one, i scanned their faces, hinilot ko ang sintido ko, tsssss.

Who in the world are these people?. Kung sino sino nalang ang hinahire ng mga department heads?. Tsk tsk.

I turned my back on the view at maglalakad na sana ng hindi ako sinasadyang mabangga ng isang nilalang.

"Sorry sir, sorry po!" Paulit ulit at nakayuko nyang wika.

Urghhhh!.

"Miss Antonio?! " sigaw ni Mary. head ng photography.

"Oh my, ako yun" mahina niyang wika, nakayuko padin siya at umiiling iling na..

Napangisi ako sa nakita. Hindi ko inaakalang makikita ko siya ulit.

Hindi ako nagpahalata, i turned my back on her at tumungo kung saan nagaganap ang orientation. Narinig ko ang tunog ng takong ng babaeng bumangga sa akin.

Ng malapit na kami ay nakita ko ang gulat sa mata ng lahat..

Humanay siya sa mga bagong kasama at halatang humingi ng pasensiya sa lahat.

Napangiti ako sa loob loob ko.

I saw her. He heard me. He let me saw her again and this time, for a long time, a very long time.