"Good evening everyone" bungad ko sa lahat. Nag sipalakpakan ang iba, ang iba'y nakatutok sa mga kasama nila.
"This first song, is requested by yours truly" malambing kong wika. May mga pumaswit at naghiyawan sa madla.
"I dedicate this song to the man i love"wika ko habang nakatingin sa kawalan, i sensed Simon, looking at me. Yes, para sayo ito.
I'm gonna pick up the pieces and build a lego house
If things go wrong we can knock it down
My three words have to meanings, there's one thing on my mind
It's all for you.
I'm out of touch
I'm out of love
I'll pick you up when your getting down
And out of all these things i'd done,i think i love you better now.
Sobrang sakit ang nararamdaman ko sa kantang ito pero pinipilit kong pakalmahin ang loob ko sa pagwawala.
I saw Simon, may kumikislap sa gilid ng kanyang mga mata. No, this is my fault Simon, you don't need to be bothered anymore. I will sacrifice. Ayokong pahirapan kapa sa pagdedesisyon.
And out of all these things i'd done,i think i love you better now
Umiyak ako sa huling linya, if loving you means giving you up, then I am willing to give it to you. Kung hindi ka para sa akin, hindi ko pipilitin ang kalangitang ibigay ka sa akin. I love you so much that I am willing to get hurt, i am willing to carry all the burden. Hindi mo na kailangan pang mamili Simon.
Pagkatapos ko sa mga request ay inaya na niya akong pauwi. Hindi na ako tumanggi, hinawakan niya ang kamay ko at hindi ito binitawan, wala sa aming dalawa ang gustong bumitaw.
Hinatid niya ako sa pinto ng aking kwarto, i looked at him and scanned his handsome face
May nakamarkang malaking question mark sa mukha niya with matching anong-meron-sa-mukha-ko look?
Tumawa lang ako. Isasara ko na sana ang pinto ngunit hinarangan niya ito gamit ang kanang kamay niya
"Simon, bakit?" Binuksan ko ulit ang pinto para makita ko siya ng maayos.
"Eii" it is almost a whisper. He touched my face at inilapit niya ang mukha sa mukha ko, i can smell mint in his breath.
He kissed my lips, nagulat ako sa ginawa niya pero hindi ako gumalaw, i hesitated at first but i kissed him back. He deepened the kiss and so did I. He touched my back para mas mapaglapit pa kaming dalawa, i circled my arms around his neck, i love him so much, i've waited for this moment to come. If only, everything is fine, kung sana siya parin ang Simon na iniwan ko sa pilipinas 3 years ago.
Pero hindi, i stopped in the middle of the kiss, umatras ako ng bahagya, nakita ko ang gulat at takot sa mga mata niya. What's that for Simon?.
"Sorry" alalang wika niya.
Yumuko ako ng bahagya at umiling. Luha, mamaya kana. Mamaya na.
Hinila ko siya papasok sa kwarto ko at ipinakita ang loob nito.
The next thing I knew, Simon is crying. Umiiyak nadin ako. He hugged me tight and i hugged him tight.
He tucked me in bed, paalis na siya nang hatakin ko ang kamay niya.
"Dito ka lang" i pleaded.
Dito ka lang Simon, kahit ngayon lang. Nakita ko siyang malungkot na ngumiti. Umupo siya sa gilid ng kama ko at nagsalita.
"Mahal na mahal kita Eii. I've waited for you , i am waiting for you" malamig niyang wika. Nanginginig ang boses niyang binanggit ang bawat kataga. Mahal na mahal din kita Simon.
"Shhhhhh" tsaka ko hinawakan ang kamay niya. I tapped the left side of my bed. Nahiga siya doon at niyakap ko siya. Isinandal ko ang ulo ko sa kaliwang parte ng dibdib niya. He hugged me tight. I closed my eyes pero hindi ako tulog. I will cherish this moment forever Simon.
Paggising sa umaga ay wala na siya sa tabi ko. Bumangon ako sa higaan at naupo. Ano nanga ba ang mangyayari sa akin?. Sa amin?. Will I fight for this?. May laban ba ako? Will he fight with me then? O huwag nalang kaya? Kaya ko naman mag isa eh. Wala naman akong laban eh. Araw nalang ang bibilangin at uuwi na siya. I don't want to ask, natatakot ako, paano kung hindi niya ako bitawan?. Magiging magulo ang lahat. Paano kung mag stay siya sa akin?. Anong gagawin ko?.
Nagitla ako sa pag iisip nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko.
"Goodmorning" nakangiting bungad niya.
Kinusot ko ang mata ko at bumati sakanya pabalik.
"Halika na"pag aya niya sa akin.
"Saan tayo pupunta?" Wika ko. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila pababa sa kama.
"Kakain Eii ko" wika niya. Geeez. Kung wala lang akong iniisip, sobrang lapad na ng ngiti ko ngayon.
Pagkatapos kumain ay nagbihis na kami. Yes. We spent the week,travelling,taking pics, cuddling and everything. We know our limits. At alam ko na kahit hindi siya nagsasalita ay may bumabagabag sakanya. Ilang beses na niyang gustong sabihin pero ako mismo ang ayaw makarinig ng sasabihin niya. Saka nalang. Pahingi muna ng konting oras.
6 days have passed. Yes,6 days. Nasa veranda kami at nag kakape. It's 9 pm already.
"Anong oras ang flight mo bukas?"curious kong tanong. Nasa magka iba kaming upuan pero magkatabi lang.
Lumingon siya sa akin at ganun din ako sakanya.
"6 pm" wika niya. Hinawakan niya ang kamay ko. Nanlalamig ang mga kamay niya.
"Hmmmm" iyan lang naisagot ko.
"Will you stay? Eii" mahinang tanong niya.
"I will" sagot ko. Nagkatitigan kami ng matagal.
"May nagawa ako Eii" i know Simon and it hurts like hell, it hurts so much. It kills me everytime I think about it.
"Ano iyon?" Kinalas ko ang hawak niya at tumayo ako sa harap ng railings, i will pretend that i don't know, kahit sobrang sakit, naramdaman ko ang mainit niyang katawan, he hugged me from the back. Anak ng, naiiyak na ako oh. Okay na eh. Huwag mo nalang sabihin. Kung aalis ka. Umalis ka nalang.
"I'm s. . Sorry" umiiyak niyang wika. Nanigas ako sa kinatatayuan ko.
"Ano ba kasi yun?" Kinalas ko ang yakap niya at humarap sa kanya. I reached and touched his face using my left hand. Ano ba yun Simon?. Nahihirapan kaba?.
"I made a very big mistake" he said. and in one second. Nakaluhod na siya sa harapan ko, he embraced his arms on my thighs. Crying like a baby. Simon ko. It hurts so much, seeing you in so much pain.
"Hindi . . ko . . (Sobs)alam, i have no idea" wika niya habang umiiyak at nakaluhod sa harapan ko.
****
Don't forget to leave a vote or a comment. Thank you😍😍
BINABASA MO ANG
LOVE TAP💔💖#watty2018
Chick-LitHighest rank on chicklit is #73. Thankyyy. Please do read my story. Matatawa ka, maiiyak ka, masasaktan ka, mababaliw ka. Heheh. Joke lang. Enjoy ********** Are you willing to take a risk? Kahit alam mong hindi na siya para sayo. Are you willing t...