Marry Me

Chapter 23

"Kumain ka na nga!!!" Sigaw sa akin ni Bipolar.

Yep. Magaling na ako and yep dalawang araw na yung nakakaraan since ng nagkasakit ako. At ngayon ay may date kami :"> Alam niyo kung saan?

Secret. HAHAHA

*Kanina*

"Hurry up!!" Sigaw sa akin ni Bipolar. Buwisit naman to ang bossy bossy!

"Wait lang boss!!" Sagot ko naman sa kaniya at tumingin na ako sa salamin bago lumabas ng pintuan.

"How do I look??" Tanong ko kay Bipolar.

"Hmmmm" sabi niya habang nakalagay pa ang kamay niya sa baba niya na para bang nag iisip. "Weird...... Tara na" Sagot niya kaya napanganga ako.

Do I look weird?? -_-

"Faster!!!!" sigaw niya ulit sa akin kaya naman bumaba na ako agad at nagulat ako ng pumunta siya sa may garden.

Aano yun? Tatae sa garden?

Kaya naman umupo muna ako sa sofa baka kase mamaya sekretong malupit yun eh bipolar pa naman yun kaya baka masamang galitin😂😂

"Ano?? Lalabas ka ba?"

Napatayo naman ako ng makita si Bipolar na naka sandal sa pader at nakakunot ang noo.

Aga-aga ang init ng ulo.

"Sorry. Akala ko kase na magdidilig ka diyan." Sabi ko sa kaniya sabay peace kaya naman lalong kumunot ang noo niya.

"Psh" Sabi niya tyaka lumabas na tuloy tuloy, kaya naman sumunod ako sa kaniya.

At nagulat ako sa nakita ko..
Merong table, two chairs and ang ayos ayos may pa red carpet pa.
Which is I didn't expected.

*Endddd*

"Quit staring. Just eat Retard."

Nag smile naman ako at tyka nag peace ^_____^v yan ganiyan nga.

"Ansarap nito ah" Sabi ko tas kinain ko na ulit yung balat ng letchon.

Tinignan ko naman si Bipolar ng patago at napangiti ako.

I don't know why. But seeing him like this, is making me really happy. I would count this as our first date!

Nang matapos yung "date" kuno ay nabusog ako. Siyempre gutom na gutom na ako di na kailangang mag pabebe na sa bawat subo ay ngi-ngiti. Dahil ako lamon kung lamon.

"Thank you" Sabi ko kay Bipolar. Umiling naman siya "No. Thank you" Sabi niya.

Ha? Eh diba siya nga yung nagpakain.

Tumango nalang ako para tapos na agad ang usapan...

*Kring*Kring*

Napatingin ako kay Bipolar dahil tumunog ang cellphone niya.
Tinignan niya naman ako.

"I should take this, excuse me." Sabi niya naman sa akin kaya tumango ako.

"Hello Babe." Sagot niya sa kabilang linya.

I just smile habang nakikita kong lumalakad na patalikod sa akin si Bipolar.

Akala ko ayos na... Akala ko okay na... Nakalimutan ko na may Babe nga pala siya.

Tinignan ko nalang yung maraming rose na siyang nasa gitna ng lamesa at kumuha ako ng isa.

Ang pagmamahal ay parang isang rose, dahil kahit gaano ito kaganda, kahit gaano ito kaakit-akit sa paningin once na mahawakan mo ito ay masasaktan ka. Lalo na kung bigla bigla mo nalang bubunutin ito sa mga kasama niyang bulaklak na nakatanim pa sa lupa..... Kagaya ng sa amin... Kagaya ng nararamdaman ko kay Reign. Hindi ko dapat siya bigla biglang kukunin sa taong mahal niya dahil masasaktan lang ako lalo na dahil mahal na mahal niya si Kath.

Walang mali kay Kath. As a matter of fact mabait siya, maalaga, maganda. Kumbaga full package ka na pag siya ang girlfriend mo. Pero ako? Ano bang mapapala sa akin ni Bipolar? Wala.

Pero puwede pa naman akong sumubok diba? Isa nalang talaga. Isang-isa na lang at kapag nakita ko na wala na talaga, I should stop this dahil kung hindi ako titigil baka masaktan pa ako lalo kagaya ngayon umpisa palang pero masakit na.

"Hey..." Sabi ni Bipolar habang naglalakad papalapit sa upuan.

Tinignan ko lamang siya at hinihintay siyang magsalita.

"Rain...." Sabi niya.

Bakit ganun kapag siya ang bumibigkas ng pangalan ko pakiramdam ko pinakamaganda ang pangalan ko sa lahat ng pangalan.

"Hmm?" Sabi ko kay Bipolar.

"I need to go, Tumawag sa akin yung bff ni Kath gamit ang cellphone ni Kath at sinabi niyang lasing si Kath. Sorry but Kath needs me. Hope you understand Rain." Sabi niya sa akin.

Ngumiti naman ako at tumango
"I get it. You don't have to explain. Kailangan ka niya ngayon" pero kailangan rin kita...
Don't worry about me. Okay lang ako" Sabi ko sa kaniya.

Alam ko kung gaano ka niya kailangan, pero hindi ba puwedeng maging madamot? Kahit ngayon lang? Kase kailangan rin kita. Kaya please wag ka ng umalis, wag mo nalang akong iwan.

Ngumiti siya sa akin at tinapik niya ang balikat ko.
"Thank you Retard."
Sabi niya at agad namang umalis papunta sa kotse niya.

Huminga nalang ako ng malalim.
Ano ba ang dapat kung gawin? Ipaglaban siya o ibigay ko nalang sa taong mahal niya.
Kase kahit gusto ko siyang ipaglaban, sinasabi ng puso at utak ko na mag give up nalang.
Bagay na pinagkasunduan ng dalawang bagay na mahalaga sa katawan ko.

Kinuha ko nalang yung mga plato na nagamit namin at saka nilagay ko sa lababo.

"Oh anak, bat ikaw ang naghuhugas??" Rinig kong sabi ni Nanay Rose.

Di ko nalang tinignan si nanay.
"Okay lang po. Uhmm kailangan po siya ni Kath ngayon eh." Sabi ko kay nanay na parang wala lang ito sa akin.

"Okay ka naman anak?" sabi ni nanay.

Hindi po ako okay.

"Oo naman nanay, okay naman po ako." Sabi ko habang naghuhugas ng plato.

"Sigurado ka ba anak?? Tanong sa akin ni Nanay.

Tumango naman ako bilang sagot.

Tas pagkatapos kong maghugas ay umakyat na ako para matulog.

*ITUTULOY*

A/N: Sorrrrry kung ngayon lang ako nakapag update!!!!!
Btw, Don't forget to vote, comment and share my story.
Bbye💕💕