Minął tydzień odkąd Sally trafiła do Minecrafta. Przez ten czas założyła kanał na Youtube, a wakacje wreszcie się rozkręciły. Zmiana życia sprawiła, że na twarzy siedemnastolatki coraz częściej zaczął zagoszczać uśmiech. Jednak niepokojące przygnębi...
- Wow - powiedziała Amy. - Od setek lat nikt nie zrobił tak potężnego połączenia mocy! Niesamowite! - Fajnie! - odezwał się Rox wstając i o mały włos nie upadł na ziemię. - Ale ja mam dość teleportacji i... Tego czegoś! - Połączenia mocy! - Dokładnie! To po prostu wykańcza mnie! Nie wspominając już o tym, że dopiero co się wydostałem z tego zamku, a ta klatka serio była niewygodna. Choć szczerze mówiąc początkowo chciałem tam zostać. - Po co? - spytał Karol. - W tym okropnym zamku? - Tak. Herobrine mówił, że skoro nie umiem kontrolować swoich mocy, to nie jestem wam do niczego potrzebny. - To go nie słuchaj! - wrzasnęła Amy. - On zrobi wszystko, byle by przeciągnąć cię na swoją stronę. Tak jak Lidię. - Skąd ja to znam - powiedziałam. - Kogo? - spytał Michał. - Mnie! - krzyknęła zielonowłosa. - Tu stoję! Jestem starą przyjaciółką Amy. - A! Okej. - Tak w ogóle wracamy do domu? - spytała Amy. - A może zamiast twoich portalów przejdziemy sobie kawałek na piechotę dla odpoczynku? - spytała Magda. - Mi się podoba! - powiedział MWK. - No to chodźmy! - zawołałam z odzyskaną radością.
Oczami Damianki
- Przykro mi Panie, ale zdołali uciec - zacząłem. Jak ja nie lubię tych rozmów. - Rox i Star są z nimi. - Wiedziałem, że Star uda się mnie przechytrzyć - odparł demon spokojnie. - Jednakże nikt z nich nie spodziewa się tego, że ich różowowłosa będzie chciała ich zabić. - Jak to? - To proste. Kiedy ze mną dyskutowała, żebym uwolnił jej przyjaciela, wstrzykłem jej truciznę zamieniająca w Butterfly Demona, kompletnie niespostrzeżenie. Za niedługo będziemy mieli w swojej armii drugiego demona. I właśnie o to chodzi.
Oczami Star
Szliśmy już chwilę przez dębowy las. Marcin w kółko przemieniał się w wiatr i wszystkich straszył. Najbardziej Doknesa. - Bu! - Aaaa! - wrzasnęłam przerażona widząc za sobą Marcina, który śmiał się jak opętany. - To nie jest zabawne! Wystraszyłeś mnie! - Już trzeci raz! - parsknął znowu śmiechem. - Idę nastraszyć Damiana. - Słyszałem to! - krzyknął blondyn. - I jestem Hubert! Teraz ja zaczęłam się śmiać. Jednak przestałam, gdy nagle zaczęła mnie boleć głowa i kręciło mi się w niej. Głosy biegły gdzieś, nie wiadomo gdzie. - Star? Star! Obok mnie zauważyłam Roxa. - W porządku? - spytał. - Tak, tak - powiedziałam. - To... Tylko zwykły ból głowy. Zaraz pewnie mi przejdzie. Zaczęliśmy iść dalej, zbliżając się do końca lasu. Tylko z niego wyszliśmy, a ból powrócił. Jednak był tym razem silniejszy, tak, że upadłam na ziemię. Ręce uderzyły w kałużę. - Sally! - usłyszałam Amy. Widziałam tylko słaby obraz przed sobą. Spuściłam wzrok i wtedy wszytko się wyostrzyło. - Moje oczy... - szepnęłam. Białko i czarne gwiazdy na środku. Co się dzieje? Włosy dziwnie mi falowały, choć nie było wiatru. Wstałam. Poczułam coś na plecach. Jakby... Skrzydła. - Sally? O jak cudownie. Biedna głupia księżniczka. Taka sierotka... Zaraz, co? Co ja mówię?! No w końcu jest taka bezbronna, bez rodziców... Uniosłam się w górę na skrzydłach. Pojawiła mi się różowa sukienka, a także sześć rąk. W każdej ręce włócznia z granatowymi i różowymi piórami. - Zabiję was. Obiecuję - powiedziałam nie kontrolując siebie. Więcej już nic nie pamiętałam.
Oczami Roxa
- S-Star? - spytałem przerażony nie wiedząc kogo. Co miałoby niby znaczyć to: "zabiję was" i "obiecuję"? Star skierowała w naszym kierunku włócznie i wylądowała z powrotem na ziemi z wielkim hukiem. Popatrzyła się na mnie z nie fajnym uśmieszkiem na twarzy. Wyciągnąłem swój miecz dla obrony. Ten nagle zaczął pękać i z diamentowego zmienił się w zielony z ostrymi krzywymi krawędziami. - Butterfly Demon! - krzyknęła Amy. - Nie widziałam, że one jeszcze istnieją. - A to coś złego? - spytał Karol. - A jak myślisz?! W ostatniej chwili zdołałem się w porę odsunąć przed atakiem Star. - Dlaczego przede mną uciekacie? Chcę tylko, żebyście nie sprawiali nikomu kłopotów. Nic innego do szczęścia nie jest mi potrzebne - powiedziała niewinnie. - Ta na pewno - odezwał się Vertez. Sally popatrzyła się zdenerwowana na niego. W jej prawych rękach pojawiły się strzały, a w lewych łuki. - Oj - odparł Vertez i schylił się przed strzałami. Sally znów popatrzyła się na mnie. Uśmiechnęła się. W rękach znów pojawiły się włócznie przeteloportowała się do mnie i zaczęła atakować. Broniłem się swoim mieczem, nie wiedząc, co robić. - Rox! Nie krzywdź jej tylko! Pamiętaj, że to dalej Sally! - krzyknęła Amy. - Okej! W tym momencie zauważyłem, że Star celuje mi włócznią w brzuch. Odsunąłem się, ale na moje nieszczęście zostałem zraniony w biodro. Upuściłem broń i upadłem na ziemię, łapiąc się za ranę. Usłyszałem jakiś hałas i przed oczami pojawiała się ciemność...
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
No tak. To mój ulubiony rozdział. :> Teraz przez jakiś czas nie będzie "oczami Star". Niestety. Zauważyłam, że pierwsza część szybko zbliża się do 3K odczytów. ^^ No podekscytowana jestem! Bardzo! A tutaj Star jako Butterfly Demon.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ktoś niestety zrobił mi coś z pokolorowanym rysunkiem, więc jest tylko taki z konturami. Jak znajdę ten pokolorowany to wam oczywiście pokaże jakby co ;)
