This is a fiction of MAYWARD!
This isn't your typical story of a fairy tale.
There is no wicked stepmother or ugly stepsisters.
There is no magic carpet and definitely no 7 dwarfs.
There may be an Ursula or atleast that's how i picture her to be...
I woke up with a renewed energy cause I know this day would be a lot better than yesterday.
I glanced my sight to the chair where Ethan was sitting last night. Hindi ko mapigilan hindi kiligin. Oo, kinikilig ako. Sino bang hindi kikiligin sa kanya? But I know I shouldnt be entertaining this feelings kasi may kontrata to.
Ang mafall talo.
Breathe in. Breathe out. Focus tayo Maddie. Focus. I then dismissed the thought of these feelings I'm starting to feel. I then grabbed my phone to check what time is it and saw that Ethan sent me a message.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
WTH!
Sinasabi ko na nga ba eh. Kaya sobrang uneasy ng pakiramdam ko kagabi eh.
Ganyan nga Ethan. Inisin mo ako ng inisin para mapalitan ng kabwisitan yung nararamdaman ko.
Pero tekaaa ngaaaaaaa! Pano pala nangyaring nandito sa kwarto ko to kagabi?
'Madddddddiiiiieeeeee! Bangon ka na anak!' Kumakatok sa pintong tawag sa akin ni mommy
And I think, I just found the answer to my question.
Agad agad akong tumakbo sa may pinto.
'Oh. Mabuti naman gising ka na.' Puna sa akin ng mommy
'Mommy ikaw ba nagpapunta kay Ethan kagabi?' Bungad ko sa kanya
'Oh. Oo. Nagpunta sila ng daddy niya dito. They have mentioned what happened at school at nagtatampo ako sayo for not telling us.' Shocks! Oo nga pala hindi ko nasabi sa mommy.
'Sorry mom. Hindi ko po kasi alam pano sisimulan.' Sagot ko naman which is really what happened.
'It's alright. Alam ko naman na alam mo kung ano ang tama at mali and that hindi mo yun magagawa.' Pagassure naman sa akin ng mommy.
Ang swerte ko talaga sa parents ko. They are very understanding.
'Nagsorry lang kahapon ang daddy ni Ethan for the situation. I assured them naman na none of the 2 of you is at fault.' Niyakap ako ng mommy to assure me na naiintindihan talaga nila.
'Thanks mom.'
'Oh cge na! Mag prepare ka na. Maya maya lang dadating na ang boyfriend mo.'
Bushak! Anong sabi ng mommy?
'B-b-boyfriend?' Ulit ko sa huling sinabi ni mommy.
'Oh bakit hindi ba? Sino namang lalaki ang magaabala na dalhin ang tatay niya sa bahay ng babae para lang magsorry? Magdadala ng pagkain late at night dahil hindi kumain the whole day? Huh? Sino Maddie?' Pangaasar na tanong sa akin ng mommy
I do not know what to say. Natatakot ako itanggi kasi baka may sinabi kagabi ang daddy ni Ethan sa kanila.
'Don't worry Maddie. Okay lang talaga sa amin ng daddy mo kung boyfriend mo na si Ethan. He really is a good kid.' Nginitian niya lang ako and left.
