Fikr-i Âzap

Sezon 2, Bölüm 1 - Ben Özgürüm

Su koşarak Araf'ın yanına gider.Araf'ın gözleri hala açıktır.
Su ağlayarak: "Aşkım.Korkma iyi olacaksın.Tamam mı? Sakın gözlerini kapatma!"
Araf: Su.. Ne kadarda güzel olmuşsun.(boğuk sesle)
Su: Böyle konuşma! Bir şeyin yok iyisin sen!
Araf elindeki gülü göstererek: "Bak bunu sana aldım.Çikolatanıda aldım."
Su ağlar..
Araf: Ağlama prenses.Hem ne demiştin; "Vakti gelince herkes ölecek."
Su: Şimdi değil!
Araf: Seni seviyorum. (der ve gözleri kapanır.
Su bağırarak : "Hayıııır!"
Silah seslerini duyan polis olay yerine gelir.Bir süre sonrada ambulans gelir.Aceleyle Araf'ı sedyeye alırlar.Su 'da onun yanında gider ama sanki ruh gibidir.
Ambulansın içinde;
Hemşire: Nabzı atmıyor, hastayı kaybediyoruz!
Su, Araf'la yaşadığı anıları aklına getirir.Daha ona anlatacağı çok şey var.Böyle bitemez.
Hemşire: Nabzı atmıyor!
Hemşire şok cihazını uygular nabız yok, kalp masajı yapar nabız yok.
Hemşire: Hastayı kaybettik.
Bu ses Su'yun kulağında çınlıyor sanki.Böyle bitemez! Su, inkar eder.Araf'ı tokatlayıp, göğsüne vurarak: "Hayır, ölemezsin! Daha çocuğumuz olacak Araf! Uyan dedim sana!"
Hemşireler sakinleştirmeye çalışır ama Su durmaz devam eder vurmaya, dahada sert vurur.Kalbine, kalbine vurur.
Su: Uyansana be adam!
Derin bir sessizliğin ardından....

Dııt, dıt, dıt,dıt.
Hemşire: Nabız normale döndü!
Su, ağlayarak Araf'ın göğsüne başını koyar.
Hastaneye gelirler ve hemen yoğun bakıma alınır.Araf, mide, karaciğer ve bağırsağından üç adet kurşun yemiştir.Su yoğun bakımın kapısında ağlamaya devam eder.
Aklına o fal gelir:
Su: Eee, ne görüyorsun?
Araf: Hastane gibi bir yerdesin.
Su: Hmm, başka.
Araf: Üzerinde çok güzel bir elbise var ama..
Su: Aması ne?
Araf: Elbise, kanlar içinde ve sen ağlıyorsun.
Su: Nasıl yani, yaralımıyım?
Araf: Hayır.O başkasının kanı.Sana bulaşmış.
Su: İyide neden?
Araf: Bilmem.Belkide biri vuruldu.Ama adam ağır yaralı.
Su: Kim?
Araf: Bilmiyorum ama elinde bir demet gül var.Sana verecekmiş gibi sanki.
Su: Ama o..
Araf: Ne oldu?
Su: Hiiç, hiç birşey.
Su içinden: "Bana gül verebilecek bir tek sen varsın"
Su: Peki başka ne görüyorsun?
Araf: O yaralı adam, ona yardım etmek istiyorsun.
Su: Evet.
Araf: Ama o hiçbir şeyi hatırlamıyor.
Su içinden: " Yaralı adam kesinlikle sensin"
Su: Hmm.
Araf: Sana tavsiyem.O yaralı adamı bırak.
Su: Neden?
Araf: Ne yaparsan yap.O iyileşemeyecek.
Su: Ben yinede denemek isterim.
Ve Araf falı kapatır.Söylediklerini unutur.Burnu kanamaya başlar.
Su içinden: Bugüne kadar o falı neden anlatmadım ki! Anlatsaydım belkide şuan yaşıyor olurdu! O çiçekçiye hiç girmezdi!
Su, kendini paralamaktan asıl soruyu hiç düşünememiştir.Araf'ı kim vurdu? Amaçları, o çiçekçiyimi vurmaktı, yoksa Araf'ımı?
Kısa bir süre sonra anneside hastaneye gelir.
Efsun Hanım: O nasıl? İyimi durumu?
Su saatlerdir ağlamaktan gözleri şişmiş, sesi kısılmıştır.
Su: Bilmiyorum.
Efsun Hanım: Kim, niye yapsın bunu!
Su, o an ağlamayı kesmiştir.Annesinin sorusunu düşünür.
Şu içinden: "Tabi ya, bu neden aklıma gelmedi ki?"
Su, biranda yerinden kalkar ve hastane çıkışına doğru yönelir.Efsun Hanım onu durdurur;
Efsun Hanım: Kocan burda yaralıyken sen nereye gidiyorsun?
Su: Bırak beni anne!
Efsun Hanım: Sana nereye gidiyorsun dedim!
Su: Bunu yapanları bulmaya!
Efsun Hanım: Kız başına bu saatte kimi nasıl bulacaksın? Hem bulsan ne olacak? Kocanı öldüremediler.Bide senimi öldürsünler!
Su: Bu yaptıklarını onlara ödetmem gerek!
Efsun Hanım: Ne yapacaksın? Yerden taşmı toplayıp atacaksın? Kızım adamların silahları var silahları.Deli olma otur oturduğun yerde.Kocan için dua et.
Su: Bırak beni anne!
Efsun Hanım: Ya sen gidince buraya yarım bıraktıkları işi bitirmeye gelirlerse?
Su yere oturup ağlamaya başlar.
Su: O burda can çekişirken ben rahat duramıyorum anne, canım yanıyor!
Efsun Hanım: Dayanacaksın kızım, dayanacaksın.Ne zaman ki kocan ayağa kalkar.O zaman beraber düşersiniz peşlerine.Hadi kızım, gel benle şimdi.
Su, ayağa kalktığında gözleri kararır ve düşüp bayılır.Üzüntüden kendini çok hırpalamıştır.Serum ve sakinleştirici verilir.
Saatler sonra Su uyanır.
Su: Anne.( yorgun bir sesle)
Efsun Hanım: Efendim kuzum.
Su: Ne zamandan beri uyuyorum?
Efsun Hanım: 8 saattir.
Su hemen yataktan kalkmaya çalışır: "Araf'ı görmeliyim"
Efsun Hanım, kızını yatağa geri iter: "Kızım merak etme.Ameliyat başarılı geçmiş.Üç kurşunuda almışlar.
Su: Uyandımı peki?
Efsun Hanım: Yok.Daha kendine gelemedi.Narkozun etkisinde sanırım.
Su: Gözlerini açtığında bana haber verir misin anne.Çok yorgun hissediyorum.
Efsun Hanım: Tamam kuzum, uyu sen.Ben burdayım.
Su çoktan uykuya dalmıştır bile.
Araf bir rüya görür:
Maskeli adamın biri karşısında ona robot sesiyle konuşur: "Unutma, kurallarımıza karşı çıkarsan, seni cezalandırırız."
Araf: Kurallara bağlı kalacağıma yemin ederim.
Maskeli Adam: Kardeşliğimize hoşgeldin Araf.
Araf: Yaşasın "Özgür Kardeşlik!".
Etrafındaki Herkes : Yaşasın "Özgür Kardeşlik!"