Fikr-i Âzap

Sezon 3, Bölüm 3 - Arkadaş Sevgisi

Su, Araf'ın evinden çıkıp evine doğru yürür.Bu arada Araf, odasında derin düşüncelere dalar.
Neden annem bana kötü davranıyor?
Sanki onun oğlu değilmişim gibi, hiç sevmiyor beni.Zaten bir babam yok.Hayatın bu kadar üstüme gelmesine dayanamıyorum.Ya Su..
Onu seviyorum.Neden bilmiyorum ama çok tatlı.Sanki bütün hayatım onunla geçmiş gibi.Derler ya "ruh eşi" diye.Onu kendimden bir parçaymış gibi düşünüyorum.Ona kendimi affettirmeliyim.Ama annem bana ceza verdi.Okula da göndermez kesin.
Araf, düşünceler içindeyken uyuyakalır.
Su evine varmıştır.Kapıyı çalar.Efsun Hanım açar.
Efsun Hanım: Nerdesin sen kızım?(kızgın ifadeyle)
Su: Arkadaşımdaydım anne.Neden kızıyorsun bu kadar.Sanki ilk defa geç geliyorum.
Efsun Hanım: Seni beklediğim için evden çıkamadım.
Su: Nereye gideceksin ki?
Efsun Hanım: Baban hala eve gelmedi.Telefonlarımı da açmıyor.Gidip ona bakıcam.
Su: Nereye gitmiş olabilir ki?
Efsun Hanım: Bilmiyorum.Sen evde kal.
Su: Tamam anne.
Efsun Hanım: Bu gece gelmeyebilirim.Beni merak etme.
Su: Tamam ben yemek yedim zaten.
Efsun Hanım: Nerde yedin?
Su: Şeey.Arkadaşımdaa.
Efsun Hanım, buna kafa yoracak vakti olmadığını farkeder.
Efsun Hanım: Neyse tutma beni.Hadi ben gidiyorum.
Su: Tamam anne.Görüşürüz.
Efsun Hanım, Hannas'ı aramaya gider.Su evde tek kalır.Ev telefonunu alır ve Ecrin'i arar.
Su: Ecrin.
Ecrin: Efendim canım.
Su: Evde kimse yok gelsene sohbet ederiz.
Ecrin: Tamam kanka geliyorum.Yemeğimi yiyimde.
Su: Tamam kanka bekliyorum.
Su, telefonu kapatır ve odasına gider.Yatağına uzanır ve Araf'ı düşünmeye başlar.
Su içinden: "Araf.. Neden bu kadar tatlısın ki? Sanki bütün hayatım seninle geçmiş gibi.Gözlerine her baktığımda utanıyorum.Yüzüm kızarıyor.Anlamadığım şey onun düşüncelerini nasıl okuyabiliyorum.Acaba o özel biri mi? Yada ben mi özelim? Öyleysem neden ben?"
30 dakika sonra Ecrin kapıyı çalar.Su, aşağıya iner.Kapıyı açar.
Su: Hoşgeldin kanka.
Ecrin: Hoşbulduk kanka.Ee napıyorsun?
Su, yarım saattir Araf'ı düşündüğünü belli etmek istemez.Tam cevap verecekken..
Ecrin: Yoksa şu çocuğumu mu düşünüyorsun?
Su, afallar.
Su: Ne, kim, hangi çocuk?
Ecrin: Tamam, tamam anlaşıldı.Baya etkilemiş seni.
Su: Şeey.Birazcık evet.
Ecrin: Kızım daha ilk günden çocuğun evine gittin.
Su: Ne var ya gidemez miyim? Hem biz sadece ders çalışacaktık.
Ecrin: Çalışacaktık? derken başka birşey mi yaptınız yoksa? (sırıtarak)
Su: Saçmalama!(kızar)
Ecrin: Ne bağırıyorsun ya, sordum sadece.
Su: Öyle birşey olmadı tabikide.Yemek yerken bunun burnu kanadı.Annesiyle falan tartıştı.
Ecrin: Burnumu kanadı? Bir şeyi yok dimi?
Su: Yok, yokta.Sen neden bu kadar telaşlandın?
Ecrin: Şeey.Yani ne bileyim ya sordum işte.
Su: Bana bak yoksa ondan hoşlanıyor musun?
Ecrin: Saçmalama be! Böyle bir şey nerden geldi aklına?
Su: Hala telaşlı cevap veriyorsun.Bak doğru söyle.Hoşlanıyorsan eğer ben aranızdan çekilirim.
Ecrin: Bunu gerçekten yapar mısın benim için?
Su: Hoşlanıyorsun yani?
Ecrin: Şeey.Yani ne bileyim.Hoş çocuk.
Su: Haklısın.Tamam ben konuşurum onunla senin için.
Ecrin: Peki sen de ondan hoşlanmıyor musun? Yani neden yapıyorsun bunu?
Su: Senin için.
Ecrin: Ben senin yerinde olsam yapamazdım.
Su: Alt tarafı bir erkek.Bunun için arkadaşlığımızı bozamam.
Ecrin, Su'ya sarılır.
Ecrin: Sen çok iyi bir arkadaşsın.
Su: Sende öyle.
Ecrin: Ee? Sizinkiler nereye gitti?
Su: Babam eve gelmedi.Annem de onu aramaya çıktı.
Ecrin: Nasıl yani? Kayıp mı baban?
Su: Bilmiyorum.
Ecrin: Hiç telaşlanmamış gibisin.
Su: Zaten onunla iyi anlaşamadığımızı biliyorsun.
Ecrin: Ama baban yani sonuçta.
Su: Öyle ama.Ne bileyim ya.
Ecrin: Neyse tamam başka bir şeylerden bahsedelim.Kafan dağılsın.
Su: Olur.
Ecrin: Araf'ı anlatsana biraz daha.Hem yarın konuştuğumuzda birkaç bir şey bileyim.
Su: Kendisinden pek bahsetmeyi sevmiyor.
Ecrin: Hiç mi bir şey anlatmadı?
Su: Bu okula nasıl geldin diye sordum.
Ecrin: Ee?
Su: Sonra söylerim dedi geçti.
Ecrin: Peki senden hoşlanıyor mu?
Su, biraz duraksar.Ona belli etmek istemez.
Su: Yoo.
Ecrin: Emin misin?
Su: Öyleyse bile ben ondan uzak dururum.Hem erkek milleti değil mi? Sen ona iki cilve yap.Hemen sana döner.
Ecrin: Haklısın.Yarın ben onun yanına oturabilir miyim?
Su: Olur.
Ecrin: Teşekkür ederim.
Su: Önemli değil.Sen mutlu olda.
Ecrin: Peki annesi nasıl bir kadın?
Su: Beni sevdi.
Ecrin: Yaa.(yüzünü büzer)
Su: Yarında sen gidersin onlara.Senide sevecektir.
Ecrin: İnşallah.Anlatsana ya başka birşey konuşmadınız mı?
Su: Hayır Ecrin.
Ecrin: Kızma hemen.Merak ediyorum.
Su: Tamam ama birşey konuşmadık yani.
Ecrin: Neyse öyle olsun.
Su: Canım bak ne yapalım biliyormusun, benim başım ağrıyor zaten.Hem belki birazdan annemler gelir.Seni görmesinler.Zaten annem babama çemkirir bütün akşam.
Ecrin: Ama hani konuşacaktık.
Su: Onların dırdırıyla başını ağrıtmak istemiyorum.
Ecrin: İyi tamam öyle olsun.
Su: Kızmadın dimi?
Ecrin: Yok canım boşver.Zaten bende Araf'ı düşünürüm.Öyle vakit geçer.
Su: Tamam canım öyle yap sen.
Ecrin: Neyse hadi görüşürüz.
Su: Görüşürüz.
Ecrin, evden çıkar.Su, tekrar odasına gider.
Su içinden: "Salak Su! Neden sevdiğin çocuğu başkasına veriyorsun ki? Hem kız zaten ben bunu yapmazdım diyor.Kalkıp hala bir erkek için arkadaşlığımızı mı bozcam diyorum.Ne salağım ya! Bal gibide aşığım ona işte."
Birden ağlamaya başlar.Giderek hıçkırarak ağlar.
Kapıya sertçe vururlar.Su, bir anda korkar ve telaşla aşağıya iner.
Su: Kim o?
"Aç kapıyı."