Fikr-i Âzap

Sezon 3, Bölüm 7 - Kaza, mı?

Su içinden: "Hamarût Birliği mi?"
Su, sonraki sayfalara bakar ama hepsinden Arapça yazılar yazıyordur.Hiçbir şey anlamaz.
Su içinden: "Bu kitapta neyin nesi? Hem bunun Araf'ta ne işi var ki?"
Su, Araf'ı, Ecrin'i, defteri, annesini, babasını vs. vs. düşünecek o kadar çok şeyi vardır ki.En sonunda uyuyakalır.

Saatler sonra Araf, Ecrin ile birlikte eve gelir.Ecrin, üstü başı batmış.Berbat bir haldedir.Rukiye Hanım, Su'nun yukarıda uyuduğunu çoktan unutur.Ecrin'e yukarı çıkıp Araf'ın elbiselerinden giymesini söyler.Ecrin, bir beladan Araf sayesinde kurtulduğu için çok mutludur.Ve şimdi de onun elbiselerini giymek ve onun evinde kalmak.Bu duygu iyice kendisini Araf'a bağlar.Araf'ın odasının kapısını açtığında karşısında Su'yu görünce..
Ecrin: Su?
Ecrin kısık sesle konuşmuş olsa bile Su, Ecrin'i bilinçaltına yer ettiği için onun sesini duyar duymaz uyanır ve karşısında görünce sevinçten yataktan fırlayıp ona sarılır.
Ecrin, Su'yu Araf'ın yatağında hem de sadece südyen ve kilot ile görünce deliye döner.Su'yu kollarından atar ve bağırır.
Ecrin: Senin ne işin var burda!
Su, şaşkına döner.Bu tepkiyi alacağını tahmin bile edemez.Onun neden böyle kızdığına anlam veremeyip afallar.
Su: Ecrin?
Ecrin: Sen her gün Araf'ın yatağında bu şekilde uyuyor musun!?
Sesleri Araf ve Rukiye Hanım da duyar.
Araf: Dur anne ben bakarım.
Araf, yukarı çıkar.
Su, kilot ve südyenle olduğunun farkına yeni varır.Araf odaya girer ve o da Su'yu o halde görür.
Araf: Su?
Su, çok utanmıştır.Hızlıca yorganı üstüne sarar ve kıyafetlerini de alıp odadan dışarıya koşarak çıkar.
Ecrin: Bu ne demek oluyor şimdi Araf?
Araf: Bu seni ilgilendirmez.Ayrıca Su seni ne kadar merak etti biliyor musun sen? Ona bağırmaya hakkın yoktu.
Ecrin: Ama..
Araf: Aması falan yok Ecrin.Burada bekle beni.Sakın odadan dışarıya çıkma.
Ecrin: Tamam.( üzgün bir ifadeyle )
Araf, telaşla Su'yu durdurmak için koşar.Su, ağlayarak tuvalete gitmiştir.Yorgan, kapının önünde.Su, içeride üstünü giyer.
Araf, kapıya vurarak: "Canım, aç kapıyı lütfen."
Su: Git Araf! Üstümü giyinip evden gidicem merak etme.Yüzüne bakmak istemiyorum.
Araf: Bak canım Ecrin'in kusuruna bakma.Daha yeni kurtuldu.Aklı başında değil.Hem bak sana dedikleri için çok üzgün.Hadi gelde senden özür dilesin.
Su: Git diyorum Araf! Birdaha sizi rahatsız etmem merak etme.
Araf, ne dese Su'yu dışarı çıkartamaz.Bu arada Ecrin daha fazla sabredemeyip odadan çıkar ve merdivenin başına gelir.Araf'ın annesiyle konuştuğunu farkedince durup dinlemeye başlar.
Rukiye Hanım: Çık kapının önünden Araf.Kızı ne kadar üzdüğünün farkında değil misin? Şu Ecrin midir nedir nerden getirdiysen geri götür onu burdan.
Ecrin, bu duyduğuna çok kırılır.Merdivenden hızlı adımlarla inip koşarak evden çıkıp gider.Araf, arkasından koşup seslenir.
Araf: Ecrin, dur! Nereye gidiyorsun?
Ecrin: İstenmediğim bir yerde durmam ben Araf!
Araf, üstelemek istemez.Tam eve dönmek için arkasını döndüğünde bir korna sesi gelir ve dönüp baktığında bir arabanın Ecrin'e hızla çarptığını görür.
Araf: Ecriiiiinnn!!!
Araf, feryat figan Ecrin'e doğru koşar.Ona çarpan araba hızla uzaklaşır.Araf'ın sesini duyan Rukiye Hanım ve Su da dışarı çıkar.Araf, Ecrin'in cesedinin başında ağlar.Su, Ecrin'in cansız bedenini yerde görünce şoka girer ve bayılır.Rukiye Hanım bir yandan Su'yu ayıltmaya çalışır bir yandan da ambulansı arar.
Dakikalar sonra ambulans gelir.Görevliler nabzına bakar ama onun için artık çok geç.Öldüğünü söyledikleri an, Rukiye Hanım kendisini çok suçlu hisseder.
Rukiye Hanım: Dilim kopaydı da öyle demeyeydim.(ağlayarak)
Su, ayıldığında resmen ruh gibi Ecrin'e bakakalır.Araf, üzüntüden kendini parçalayacak durumdadır.Yine de herkesi kendine getirmesi gerektiğinin de farkındadır.Bu karanlık gece, Su'yun önce dostuna kavuşması sonra kavga edip darılması ve onun ölümüyle, Araf'ın sevdiği kızın en yakın arkadaşını kurtarması ve tam önün gözünde kahraman olarak gözükecekken gözlerinin önünde ölümünü seyretmesi, Rukiye Hanım'ın ise genç bir kızın ölümüne sebebiyet vermesi ile son bulur.Araf, Su'yu ve annesini eve götürüp uyutur.Ecrin'in ailesi kızlarının ölüm haberi üzerine onu alıp cenaze işlemlerini başlatır.Ailesi perişan bir haldedir.Kimi suçlayacaklarını da bilemezler.Ağlayarak acılarına gömülürler.
Araf, sabahın ışıklarına kadar ayakta bekler.Daha sonra o da uyuyakalır.
Sonraki gün herkes Ecrin'in cenazesine katılır.Su, yaşıyor ama öyle acı çekiyor ki görenler kızın ailesinden daha kötü bir durumda olduğunu hemen farkedebiliyor.
Araf ise bu şoku biraz üstünden atmıştır.Aklına intikam düşünceleri girer ve bu onu yiyip bitirir.Cenazeye katılanları inceler.Onu kurtardığı yerde ki adamlardan biri bilerek mi Ecrin'e çarptı? Yoksa sadece bir kazamıydı? Eğer o adamlardan biriyse hiçbirini yaşatmayacağına kendine söz verir.Fakat bunu onlar yaptıysa onlardan birinin cenazeye mutlaka katılacağını iyi bilir.Eğer onlar değilse ve sadece bir kazaysa neden çarpıp kaçtı ki? Öldü diye korktuysa bile sonuçta yola atlayan Ecrin.Yani bir kaza olduğunu açıklayabilir, hapse girmekten kurtulabilirdi.Ama kaçtığı için şimdi illaki ceza yiyecek.Kim öldürdü Ecrin'i kim! O adamlar mı, bir kaza mı? Ki kaza ise buna sebebiyet veren annesi.Ve ömrü boyunca annesini affedemez.Peki ya o adamlardan biriyse ve kendilerini belli etmemek için cenazeye katılmamışlarsa.Sonuçta benim onları tanıdığımı biliyorlar.
Araf intikam hırsıyla yanıp tutuşur.Beklediği adamlar da gelmez.Daha sonra onların mekanına da gitse de onları yerlerinde bulamaz.Sanki kuş olup uçtular...