Chapter 10: Unexpected Love

41 0 0
                                        

Kaye's POV

Naglalakad kami ni Jan ngayon papunta sa classroom.

Nakasalubong namin si Airon na hindi naka-uniform at may hawak na brown envelope na may tatak ng school. I got curious because he's my friend after all.

"Airon!" I called him at lumapit naman siya.

"Para saan yang envelope tsaka bakit hindi ka naka-uniform? May sakit ka ba?" I said habang hinihipo pa yung noo at leeg nya. "Wala ka namang lagnat."

"Ahm. Magdro-drop out na kasi ako." He said.

"Huh? Bakit? Alam na ba 'to ni Ann?" Sunod sunod kong tanong.

"Pupunta kasi kami sa America for some reasons. At hindi na naman kailangan malaman ni Ann." Nagtaka naman ako. Bakit hindi na kailangan malaman ni Ann? I mean she's his girl right?

"Alam kong iniisip mo kung bakit. And the answer is hindi na kami." He said and smiled bitterly. He looked at Jan beside me.

I was surprised to see him smirking at Airon.

I was about to ask what happened but then I realized na masyado nang personal kung itatanong ko pa yon.

So I just bid him goodbye. But I was taken back when he whispered in my ear.

"Keep your eyes open Kaye, you're my friend and I don't want you to get hurt. Til' we meet again." He said then left.

Well I sure don't hope na may kinalaman yung sinabi niya sa mga nangyayari ngayon.

Its been a week na kasi since our last date at masasabi kong may mga nagbago sa relasyon namin ni Jan.

Hindi na nya palaging hinahawakan ang kamay ko. He's always busy with his phone. Nagagalit siya everytime na nagtatanong ako kung nasaan siya at kung anong ginagawa nya.

Hindi na rin siya nagseselos. Well its not like I want him to be jealous, its just that it seems like he doesn't care for me at all.

Nararamdaman ko lang na I'm his girl everytime he says I love you. At bihira nya lang yon gawin.

Tulad ngayon, he's busy texting again. Ugh. He's really getting on my nerves.

"Sige na. Wag mo na akong ihatid. Mas mahal mo pa ata yang cellphone mo." Sabi ko dahil sa sobrang inis ko na talaga. Then I walked out and went to our classroom.

Pagkapasok na pagkapasok ko palang nakita ko na si Ann na hawak ang phone niya at busy din sa pag te-text. She's sitting in the front row kaya naman siya talaga ang una kong napansin.

Geeezzzz! When will they stop? Seems like sila ni Jan ang magka-text. Then it hit me. Maybe sila talaga ang magkatext, since wala na si Airon and Ann.

But no. I trust him. At alam kong hindi niya ako sasaktan. Maybe I'm just being paranoid.

I went to my chair and took out my notes for the 1st subject.

"Huy bessie! Anong lamang lupa ang sumapi sayo at nag aaral ka?" Kagulat naman tong si Gaile.

"Alam mo mag aral kana lang din." Sabi ko sa kanya at ibinalik ang atensyon ko sa notes ko.

Tumahimik naman siya. I guess nag aaral nalang din yon.

After a few minutes...

"Kung sino ka mang lamang lupa ka! Umalis ka sa katawan ng bessie ko!" Sabi niya habang nakatutok saakin yung ruler niya tapos may nakatali pang panyo sa ulo niya. For short, muka siyang albularyo. Hahaha

"Pffft... Hahahahaha." Grabe hindi na ako makahinga sa kakatawa dito.

"Anong nangyare sayo Gaile? Halloween na ba? Kakatingin ko lang naman ng calendar, at malinaw doon na next week pa ang November 1. Advance ba kayo magcelebrate sa inyo?" Tuloy tuloy na sabi ni Kyle kaya naman mas lalo akong natawa.

Unexpected LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon