Before 7 AM✿y•min✔

04:27

6:57 a.m.

"Fck."

Usal ni Jimin nang makitang papaalis na yung huling bus. Mabilis niya iyun hinabol, he repeatedly banging the bus side pero naiiwanan na siya. Hingal niya parin ito hinabol kasunod ang isang mas malakas na kalampag, sa lakas nito sapat na para huminto ang umaardang bus.

Hindi siya yung tipo na tao na sisirain ang bus para makasakay pero magkaiba sila ng sinumang yung naghampas ay para bang papatayin ang driver kapag hindi pa nito hihinto.

Jimin saw a familiar pale veiny hand.

"Good morning, cutie pie."

Naparolyo ng mata si Jimin nang sumalubong sa kanya ang lalaki. This shitting blue drinking guy again. He give Yoongi a stone face pero hindi iyun umubra sa lalaki bagkus mahina itong napahikab at napakusot ng isang mata.

Then Yoongi face Jimin with his sleepy expression, speak in casual bored voice.

"Yah.. Alam kong gwapong-gwapo kana sa akin. Mamaya mo na ako paglayawan dyan. Ayaw mo pa naman pumasok sa trabaho ng late, hindi ba? Unless gusto mo iwanan tayo ulit ng bus?"

The way Yoongi rub his left eye, yawning like a kitten, pouting like a lost child made Jimin's eyes squeezed in annoyance.

Is he trying to be cute? Tsk.

Muli niya pinagmasdan si Yoongi.

Fine. He's cute but just cute. Nothing more, nothing less. Still, annoying dumpling.

"Thanks, Gatorade." Sarkastiko niyang pagsasalamat kay Yoongi bago naunang naglakad.

"Hey! It's Min Yoongi!"

"Whatever."

*

Jimin muttered 'thank you' nang makitang may bakante pang upuan. Umupo siya sa tabi ng bintana.

Hindi pa natatapos ang unang sentence na binabasa niyang Fifty Shades Freed nang nawala ang kanyang konsentrasyon sa lalaking umupo sa kanyang tabi.

Todo ang ngiti nito sa kanya na halos lumabas na ang lahat ng set ng ngipin at nagpapa-beautiful eyes.

Sinubukang dedmahin ni Jimin ang lalaki, sinikap ibalik ng buong atensyon sa binabasa pero naaabot parin ng kanyang peripheral.

Singkit mata niya itong tinapunan ng tingin. Lumawak pa lalo ang ngiti nito.

Naghintay si Jimin kung may sasabihin ba ito sa kanya pero wala, sa halip umayos si Yoongi ng upo para makaharap siya ng maayos sa lalaki bago ikinulong ang buong mukha ng dalawang kamay saka nakangiting nagsalita.

"Now, tell me your name."

Jimin hissed. Hindi niya pinansin ang lalaki at mabilis ibinalik ang atensyon sa libro. Tumalikod siya para makasiguro hindi niya mahagip ng tingin ang lalaki na walang sawa na tanungin ang pangalan niya.

"Bakit ba ang kulit mo ah?!"

Yoongi flinched as Jimin sudden raised his voice. Nanghina na lamang si Yoongi na bumalik sa ayos ng upo at nagsuot ng headphone saka pumikit.

Ayaw maniwala ni Jimin na agad tumalina ang lalaki. Kanina pa ito tahimik sa upuan, ni hindi man lang gumalaw at hindi ramdam ni Jimin ang paghinga nito. Nasigawan lang naman niya ang lalaki sa rason hindi na siya nakapagbasa ng maayos at masyado na itong makulit, nagpapansin.

He didn't sure if the guy will heard him or not. Jimin took out a deep sighed and speak in stable voice still his eyes locked on the book he read.

"Hey Min Yoongi. Park Jimin is the name."

Yoongi immediately took out his headphone and happily face the bookworm guy still focusing on his book.

"Nagkukunwaring may naririnig akong music ay maganda din palang ideya. Annyeong Chim!"

"Bingi."

~*~