Yeni ve son sezonla karşınızdayım. Bu sezonda bölüm adlarına, bölümü kimin anlattığını yazacağım. İyi okumalar ♥
Saat gecenin dördüydü. Valizlerimi hazırlama telaşını son güne bıraktığım için her yer darmadağındı.
"Off! Sığmıyor işte!"
Homurdanarak yatağa oturduğumda kapıda beni gülümseyerek izleyen Taemin babamı fark ettim.
"İşini bitirmedin mi oğlum?"
"Her şeyimi götürmek istiyorum baba. Ama bir türlü sığdıramadım."
"Beş valiz sence de fazla değil mi?"
"Orada kitap ve film konusunda sıkıntı çekebilirim. Bir tanesinde onlar var. Diğerinde bazı kişisel eşyalarım var. Üç tanesi de kıyafet.."
Lacivert valizi açıp hayretle bana döndü.
"Ciddi misin bebeğim? Gerçekten yastığını Amerika'ya mı götüreceksin? Ayrıca size tonla para veriyoruz. Gittiğinizde tüm ihtiyaçlarınızı karşılayıp evinize yerleşmeniz için harcayacaksınız. Şu küçücük aynayı bile götürüyor musun?"
"Ama o benim en sevdiğim aynam."
"Soo orada çok daha iyisini bulacağına eminim. Yalnızca bir yıl kalacaksınız."
Dolu gözlerle yatağa oturdum.
"Evde hissetmek istiyorum. Sizi çok özleyeceğim. Oradayken kendi odamdaymış gibi hissetmek istiyorum.."
Yanıma oturup kollarını etrafıma sardı. Hayatım boyunca en güvenli hissettiğim yerdeydim.
"Biz seni ziyarete geleceğiz meleğim. Bu eğitimin için biliyorsun. Hem bunu sen istemiştin."
"Biliyorum ama.. Korkuyorum. Siz olmadan yaşamak.. Bu beni korkutuyor."
"Hayatının bir yerinde zaten hayatında olmayacağız oğlum. Hem bu tecrübe sana çok şey katacak."
"Evet.."
"Eğer vazgeçmek istiyorsan?"
"Hayır. Gidip dolu bir yıl geçireceğim. Hem gezip görecek hem de okuyup öğreneceğim. Döndüğümde benimle gurur duyacaksınız."
Gülümseyerek saçlarımdan öptü.
"Bak bebeğim, Kyungin abimin her zaman söylediği bir şeyi senin de bilmeni ve hayatını böyle yaşamanı istiyorum."
Yaşına rağmen hayran olunası yüzünü dikkatle inceliyordum. Dinlediğime emin olunca devam etti.
"Hayatında her ne olursa olsun yaşanacak tüm olaylarda her zaman kalbine sahip olan kişinin hislerini düşün."
"Nasıl yani?"
"Senin için doğru olan şey, hayat için doğru olmayabilir. Yaşadığın ruhsal veya duygusal durum her ne olursa olsun, bunu yaşarken gözlerini kapatma. Birini incitip incitmediğine her zaman dikkat et ve sevdiğin insanların hislerine öncelik ver."
"Bunu unutmayacağım. Doğru bir insan olmak için önce yanımdakileri önemseyeceğim."
"Akıllı bebeğim benim."
Sımsıkı sarıldığında Minho babam da odaya girdi.
"O kadar tatlı görünüyorsunuz ki.."
O da bize sarılıp babama aşk dolu, bana da içimi huzurla dolduran öpücüklerden birini verdi.
"Sizi çok seviyorum. Bunu her an hatırlayın olur mu?"
"Yoksa bizi aramayı düşünmüyor musun?"
"Tabi ki arayacağım baba! Ama konuşamadığımız zamanlarda beni sevgiyle büyüten melek kalpleriniz sevildiğini hissetsin istiyorum."
İkisi de dolu gözlerle tekrar sarıldı. Sevgi yumağımızdan sonra babam birkaç öğüt verip Minho babamın elini tuttu. Odamdan çıkarken gülümsüyorlardı.
O kadar mutlu bir evde büyümüştüm ki, bir yıl ayrılık kalbimde kocaman bir boşluk oluşturacak gibi hissediyordum. Taemin babam güven demekti, Minho babam ise huzur.. O bana sarıldığında huzurla doluyordum. Taemin babamın güven dolu göğsünde tüm endişelerimden arınıyordum.
Ağlamamak için bunları düşünmemeliydim. Tüm düşünceleri kafamdan atıp son kez valizlerime baktım. Aslında babam haklıydı. Filmleri internetten rahatlıkla bulabilirdim. Kitapları da Korece kitaplar satan büyük kitap mağazalarından alabilirdim. En kötü ihtimalle internet üzerinden okuyabilirdim.
Gittiğimizde yapacağım alışverişi düşünerek giymeyeceğimi düşündüğüm kıyafetlerimi valizlerden çıkardım. İki valize düşen kıyafetlerimin yanına birkaç bakım kremimi yerleştirip valizi kapattım.
Heyecanlıydım.. İki ay önce ailelerimizle gidip kiraladığımız küçük evimizde Luhan'la yaşayacaktık. Dünya üzerindeki bir çok kuzenin hayal ettiği şeyi gerçekleştiriyorduk. Hayatımın değişeceğini hissediyordum..
