Uyandığımda Luhan'ın kolları etrafımdaydı. Beni dikkatle kendi yatağına taşıyıp kollarından bir an bile ayırmamıştı. Uyandığımı belli etmeden tekrar göğsüne sokuldum. Huzurlu uykumun tadını çıkarabilirdim.
"Henüz doymadın mı?"
"N-ne? Uyumuyor muydun?"
"Bütün gece uyumadım."
"Seni rahatsız mı ettim?"
Gözleri kapalı öylece duruyordu.
"Hayır. Uykusuz olduğunu söylemiştin. Tekrar uyanırsan seni uyutabilmek için bekledim."
"Seni çok seviyorum. Biliyorsun değil mi Luhan?"
"Biliyorum kuzen. Ben de seni çok seviyorum."
"Beni hala seviyor musun gerçekten?"
Gözlerini açıp sessizce gözlerime baktı. Sonra tekrar kapatıp sıkıca sarıldı. Anlaşılan bu sorunun cevabını öğrenemeyecektim.
"Bugün dersten sonra biraz işim var. Seni eve bırakıp öyle giderim olur mu?"
"Sorun değil. Eve yalnız gelebilirim."
"Olmaz bebeğim. Bir dakika telefonum çalıyor."
"Tamam.."
"Bir arkadaş arıyor. Hemen döneceğim."
Ekranda Sungyeol yazıyordu. Fakat Luhan bunu benden saklıyordu. Bu şüphelerimin daha da artmasına sebep olmuştu.
"Luhan? Dönmeyecek misin?"
Peşinden gidip seslendiğimde yatağa dönmemi işaret ederek beni gönderdi.
Dakikalar sonra yatağa dönüp tekrar bana sarıldı.
"Bu aralar o arkadaşın çok sık arıyor."
Bir kez daha yanıtsız bırakıp gözlerini kapattı. Ben de ona uyum sağladım.
Gözlerimi açtığımda saat öğleden sonra dörttü. Luhan hala uyuyordu.
"Lu!! Uyan dersi kaçırdık!"
Gözlerini açtığında burnunun dibinde ona bakıyordum. Gülümseyerek kalkmaya çalıştı.
"Saat kaç?"
"Dört."
"Şaka mı yapıyorsun?"
"Hayır~ Sanırım birazcık uyumuşuz~"
"Lanet olsun dersten sonra bir işim vardı."
"Halletmen için geç mi? İstersen sana yardım edebilirim?"
"Teşekkür ederim bebeğim ama benim halledebileceğim bir şey. Evde otur ve beni bekle hm?"
O evde bekleyeceğimi düşünüyordu. Oysa ben o kapıdan çıkana kadar çoktan hazırlanmış, onu bekliyordum. Masum bir dedektif oyunuydu.
Yavaş adımlarla birkaç sokak dolaşıp bir kafeye girdi. Şapkamı indirip hemen arkasından içeri girdiğimde beklediğim manzarayla karşılaştım. Sungyeol Luhan'ı bekliyordu.
Oturduğu yerden kalkıp kollarını sıkıca sardı. Bu nasıl bir oyundu? İkisi gizli gizli görüşüyorlar mıydı gerçekten?
Kalbimdeki sıkışma yalnızca Myungsoo'nun üzüleceğini düşündüğüm için miydi bilemiyordum. Ya beni seven Luhan? Bir başkasını hala sevdiğini bildiği biriyle nasıl görüşebiliyordu?
