"İçeri almayacak mısınız?"
"Şey.. Biraz şaşırdık da.."
Bizi kucaklayıp içeri girdiler. Chanhyun amcam dört valizin ikisini işaret etti.
"Bunlar sizin."
"Bize gönderdiğiniz mesaj neydi?"
Luhan sorunca Kyungin amca yanıtladı.
"Onları gönderdiklerinde hava alanında bir şeyler atıştırıyorduk."
"Yani buradaydınız?"
"Evet tatlım."
"Biz sizin için yemek hazırlayabilirdik."
"Biliyoruz ama Gyu bir şeyler yemeye gittiğinizi söyledi. Ah her neyse.. Ben çok yorgunum."
"Biraz dinlenelim bebeğim."
Kyungin amca ve Chanhyun amca birbirlerine sarıldığında tatlı aşklarını bölen kişi kuzenim oldu.
"Benim odamda oynaşmaya devam edebilirsiniz."
"Tanrım.. Bu çocuğu çok şımartıyorsun Chanhyun. Söylediği şeye bak."
"Bebeğime kızma Kyungin."
"Heeey ben hala buradayım."
Kimse ona bakmayınca omzuna dokundum.
"Boşver Luhan. En iyisi biz odaları hazırlayalım."
Babalarım halsiz oldukları için sesleri çıkmıyordu. Biz de ortamdaki karmaşayı fırsat bilip yukarı çıktık. Çarşaflarımızı değiştirmek için odalarımıza dağıldık. Bir süre dolapta nevresim aradım. Tam bulduğumda Minho babam odama girdi.
"Yardım edeyim."
"Ben hallederim."
Yatağıma tuhaf bakışlar atıyordu.
"Burada uyuduğuna emin misin?"
"Nasıl yani?"
"Az önce diğer odadaydım. Luhan'ın yatağına göre oldukça toplu görünüyor da.."
"Şey.. Biliyorsun o biraz dağınıktır. Her neyse ben hallederim baba, sen salona dönebilirsin."
"Tanrım.. Sen kızarıyorsun."
"N-ne kızarması?!"
Dalga geçen ses tonu daha ciddi bir hal almıştı. Yanıma yaklaşıp gözlerime baktı.
"Aranızda bir şey mi var?"
"Biz kuzeniz baba. Yani kardeşiz. Sadece böyle imalarda bulunmandan utandım. Aramızda bir şey yok."
"Pekala, sana inanıyorum meleğim."
Luhan odama gelince babam bizi yalnız bırakıp aşağı indi.
"Ben hallettim. Sana da yardım edeyim mi?"
"Olur.."
"Neden üzgünsün?"
"Üzgün değilim."
"Yalan söylüyorsun. Minho amcam bir şey mi söyledi?"
"Sorma lütfen."
Gözlerine sinirle baktığım için bir kez daha konuşmadı. Yatağı düzeltirken arada bir göz göze gelsek de tek kelime etmedi. Onu üzdüğüm için cehenneme gideceğimi düşünüyordum.
"Çocuklaaaaar!!!"
"Geliyoruz baba!!!"
Kyungin amcam sabırsızdı. Sanırım bizimle ilgili önemli bir konu vardı.
