Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Birinin istikrarlı bir şekilde belimi dürtmesiyle sinirle gözlerimi araladım.
"O parmağını alır evire çevire müsait yerlerine sokarım. Uyuyoruz ulan burda" başıma giren şiddetli ağrı ile yattığım yerde yavaşça doğruldum.
Elimi şakamlarıma koyarak hafif masaj yaptım. "Şey, üzgünüm karen hanım" karşımda başını yere eğmiş kıza çevirdim bakışlarımı.
Yaka kartına bakılırsa şirket çalışanı gibi duruyordu. "Şuan sadece neden parmağınla belimi değiştiğini söylemek senin için daha iyi olur sanki?" Tek kaşımı kaldırmış ona bakarken hafifçe kafasını salladı.
"Danışmanda sizi görmek isteyen biri var. İsmi şeydi..." elini kafasına götürerek birkaç saniye düşündükten sonra heycanla bana döndü. "Şey Seo... evet evet seo demişti. Ne kadar uyuduğunuzu söylesekte sizi görmekte ısrarcıy-" duyduğum isim bedenimi uyuştururken onun sözünü kestim.
"Çıkabilirsin" o gergince önümde eğildikten sonra odadan çıktı.
Derin bir nefes vererek, duyduğum isim ile daha çok artan baş ağrıma yüzümü buruşturdum.
Ne boktan bir gün ama.
Yavaşça ayağa kalktım. Ne ara buraya geldim bilmiyorum ama tae'nın yatağında olduğuma göre büyük ihtimal o getirmişti.
Derin bir nefesle doldurdum ciğerlerimi. Bu aralar oldukça sık yaptığım bir şeydi. Birkaç saniye durup sadece derin nefesler almak istiyordum.
Omuzlarımı silkerek kendime gelmeye çalışarak zaten dağılmış olan saçlarımı geri attım.
Hiç olamayacağım kadar sakindim şuan. Çünkü zaten sakin olmam gerekiyordu.
Onunla konuşup yüzleşmem gerekiyordu. Sadece sakin kalıp güçlü olmalıydım.
Üç aydır tekbir kere bile isimlerini ne anıp ne de görmüştüm. Zaten görmek dahi istemiyordum. Ama yine onunla yüzleşmeliydim.
Eğer onlarla yüzleşmezsem içimde birçok duygu beni sömürecekti. Içimde bulunan ve gittikçe beni kemiren duygularımdan kurtulmam için bunu yapmam gerekiyordu.
Sıkıntıyla omuzlarımı silkerek dinlenme odasından çıktım. Açıkçası şuan istediğim tek şey bizimkilerle karşılaşmaktı. Biliyordum benim iyliğim için bunu yapıyorlardı ama bu sefer olmazdı. Karışamazlardı. Tae bile...
Çünkü bu benim meselemdi.
İstifami bozmadan danışmana doğru ilerledim. Az ileri de koltukta oturuyordu.
